Πολύ… εναρμονισμένος στο κλίμα των θερινών εκπτώσεων, που άρχισαν επίσημα από χθες, αποδεικνύεται ότι κινείται ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης: μετά τον πολυσυζητημένο επί δίμηνο «ανασχηματισμό» (που στην πράξη απεδείχθη κυριολεκτικά «της πλάκας», όπως παραδέχονται ακόμη και στελέχη πιστά στον εκσυγχρονισμό…), ήρθε χθες η ώρα του άτυπου «πολιτικού διευθυντηρίου» (κάποιοι στενοί συνεργάτες του κ. Σημίτη είχαν φροντίσει να διοχετεύσουν στον Τύπο μέσω «διαρροών» και την τυπική ονομασία του: «Ενιαίο Κέντρο Διαχείρισης Πολιτικών»…), που όλες οι «πληροφορίες» έλεγαν ότι θα σχηματισθεί και κεντρικό ρόλο σε αυτό θα είχε ο νέος γραμματέας του Κινήματος Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, να… «εκπέσει» κι αυτό, αφού αντί για την αναγγελία της συγκρότησής του στο Υπουργικό Συμβούλιο, απλώς «διευκρινίσθηκε» ότι μια φορά την εβδομάδα ο πρωθυπουργός θα συναντάται με τον γραμματέα, κι αν χρειασθεί μπορεί ad hoc να καλείται και κάποιος υπουργός…
Η μετά μεγάλης… αγωνίας αναμενόμενη «ριζική αναδιάρθρωση» του «πόθεν έσχες» πολιτικών και κομμάτων, λέγεται ότι προσκρούει σε κάποιες «τεχνικές λεπτομέρειες» που χρήζουν διευκρινίσεων (να δούμε τι θα ανακοινωθεί σήμερα ίσως, στην Κυβερνητική Επιτροπή…), η περιβόητη «χάρτα της σύγκλισης» για την αντιμετώπιση των καυτών κοινωνικών προβλημάτων δεν θα ανακοινωθεί πριν… από τον Σεπτέμβριο – με λίγα λόγια: όλη η «ρήξη», οι «βαθιές τομές», οι «ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες» του κ. Σημίτη φαίνεται ότι… εξαντλήθηκαν στον «αποκεφαλισμό» του Κώστα Λαλιώτη, εξ ού και το «καλαμπουράκι» που έλεγε χθες μεταξύ σοβαρού και αστείου υπουργός, που διατηρεί στενές σχέσεις με τον τέως γραμματέα του ΠΑΣΟΚ «εμ, έτσι που ήρθαν τα πράγματα, δεν… ξαναφωνάζει και τον Κώστα ο πρόεδρος, να περάσουμε το καλοκαιράκι και… τα μπάνια του λαού αλλά και ημών, και… από Σεπτέμβρη τα ξαναλέμε!». Ειδικά σε ό,τι αφορά αυτό το άτυπο «Πολιτικό Διευθυντήριο», πάντως, υπάρχει κάποιο «προβληματάκι», δεδομένου ότι τις πληροφορίες πως ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να το δημιουργήσει (και είχε μάλιστα προς τούτο «δεσμευθεί» στον κ. Χρυσοχοΐδη στις συζητήσεις τους που είχαν προηγηθεί της «καρατόμησης» Λαλιώτη…) τις διοχέτευαν στα MME στενότατοι συνεργάτες του κ. Σημίτη, που ή… εσκεμμένως παραπλανούσαν ή ήθελαν να ασκήσουν «πίεση» στον πρωθυπουργό ή (ο και το πιθανότερο!) «έτσι τους έλεγαν να πουν, έτσι έλεγαν…»!
«Δεν θα υπάρχουν διευθυντήρια…», λοιπόν. Την πορεία του κυβερνητικού έργου, όμως, θα την παρακολουθεί καθημερινά, σε κάθε υπουργείο, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως τόνισε στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο (αποτελεί άλλωστε και… συνταγματική επιταγή: «ο πρωθυπουργός προΐσταται της κυβερνήσεως…»), προειδοποιώντας τους υπουργούς και υφυπουργούς του πως «παρά το γεγονός ότι δεν είναι υπέρ των αλλαγών προσώπων (σ.σ.: το… καταλάβαμε με τον τελευταίο «ανασχηματισμό» του!) δεν θα ανεχθεί κακό τρόπο και μειωμένη απόδοση, και όποιοι δεν ανταποκριθούν, δεν θα διστάσει να τους αλλάξει για να τρέξουν τα πράγματα!».
Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο «φόβισε» τα μέλη της κυβέρνησης ο κ. Σημίτης μ’ αυτήν την απειλή της απομάκρυνσης από τους υπουργικούς θώκους όσων «δεν ανταποκρίνονται» στους απαιτούμενους ταχύτατους ρυθμούς («μένουν 9 μήνες για την ολοκλήρωση του έργου μας, για να έχουμε μια ισχυρή οικονομία, μια ισχυρή κοινωνία, να δώσουμε στους πολίτες την ελπίδα…», όπως είπε), αλλά από τη μέχρι τώρα στάση του μάλλον δεν θα τους… πολυταρακούνησε! O ίδιος δεν ήταν που πριν από λίγους μήνες είχε μιλήσει (για την κυβέρνησή του…) για «κάποια κουρασμένα παλικάρια», που όμως… παρέμειναν στις θέσεις τους για να «ανταποκριθούν στις ανάγκες» παρά τη διαπιστωμένη «κούρασή» τους;
Κι έπειτα, ο κ. Σημίτης δεν ήταν πάλι αυτός που την περασμένη Πέμπτη στην Κεντρική Επιτροπή είχε πει πως «δίνουμε την εντύπωση πως είμαστε όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι…», αλλά τους «ίδιους και τους ίδιους» άφησε στο κυβερνητικό σχήμα – εκτός πια και αν την αίσθηση της «αλλαγής» τη δώσει η τοποθέτηση του κ. Ακριβάκη στη θέση του υπουργού Επικρατείας, και η αντικατάσταση του υφυπουργού Εσωτερικών κ. Μπένου (εκ των επιτυχημένων στο πόστο του – τελείωσε, αν μη τι άλλο, τα περιβόητα «Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών», για τα οποία τόσο επαίρεται η κυβέρνηση!) από τον κ. Μπίστη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω θεωρούσε αυτόν που θυσιάσθηκε για χάρη του τόσο ικανό, ώστε στις τελευταίες νομαρχιακοδημοτικές εκλογές τον είχε προτείνει επισήμως για διεκδικητή της Δημαρχίας της Αθήνας…
Πράγματι, «ο κόσμος θέλει να δει έργο, φροντίδα, ανταπόκριση στις ανάγκες του, να φανούν αποτελέσματα, να αντιμετωπισθούν τα αρνητικά φαινόμενα και εμείς να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας…», όπως παραδέχθηκε… αυτοκριτικά ο πρωθυπουργός στο «νέο» Υπουργικό του Συμβούλιο. Και ακριβώς για να μπορέσει να σημειωθεί μια τέτοια «ανταπόκριση» στους ελάχιστους μήνες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, ο κ. Σημίτης (διαδίδεται από το περιβάλλον του, αλλά το μισολέει καθαρά και ο ίδιος…), δεν επιχείρησε ένα «σαρωτικό» ανασχηματισμό, που αν γινόταν θα απαιτούσε το «χάσιμο» κρίσιμου χρόνου, μέχρις ότου -αν μη τι άλλο- οι νέοι υπουργοί ενημερωθούν για το αντικείμενό τους…
Εχει «λογική» μια τέτοια εξήγηση, το «γιατί» δηλαδή ο πρωθυπουργός προτίμησε να κρατήσει (κάποια…) «κουρασμένα παλικάρια» και να τα εποπτεύει καθημερινά ο ίδιος – αλλά αυτή η λογική έρχεται σε σύγκρουση με την άλλη επιλογή του κ. Σημίτη, να… περιμένει δηλαδή μέχρι τον Σεπτέμβριο για να ανακοινώσει τον «χάρτη σύγκλισης»! Αφού ορθώς διαπιστώνει πως δεν υπάρχει χρόνος (πάντως για την απώλεια, στην ουσία, μιας τριετίας, κάποιος φέρει ακέραιη την ευθύνη, ε;), προς τι η… πρόσθετη απώλεια ενός διμήνου μέχρι να ανακοινωθούν οι «νέοι στόχοι», και δεν τους ανακοίνωσε «εδώ και τώρα», ώστε να αρχίσουν να τρέχουν για την υλοποίησή τους «κουρασμένοι» και… «φρέσκοι» της κυβέρνησης;
«Προίκα» και πραγματικότητα…
Ο μέχρι χθες υφυπουργός Εμπορίου, Χρήστος Θεοδώρου, στην τελετή παράδοσης – παραλαβής αναφέρθηκε συγκινημένος (πάντα συγκινούνται όσοι απομακρύνονται από την κυβέρνηση, θα το ‘χετε προσέξει…) στον απολογισμό του έργου του και απευθυνόμενος στον διάδοχό του Κίμωνα Κουλούρη (που επίσης συγκινημένος φίλησε και τον προκάτοχό του, αλλά και τον παριστάμενο υπουργό Ανάπτυξης – τον τελευταίο, μάλιστα, ίσως λόγω… αναμνήσεων από το «παλιό ΠΑΣΟΚ», τον φίλησε 4-5 φορές!), του είπε πως «του αφήνει μεγάλη προίκα για τον αγώνα του κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας», όπως το «παρατηρητήριο τιμών» κ.λπ.
Κατά… ατυχέστατη συγκυρία, ανακοινώθηκε χθες, εν μέσω τόσης… συγκίνησης, και αφού έχει σημειωθεί σάλος με τις «τρελές» τιμές σε νερά και εμφιαλωμένα αναψυκτικά, ιδίως στις τουριστικές περιοχές, ότι αποφασίστηκε τα μικρομπουκαλάκια με νερό να έχουν «προτεινόμενη τιμή» πώλησης τα 0,45 λεπτά, ήτοι σε… παλιές δραχμούλες 153! Πρόλαβαν, βεβαίως, το μέτρο, πριν από την επέλαση του κ. Κουλούρη στο υπουργείο (και την υπόσχεσή του προς αισχροκερδείς ότι «θα βρουν στο πρόσωπό του ένα αποφασισμένο και ασυμβίβαστο αντίπαλο!»), αλλά… ψάχνοντάς το, θυμηθήκαμε πως πέρυσι, το μικρό μπουκάλι νερού πουλιόταν από 80-100 δραχμές, που σημαίνει ότι η φετινή «προτεινόμενη» τιμή των 153, είναι κατά… 80% αυξημένη – και δη σε ένα προϊόν που δεν παρουσίασε δραματική άνοδο η… πρώτη ύλη του!