Μέχρι και… ενδοεπιστημονικές κόντρες ξέσπασαν και κατηγορίες ανταλλάσσονται για «κλοπή πνευματικής» εργασίας μεταξύ βιολόγων που φιλοδόξησαν να είναι αυτοί «πρώτοι» που θα ανακοίνωναν την «κλωνοποίηση» ανθρώπινων κυττάρων – έστω και σ’ αυτήν την πολύ πρώιμη και πειραματική μορφή της! Και μάλλον δεν είναι μόνο η επιστημονική δόξα που τους ενδιαφέρει (χωρίς, φυσικά, να υποτιμά κανείς το ειδικό βάρος της…), αλλά και οι τεράστιες υλικές απολαβές μιας τέτοιας ανακάλυψης, που σε κάποιο διάστημα, όχι και τόσο μακρινό, θα οδηγήσει στη «βιομηχανία» παραγωγής βελτιωμένων ανθρώπινων κυττάρων, που οι επιστήμονες ελπίζουν και φιλοδοξούν πως θα αποτελέσουν τη μεγάλη επανάσταση στη βελτίωση των συνθηκών ζωής του ανθρώπινου οργανισμού, ριζικής θεραπείας ασθενειών που σήμερα «θερίζουν», αποτελεσματικής ίασης μορφών ανίατων, ίσαμε σήμερα, βλαβών του ανθρώπινου σώματος. Και από κοντά, ξεκίνησε (αναθερμάνθηκε μάλλον – γιατί οι πρώτες δεοντολογικές, ηθικές και φιλοσοφικές αναζητήσεις είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του προβληματισμού, πριν ακόμη «γεννηθεί» η περίφημη «Ντόλι», όταν ακόμη οι έρευνες για την κλωνοποίηση ήταν στα σπάργανα!) και η μεγάλη κουβέντα μεταξύ ειδικών, για το αν και κατά πόσο είναι «ηθικό» και «επιτρεπτό» στον άνθρωπο να τολμήσει μια τέτοια θεϊκή παρέμβαση στη ζωή…
Δημοσιεύματα και δηλώσεις υπουργών και επισήμων για το «νομικό πλαίσιο» που υπάρχει σε διάφορες χώρες και αντιμετωπίζει τόσο τις έρευνες για το DNA όσο και το (φυσικό τους επακόλουθο…), την διά της κλωνοποίησης δημιουργίας «ζωής», τοποθετήσεις εκπροσώπων Εκκλησιών, ενστάσεις από νομικούς και φιλοσόφους, περιγραφή της αυριανής «ζωής» μιας ενδεχομένως «κλωνοποιημένης» κοινωνίας, που μπορεί μεν να έχει το πλεονέκτημα να αποτελείται από μέλη που θα «πονούν» και θα «υποφέρουν» λιγότερο, που θα έχουν μεγαλύτερο «προσδόκιμο ζωής», αλλά πάντα θα τρέμουν τον ελλοχεύοντα σε χίλιες δυο μεριές κίνδυνο της δημιουργίας… στρατιάς «πανομοιότυπων» ανθρώπων, με απολύτως προβλέψιμες αντιδράσεις και «σκέψη», που κάποιο διεστραμμένο μυαλό θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει (ας μην ξεχνάμε ότι τα πρώτα επιστημονικά πειράματα έγιναν επί ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία, με στόχο τη δημιουργία της «καθαρής φυλής») ως απολύτως ελέγξιμο και πειθαρχικό «στρατό» για επιδίωξη διάφορων σκοπών. Και βέβαια, και η διάχυτη αγωνία μήπως ο άνθρωπος «προχώρησε πολύ», και έφθασε στο σημείο όπου είναι πια έτοιμος να διαπράξει την έσχατη «ύβριν», το ξεπέρασμα του μέτρου…
Υπερβολικοί οι φόβοι, ίσως. Και σίγουρα… μάταιοι! Γιατί, κατ’ αρχήν, ΠΟΤΕ στην ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος κανένας «νόμος» και καμιά «ηθική» αναστολή δεν στάθηκαν ικανά να σταματήσουν την επιστημονική «απορία», την αναζήτηση και την έρευνα, την περιέργεια – εδώ δεν σταμάτησαν και οι αγνότεροι των ανθρώπων, οι «Πρωτόπλαστοι» και αποτόλμησαν την εμπειρία του «απαγορευμένου καρπού», και θα σταματήσουν οι επιστήμονες; Σταμάτησε η Ιερά Εξέταση του μεσαίωνα, που τιμωρούσε με θάνατο την ιατρική τομή του ανθρώπινου σώματος, τις επιστημονικές έρευνες εκείνης της εποχής; Φοβήθηκε την καρατόμησή του ή την άνοδό του στην πυρά, όταν φεύγοντας από τη «δίκη» του κραύγασε ο Γαλιλαίος «και όμως, κινείται»;
Ποτέ ο άνθρωπος δεν σταμάτησε, δεν άφησε στη μέση, για τον όποιο λόγο, την επιστημονική έρευνα. Και όπως συμβαίνει με τα όπλα, που ποτέ ο άνθρωπος δεν κατόρθωσε να ΜΗχρησιμοποιήσει όπλο που εφηύρε, έτσι και με την έρευνα, ποτέ δεν μπόρεσε να μην κάνει πρακτική εφαρμογή των «ευρημάτων» της επιστημονικής του έρευνας – για καλό ή για κακό. Αρα, προς τι οι φοβίες και οι αγωνίες από τις τελευταίες (που και αυτές «σύντομα» θα ‘ναι ξεπερασμένες…) επιστημονικές επαναστατικές ανακαλύψεις και το πού μπορούν να οδηγήσουν την ανθρωπότητα;
Και, βεβαίως, πίσω από το αδέσμευτο και ακηδεμόνευτο ανήσυχο ανθρώπινο πνεύμα της αναζήτησης, υπάρχει και η αδυσώπητη «αγορά». Που θα σπεύσει να εκμεταλλευθεί τα ευρήματα της επιστημονικής δουλειάς των πρωτοπόρων, είτε στον τομέα της δημιουργίας νέων «εξελιγμένων» οπλικών συστημάτων είτε στο πεδίο της τεχνολογικής προόδου, στη βελτίωση της απόδοσης μηχανημάτων και εργαλείων, είτε στην παραγωγή φαρμάκων. Που θα σώζουν ανθρώπινες ζωές – αλλά μονάχα όταν φθάσουν να γίνουν «ευρείας λαϊκής κατανάλωσης» και αφού προηγουμένως αποτελούν την πανάκριβη «λύση» για τους έχοντες και κατέχοντες. Δεν είναι μυστικό, πως έχουν ήδη ανακαλυφθεί μορφές φαρμάκων που «χτυπάνε» το έιτζ ή έστω επιμηκύνουν για πολύ το «προσδόκιμο» των ήδη ασθενών, αλλά προς το παρόν (με το πρόσχημα της «πειραματικής εφαρμογής» – πλην με πανάκριβες τιμές χορήγησης) δίνονται μόνο στους πλουσίους του δυτικού κόσμου και δεν «δοκιμάζονται» στα εκατομμύρια των Αφρικανών που πάσχουν ενδημικά από την ασθένεια και αποδεκατίζονται πριν καλά καλά κλείσουν τα 20 χρόνια ζωής…
Δεν θυμάται πλέον σήμερα κανείς τις «ηθικές» και δεοντολογικές (ακόμη και θρησκευτικές) διαμάχες που είχαν κυριαρχήσει στην επικαιρότητα, όταν για πρώτη φορά ο Κρίστιαν Μπάρναρντ μεταμόσχευε καρδιά σε ασθενή του – και του προσέφερε ζωή, ως άλλος Θεός. Και το τεράστιο πολιτικό ζήτημα που είχε εγερθεί, τότε, στη Νότια Αφρική του «απαρτχάιντ» όταν ο ίδιος πρωτοπόρος επιστήμονας τοποθετούσε καρδιά μαύρου στο σώμα λευκού – σήμερα πια, τέτοια διλήμματα και «δεοντολογίες» ακούγονται παιδαριώδεις και αφελείς. Και όταν σε «λίγα» (σχετικός πάντα ο χρόνος στο πεδίο της έρευνας και των πρακτικών εφαρμογών της…) χρόνια, πανάκριβα στην αρχή, με… συνταγή του ταμείου σου αργότερα, θα μπορείς να αποκτάς από το… βιολογικό «φαρμακείο» της γειτονιάς σου το «καθαρό» κύτταρο, που θα σε θεραπεύει… προληπτικά από το έμφραγμα του μυοκαρδίου σου, θα «αναγεννά» τον νεφρό σου απαλλάσσοντάς σε από την αγωνία να περιμένεις να βρεις «δότη» που θα σώσει τη ζωή σου και χίλιες δυο άλλες μορφές ασθενειών, όλες οι σημερινές «αγωνίες» θα ‘χουν ξεχαστεί…
Είναι πολύ ενδεικτική η αντίδραση όλων σχεδόν των επιστημόνων-ερευνητών σε ολόκληρο τον κόσμο, έναντι αυτής της επαναστατικής προόδου: είναι οι μόνοι που δεν εκφράζουν «ηθικές», μεταφυσικές και φιλοσοφικές αντιρρήσεις και φοβίες. Οχι μόνο επειδή αυτοί καλύτερα παντός άλλου γνωρίζουν πως η «ανησυχία» του ανθρώπινου πνεύματος δεν γνωρίζει φραγμούς και σύνορα, νόμους και «δεοντολογίες», αλλά και γιατί η μακρά ενασχόλησή τους στον επιστημονικό ερευνητικό τομέα τους, τους έχει πείσει πως (όπως σε όλα, σε τούτο τον κόσμο!) δεν υπάρχει μόνο «μαύρο και άσπρο», «καλό και κακό», αλλά και μια ολόκληρη ατέλειωτη… ενδιάμεση «διαβάθμιση», που σε τελευταία ανάλυση κάνει και τη διαφορά!
Οι φυσικοί δεν ανακάλυψαν τη διάσπαση του ατόμου για να φτιάξουν πυρηνικά όπλα μαζικού ολέθρου -αλλά ακόμη και αν ήξεραν το πώς θα χρησιμοποιηθεί η ανακάλυψή τους από κάποιους, πάλι δεν επρόκειτο να σταματήσουν την έρευνά τους! Γιατί, εκτός από ατομικές βόμβες, η πυρηνική έρευνα και τεχνολογία πλούτισε τη σύγχρονη ιατρική με χίλιες δυο σωτήριες εφαρμογές της! Οπως και η βιολογία, που εκτός από τα βιολογικά όπλα έδωσε στην ανθρωπότητα και αμέτρητες εφαρμογές που δεν αφαιρούν μαζικά, αλλά σώζουν μαζικά ανθρώπινες ζωές…
Από όλες τις κουβέντες που τα τελευταία 24ωρα γίνονται σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, για το «θαύμα» ή την «ύβριν» της κλωνοποίησης, αυτό που μας έμεινε ήταν η αποστροφή ενός Ελληνα καθηγητή (του κ. Μανιάτη, του Πανεπιστημίου Πατρών, αν δεν μας απατά η μνήμη μας…) που είπε πως «ο άνθρωπος θα βρει τον τρόπο της προστασίας του είδους του. Ή δεν θα τον βρει»! Ετσι δεν γίνεται πάντα; Και διά «των τοιούτων παθημάτων» δεν προχωρεί η ανθρωπότητα;