Αυτός ο Φασιανός, ο ανεξάντλητος!

Αυτός ο Φασιανός, ο ανεξάντλητος!

1' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σήμερα το μεσημέρι ο Αλέκος Φασιανός που και δουλειά έχει, και ποτέ δεν σταματά να ζωγραφίζει, να γράφει, να ταξιδεύει, να μας σεργιανά στον κόσμο του, με τον χαρταετό της ζωγραφικής του, θα είναι στης Ελένης Καλλιγά, στην Αίθουσα Σκουφά, Σκουφά 4, στο Κολωνάκι, για να παρουσιάσει τα χειροποίητα πολλαπλά, που είναι και το θέμα της ατομικής του έκθεσης, της μοναδικής για φέτος στην Ελλάδα. Θα δείξει την τεχνική του, πάνω σε τυπωμένο χαρτί, επιζωγραφίζοντας, μαστορεύοντας, συνθέτοντας έργα, που το κάθε ένα έχει κάτι το διαφορετικό.

«Η έννοια της δημιουργίας σε περισσότερα από ένα, ήταν πάντα επιθυμία από παλιά», μας λέει ο Αλέκος. «Οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες έφτιαξαν εστάμπες με ξύλο. Εγώ σκέφτηκα να κάνω με κομμένα χαρτονάκια σε σχήματα και χρωματίζοντάς τα να αφήνουν το αποτύπωμά τους. Μετά επεμβαίνω έχοντας την αρχική μορφή». Επειδή όσο και αν εξηγεί, αν δεν δεις, δεν πολυκαταλαβαίνεις, σήμερα είναι η ευκαιρία. Ενας Φασιανός με πλουμιστή σοδειά από χειροποίητα πολλαπλά, μονοτυπίες, νωπογραφίες (φρέσκο) και καλλιτεχνικά αντικείμενα θα κάνει επίδειξη της τεχνικής του στην Αίθουσα Σκουφά. H έκθεση θα διαρκέσει ώς τις 5 Απριλίου.

«Ο μύθος της γειτονιάς μου»,

όταν ο ζωγράφος επιχρωματίζει

τις αναμνήσεις του

Ενα βιβλίο «σαν αυτοβιογραφία», όπως το θέλει ο ίδιος ο Αλέκος Φασιανός, στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις Καστανιώτη». Αφιερωμένο «στη Μαρίζα», τη γυναίκα του, τη γελαστή κοπέλα που ταίριασε μιαν όμορφη και ζεστή οικογένεια στον ανήσυχο Αλέκο, το βιβλίο «δεν είναι αυτοβιογραφία, δεν είναι απλή εξιστόρηση αναμνήσεων και γεγονότων», όπως σημειώνει, σαν πρόλογο, ο Φασιανός.

«Είναι το αποτέλεσμα των συγκυριών των ανθρωπίνων συναντήσεων στην πορεία της ζωής. O χρόνος κυλά και φέρνει μαζί του την ιστορία μας και την ξεδιπλώνει στο πέρασμά του. Κι εμείς μετά φυλάμε τον χρόνο σε ένα κουτί με ζωγραφιές που διηγούνται». Μαζί με τη γειτονιά του, που άλλαξε, μας δίνει και το πορτρέτο της Αθήνας και της μεγάλης οικογένειας που χωρούσε σ’ ένα μικρό δωμάτιο, σαν το κελλί του παππού του, του παπα-Ανδρέα Υφαντή, που τον έμαθε να ζωγραφίζει τα αρχικά γράμματα στα χειροποίητα καλλιγραφημένα ευαγγέλιά του. Ενας δικός μας άνθρωπος στην κάποτε δική μας γειτονιά της Αθήνας, που μας μιλάει, ζωγραφίζοντας και θυμάται για όλους μας. Ενα σπουδαίο βιβλίο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή