Οι μαζικοί βομβαρδισμοί, ο εξοπλισμός των δυνάμεων της Βόρειας Συμμαχίας με βαριά όπλα και η συνεχής παρέμβαση της αμερικανικής αεροπορίας κατά τη διάρκεια των μαχών, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για την ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων και την στρατιωτική ήττα των Ταλιμπάν. Το καθεστώς τούς έχει οδηγηθεί στα πρόθυρα της κατάρρευσης και εάν διατηρούν τον έλεγχο στην περιοχή του Κανταχάρ, αυτό οφείλεται στην απροθυμία των Βορείων να προελάσουν προς Νότον σε εδάφη των Παστούν.
Το ενδεχόμενο οι Ταλιμπάν να ανασυνταχθούν και θα αναπτύξουν ένα ισχυρό αντάρτικο κίνημα συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες. Είναι σφάλμα να γίνονται συγκρίσεις με τον ένοπλο αγώνα εναντίον των Σοβιετικών. Τότε, πολέμησαν όλες οι φράξιες των Μουτζαχεντίν. H ειδοποιός διαφορά, όμως, είναι ότι, τότε, οι αντάρτες είχαν ασφαλή μετόπισθεν στο Πακιστάν και γενναία υποστήριξη από τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία. Τώρα, οι Ταλιμπάν είναι ολοσχερώς απομονωμένοι. Στην καλύτερη περίπτωση θα παρατείνουν για κάποιο διάστημα την αντίστασή τους.
Το πόσο χρόνο θα κρατήσει η σημερινή ασταθής ισορροπία θα εξαρτηθεί από το εάν οι Αμερικανοί θα καταφέρουν να συγκροτήσουν επαρκείς τοπικές δυνάμεις, οι οποίες, σε συνδυασμό με τους Δυτικούς κομμάντος, θα πραγματοποιήσουν την τελική επίθεση. Αυτό συνδέεται με το δύσκολο έργο της συγκρότησης διάδοχου σχήματος εξουσίας, το οποίο έχει καταστεί δυσκολότερο μετά την κατάληψη της Καμπούλ από τη Βόρεια Συμμαχία και τη δημιουργία πολιτικού τετελεσμένου.
Η πρώτη προτεραιότητα των Αμερικανών, όμως, είναι η εξόντωση του Μπιν Λάντεν και της οργάνωσής του κι όχι η ενασχόληση με το μέλλον του Αφγανιστάν. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται να πιέσουν πολύ τα πράγματα για να εξαναγκάσουν πολέμαρχους και φύλαρχους να αποδεχθούν το διάδοχο σχήμα εξουσίας, που επεξεργάσθηκε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Προς το παρόν, κεντρικός στόχος είναι να κλείσουν κάθε δίοδο διαφυγής.
Προβλέψεις για την επιχείρηση αυτή δεν μπορούν να γίνουν, γιατί δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες. Εάν οι καταζητούμενοι βρίσκονται ακόμα στο Κανταχάρ, το πιθανότερο είναι ότι τελικά θα εγκλωβισθούν. H εξόντωσή τους συνιστά οπωσδήποτε ένα καθοριστικής σημασίας βήμα, αλλά όχι υποχρεωτικά και την οριστική εξουδετέρωση της «ισλαμικής τρομοκρατίας». H Αλ Κάιντα είναι ένα αποκεντρωμένο τρομοκρατικό δίκτυο και πιθανώς διαθέτει ακόμα κάποιες επιχειρησιακές δυνατότητες. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο ιδεολογικός μηχανισμός παραγωγής «μαρτύρων» για τον «ιερό πόλεμο» όχι μόνο παραμένει εν ισχύι, αλλά και το παράδειγμα του Μπιν Λάντεν του προσέδωσε μία νέα διάσταση.