Πολύς κόσμος!
Τα άτομα που συνελήφθησαν ως μέλη της «17 Νοέμβρη» και ομολόγησαν δολοφονίες και ληστείες τις οποίες διέπραξαν στη μακρά εγκληματική διαδρομή τους, έχουν προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση στην κοινή γνώμη, για πολλούς λόγους. Ολοι τους -πλην Γιωτόπουλου- καθημερινοί «λαϊκοί τύποι», με ήσυχη ζωή, και ταυτοχρόνως αδίστακτοι κακοποιοί, συνιστούν ένα ανθρώπινο «μοντέλο» άγνωστο έως σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Πριν από την «περίπτωσή» τους, που και οι ίδιοι περιέγραψαν με τις καταθέσεις τους, η εντύπωση που υπήρχε εδραιωμένη στην κοινωνία μας ήταν, πως σε ομαλές πολιτικές περιόδους μόνο κτηνώδεις «νονοί» και «μπράβοι» του υποκόσμου μπορεί να διαπράττουν εν ψυχρώ φόνους, πως μόνο κάποιοι «άρρωστοι» φανατικοί μπορεί να πυροβολήσουν άλλον άνθρωπο για λόγους «πολιτικούς», πως μόνο σκοτεινοί παρακρατικοί τραμπούκοι θα σκότωναν «αντιπάλους».
Τα άτομα που ομολόγησαν ότι σκότωσαν εν ψυχρώ τον Παύλο Μπακογιάννη, τον πλοίαρχο Νορντίν, τον εκδότη N. Μομφεράτο ή επιχείρησαν να σκοτώσουν άλλους, δεν ανήκαν στον υπόκοσμο, είχαν μια συνηθισμένη κοινωνική ζωή που δεν εντυπωσίαζε συγγενείς, φίλους και γείτονες, δεν εκδήλωναν κανενός είδους πολιτικό φανατισμό (ούτε και από τις ομολογίες τους προέκυψε κάτι τέτοιο), δεν είχαν κανενός είδους κρυφό «σκοτεινό» παρελθόν, δεν ήσαν οικονομικά «απελπισμένοι». Από τα κείμενα των ομολογιών τους που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο, φαίνεται ότι στο όνομα της «17 Νοέμβρη» αλλά χωρίς ιδιαίτερες «επαναστατικές» ιδεοληψίες εγκληματούσαν άνετα, χωρίς ενοχές, ήσυχα θα μπορούσε να πει κανείς. Περνούσαν εύκολα, χωρίς εντάσεις, από τους χώρους της καθημερινότητάς τους στο πεδίο των εγκλημάτων. Αφηναν πίσω τους πτώματα και επέστρεφαν ψύχραιμα στις δουλειές τους, στις οικογένειές τους.
Είναι επιπλέον εντυπωσιακό ότι αυτή η εγκληματική ομάδα δεν είναι μικρή. Εντεκα έχουν συλληφθεί, ένας άλλος αναζητείται από τις διωκτικές Αρχές και από την Αστυνομία λέγεται, ότι προσεχώς θα συλληφθούν και άλλα πρόσωπα.
Πολύς «κόσμος», δηλαδή, στους κόλπους αυτής της «17 Νοέμβρη». Ποιος το περίμενε; Ανατροπή και στο σημείο αυτό. Πήγαν «περίπατο» οι εκτιμήσεις διωκτικών Αρχών, ότι η «17N» είναι μια μικρή «σφικτή» ομάδα, ένα κύκλωμα «κλειστό», που λόγω ακριβώς αυτής της δομής του επιβιώνει, μένοντας ασύλληπτο τόσα χρόνια.
Τώρα, πώς έγινε και τόσα χρόνια τόσοι πολλοί τρομοκράτες βρίσκονταν σε «κίνηση» εντός και εκτός Αθηνών και οι διωκτικές Αρχές δεν μπορούσαν ώς χθες να βρουν μιαν άκρη σε αυτήν την εφιαλτική υπόθεση, είναι κάτι που δεν μπορεί να απαντηθεί καθαρά. O καθένας μπορεί να υποθέτει ό,τι θέλει.
Με ακρίβεια…
Τελικώς, η εγκληματική ομάδα, που τόσους παραπλάνησε, ως ομάδα δολοφόνων με ιδεολογικά κίνητρα, όσο «απλά» και ήσυχα έκανε τόσα χρόνια τη «δουλειά» της, άλλο τόσο απλά και ήσυχα, χωρίς αντιστάσεις «τσουβαλιάστηκε» και άλλο τόσο απλά ομολόγησε τα πιο φρικτά πράγματα. Για λεπτομέρειες με ειδικό ενδιαφέρον που υπάρχουν στις καταθέσεις, για άλλες που μπορεί να λείπουν δεν έχουμε φυσικά εμείς άποψη. Αλλά από την ανάγνωση των κειμένων που βγήκαν στη δημοσιότητα, μας προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση το πόσες πολλές κινήσεις ακριβείς, με απόλυτη ψυχραιμία, έκαναν οι τρομοκράτες προπαρασκευάζοντας τις ενέργειές τους, το ίδιο και στη συνέχεια, στο στάδιο της διαφυγής τους. Σαν καλά εκπαιδευμένοι, πεπειραμένοι στρατιωτικοί «ειδικών αποστολών» κινούνταν ο Κουφοντίνας, ο Χριστόδουλος, ο Σάββας Ξηρός, ο B. Τζωρτζάτος και οι άλλοι. Ποιοι να ήταν άραγε οι «δάσκαλοί» τους; Αλλά και πέρα από τα «τεχνικά» σημεία των εγκληματικών επιχειρήσεων, δεν είναι εντυπωσιακό, ότι όλοι τους, σύμφωνα με τα όσα περιγράφουν, κινούνταν με τόσο μεγάλη ψυχική ηρεμία, με τόση σιγουριά;
(Αναφέρει ο Τζωρτζάτος, στην κατάθεσή του, πως όταν ο Χριστόδουλος Ξηρός του έκανε για πρώτη φορά λόγο «για βόμβες και τέτοια πράγματα», εκείνος τον ρώτησε «πώς θα τα κάνουμε αυτά εμείς οι δύο, οι δυο άσχετοι»;
Στη συνέχεια, και αφού ο Τζωρτζάτος στρατολογείται στη «17 Νοέμβρη», δεν αναφέρει πουθενά το πώς από «άσχετος» έγινε «επαγγελματίας» τρομοκράτης…).
Γεννημένοι
Θα ήταν βεβαίως αφελές να περιμένει κανείς, ότι οι «ιδρυτικοί» ένοπλοι της «17 Νοέμβρη» θα ήταν οπωσδήποτε κάποιοι ραφινάτοι «προφέσορες» και οι συνένοχοί τους εκτελεστές, κάποιοι σκοτεινοί τύποι του υποκόσμου με «παρελθόν». Αλλά, δεδομένων των όσων γράφονταν στις προκηρύξεις της «17N» και δεδομένης της διεθνούς εμπειρίας στον τομέα των τρομοκρατικών οργανώσεων που έχουν διακηρύξει την πίστη τους στην επαναστατική βία, και οι ειδικοί σε αυτά τα θέματα και η κοινή γνώμη δεν περίμεναν να δουν μια ομάδα εκτελεστών, δολοφόνων και ληστών, με τα κοινωνικά χαρακτηριστικά των Ξηρών και με «κανόνες» δράσης κοινών κακοποιών που σε τίποτε δεν παραπέμπουν στη διεθνή εμπειρία των οργανώσεων που άσκησαν κατά το παρελθόν «επαναστατική βία».
Οποιες απορίες και αν έχει πάντως κανείς σχετικώς με τις εγκληματικές «δεξιότητες» και τα «ταλέντα» της ομάδας, βέβαιο είναι πως αυτοί οι μέχρι πρότινος υπεράνω πάσης υποψίας, καθημερινοί άνθρωποι είναι μιας ιδιαίτερης «κατασκευής», εξόχως εντυπωσιακής. Αυτός που π.χ. παίρνει την «παραγγελία» και πρωί στην οδό Ομήρου πυροβολεί δύο και τρεις φορές, ρίχνοντας νεκρό τον Παύλο Μπακογιάννη και ήσυχα στη συνέχεια επιστρέφει στη δουλειά του ή στο σπίτι του, είναι «γεννημένος» επαγγελματίας φονιάς.
Τόσο ήσυχα!
Δεν γνωρίζουμε φυσικά, αν η επιχείρηση της κλοπής όπλων από τις αποθήκες του Συκουρίου διεξήχθη, το 1989, έτσι όπως την περιγράφει στην κατάθεσή του ο Χριστόδουλος Ξηρός. Αν όμως έγινε στ’ αλήθεια, όπως την παρουσιάζει, τότε η φρούρηση αυτού του στρατοπέδου πρέπει να ήταν για τα καλά «της πλάκας». Μπαίνανε, βγαίνανε, τα βράδια, λέει ο Ξηρός στο στρατόπεδο, έβγαζαν κεραμίδια από τη στέγη των αποθηκών, κατέβαιναν μέσα, έβλεπαν ποια είναι τα όπλα που τους ενδιαφέρουν και στο τέλος, παραμονή Χριστουγέννων, πήραν ό,τι ήθελαν, φόρτωσαν τα όπλα σε ένα αυτοκίνητο που βρισκόταν εκτός (πάλι καλά) στρατοπέδου και έφυγαν ωραία και καλά, κατά Θεσσαλονίκη μεριά!…
Ναι, τόσο ήσυχα και απλά έγιναν όλα στο Συκούριο. Τι να πει κανείς;… (Τόση «ελληνική ιδιαιτερότητα» άραγε, ακόμη και σε υποθέσεις της «17 Νοέμβρη»;).
Μάλλον έχουν δίκιο, λοιπόν, εκείνοι που συνιστούν στην ηγεσία του υπουργείου Δημοσίας Τάξης μια «διεύρυνση» των ερευνών για τη «17N» προς κάποιες «πίστες», που ενδεχομένως κρύβουν κάποια ενδιαφέροντα «μυστικά» – όπως αυτό που αφορά την «κατάσταση» στο στρατόπεδο του Συκουρίου, το 1989.