Νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας
Κυβερνητικές αποφάσεις για ταχεία ημι-αναγνώριση και ηλεκτροδότηση 200.000 αυθαιρέτων (συνολικώς 1.000.000 τα αυθαίρετα της «ισχυρής») και νέες «διευκολύνσεις» για έκδοση οικοδομικών αδειών και για δόμηση σε οικόπεδα εκτός σχεδίου. Ολα αυτά, εννοείται, αποφασίζονται στη βάση «κοινωνικών» κριτηρίων, καθότι γνωστή η ευαισθησία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην «πελατεία». Ιδιαιτέρως, όταν οι εκλογές δεν βρίσκονται πολύ μακριά, αυτή η ευαισθησία εντείνεται και προκαλεί συγκίνηση σε κάθε πολίτη που παρανόμως, αυθαιρέτως έχει κτίσει, όσο θέλει να κτίσει, όπου του γουστάρει.
Ποιος ο λόγος να κουράζεται κανείς προβληματιζόμενος για το τι το «πολιτικό» έχει ακριβώς στον νου του ο κ. πρωθυπουργός αυτόν τον καιρό, και τι είδους «πρωτοβουλίες» έχει σχεδιάσει; Καθαρά είναι τα πράγματα: ικανοποίηση προφανών εκλογικών αναγκών του κυβερνώντος κόμματος είναι ο κεντρικός «πολιτικός» στόχος. Και ο «εκσυγχρονιστής» πρωθυπουργός δεν είναι φυσικά δυνατόν να μην αξιοποιήσει, ενώπιον αυτών των αναγκών, μια από τις βασικές παραδόσεις που συνιστούν τη διεθνώς αναγνωρισμένη «ελληνική ιδιαιτερότητα»: το μέτρο της «νομιμοποίησης αυθαιρέτων».
Είναι, θα πείτε, σωστό και «ευρωπαϊκό», να γίνονται και σήμερα τέτοια απαράδεκτα πράγματα; Να παίζει μια κυβέρνηση που διαφημίζει τον «εκσυγχρονισμό» με τις χρήσεις γης, να δικαιώνει με επίσημες αποφάσεις τους παρανόμους; Είναι δυνατόν να αναφέρεται αυτή η κυβέρνηση, απευθυνόμενη στους πολίτες σε κάποια «νέα εθνική αυτοπεποίθηση», την ώρα που προστατεύει και νομιμοποιεί την αυθαιρεσία, αποθαρρύνοντας έτσι κάθε πολίτη που σέβεται τους νόμους του κράτους;
Προφανώς «ψιλά γράμματα» είναι αυτά για τους ψευδο-εκσυγχρονιστές που τώρα, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας εκλογικής ήττας στην επόμενη μάχη της κάλπης, άρχισαν φαίνεται να «τα δίνουν όλα» σε όποιον τομέα μπορούν να το κάνουν αυτό. Κι αν δεν υπάρχουν χρήματα για άμεσες «παροχές», υπάρχουν πάντοτε οι δυνατότητες της έκδοσης κυβερνητικών αποφάσεων ευνοϊκών για τη γνωστή «πλέμπα» των αυθαιρετούντων. Γνωστό είναι άλλωστε ότι και επί «εκσυγχρονισμού» οι «ατσίδες» συμπολίτες μας μια χαρά τα περνούν. Και με τον νόμο.
Πολύ αργά…
Καλύτερα να αποδεχθούν χωρίς ιδιαίτερη «φασαρία» η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση το γεγονός της αναγνώρισης της γειτονικής «Μακεδονίας» από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Καλύτερα να λείψουν τα πολλά λόγια, μια και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπογραμμίζει μόνη της η Αθήνα τη σοβαρή διπλωματική HTTA που έχει υποστεί σε αυτήν την ιστορία. Ολοι γνωρίζουν άλλωστε ότι τα περί FYROM είναι αστειότητες έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, όλοι γνωρίζουν, ότι διεθνώς ως «Μακεδονία» αναφέρεται το γειτονικό κράτος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όλοι γνωρίζουν ότι ουσιαστικώς το παιχνίδι «στράβωσε» για την ελληνική πλευρά από τον Ιανουάριο 1992, τότε που η νομική επιτροπή Μπατέντερ γνωμάτευσε υπέρ της αναγνωρίσεως του κράτους των Σκοπίων.
Τυπικώς είναι βεβαίως ανοικτό το ζήτημα του «ονόματος». Από το 1993, Απρίλιο, με απόφαση του OHE η γειτονική Δημοκρατία φέρει το όνομα FYROM (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) και από το 1995, οπότε υπογράφτηκε η «ενδιάμεση συμφωνία» Ελλάδας – FYROM, το θέμα βρίσκεται τυπικώς υπό διαπραγμάτευση στον OHE. Αναζητείται ακόμη «όνομα κοινής αποδοχής». Στη διεθνή κοινότητα όμως δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα ονόματος της γειτονικής μας Δημοκρατίας: για «Μακεδονία» μιλούν και γράφουν όλοι. Και αν σήμερα, η Ουάσιγκτον υπογράφει μια διμερή συμφωνία με τη «Μακεδονία», δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να υπογραμμίζει αυτό που όλοι διεθνώς γνωρίζουν και έχουν αποδεχθεί.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι φυσικά υποχρεωμένη να προβεί διπλωματικώς στις «δέουσες ενέργειες» προς τις ΗΠΑ και έχει κάθε λόγο να υποβαθμίζει το θέμα. Καλά θα κάνει και η Νέα Δημοκρατία να τοποθετηθεί «διακριτικά» στο ζήτημα. Μεγάλη είναι η δική της ευθύνη για την ήττα που υπέστη η Αθήνα από τα Σκόπια.
Ομορφιές!
Τίποτε το κακό δεν πρόκειται φυσικά να προκαλέσει στην Αθήνα το πρόγραμμα για «λίφτινγκ» κτιρίων, οδών και πλατειών που προωθούν το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, ο Δήμος Αθηναίων και η Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων «εν όψει 2004». Καλό, αντιθέτως, για την πρωτεύουσα είναι ό,τι μπορεί να μειώσει την έκταση της ασχήμιας στην οποία την έχουν καταδικάσει οι ανελέητοι γίγαντες της ελληνικής πολιτικής, μεταπολεμικώς. Εστω για λίγους μήνες, οι δυστυχείς κάτοικοι αυτής της πρωτεύουσας θα μπορούν να χαίρονται κάποιες ωραίες εικόνες πόλης, υπό την προϋπόθεση εννοείται ότι θα κινηθούν στις λεγόμενες «ολυμπιακές διαδρομές». Διότι, βεβαίως, το προωθούμενο πρόγραμμα δεν εκπονήθηκε για να προσφέρει κάποιο σπουδαίο δώρο στους Αθηναίους. Ποιος πολιτικός άρχοντας τους λογαριάζει αυτούς; Αποφασίστηκε, προκειμένου να ξεγελάσει τους ξένους που θα επισκεφθούν την Αθήνα για να παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αν η πρωτεύουσά μας δεν είναι ωραία, πρέπει για ένα διάστημα του χρόνου να φαίνεται ωραία? έστω εκεί απ’ όπου προβλέπεται ότι θα περνούν οι ξένοι αθλητές και φίλαθλοι, κατευθυνόμενοι στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις ή βολτάροντας γύρω από τα ξενοδοχεία τους στο κέντρο και επισκεπτόμενοι αρχαιολογικούς χώρους.
Οπως συμβαίνει με όλα τα «λίφτινγκ», έτσι και με αυτό, δεν πρόκειται να παραχθούν παρά ειδικών αναγκών βραχείας απόδοσης αποτελέσματα. Καλά τα «τραβήγματα» και τα πλούσια «μέικ-απ», αλλά δεν είναι με αυτά που θα βρει την ομορφιά της η κακοπαθημένη, τσιμεντωμένη Αθήνα με τους παραδομένους στις νυχτερινές μπίζνες δημόσιους χώρους, τους λακκουβόδρομους, τις κακάσχημες πολυκατοικίες, τα πεζοδρόμια-πάρκινγκ, το αφόρητο κυκλοφοριακό και τις εκτός «ολυμπιακών διαδρομών» αντιαισθητικές διαφημιστικές πινακίδες και ταμπέλες καταστημάτων, που συνθέτουν το γνωστό «κουρελέ» σκηνικό, το οποίο όλοι καλά γνωρίζουμε.