Γωγές εν γένει, πολλώ μάλλον για την εταιρεία «Κολιός», από την οποίαν είχε γίνει η παραγωγή.
Οπως η ίδια η εταιρεία ανέφερε, τα ύποπτα δείγματα ήταν δύο επί συνόλου δώδεκα ληφθέντων και εντοπίστηκαν από τον δειγματοληπτικό έλεγχο των νορβηγικών αρχών. Επειτα από συνεννόηση με τον ΕΦΕΤ, η εταιρεία προχώρησε στην καταστροφή του συνόλου του φορτίου (από 2.880 κιλά), διαβεβαιώνοντας ότι καμία ποσότητα από τη συγκεκριμένη παρτίδα δεν έχει διατεθεί στην εσωτερική αγορά, αλλά και ότι οι διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου της εταιρείας τηρούνται και οι αιτίες της λιστέριας είναι «εξωγενείς».
Η ανακοίνωση, οσοδήποτε ειλικρινής, είναι μάλλον προφανές ότι υποβαθμίζει το μέγεθος του προβλήματος, όσο και τις πιθανές αιτίες του. Καθώς οι ειδικοί επισημαίνουν ότι λιστέρια μπορεί να αναπτυχθεί μόνον αν το γάλα δεν είναι παστεριωμένο σωστά ή αν κατά τον τεμαχισμό και τη συσκευασία κάποια ποσότητα τυριού μείνει εκτεθειμένη υπό ακατάλληλες συνθήκες, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι αιτίες της μόλυνσης ήταν «εξωγενείς», πολύ λιγότερο ότι δεν μπορούσαν να προβλεφθούν και προληφθούν υπό συνθήκες άκρας επιμέλειας.
Ακόμη μεγαλύτερος είναι ο αρνητικός αντίκτυπος από το γεγονός ότι τα ύποπτα δείγματα βρέθηκαν σε φορτίο εξαχθέν – και μάλιστα στη Νορβηγία, χώρα σκανδιναβική και άρα οικεία με τη διαμάχη για τη «νομιμοποίηση» της δήθεν «φέτας» Δανίας, που χρειάστηκαν σύντονες ελληνικές προσπάθειες για να πέσει στο κενό. H τελευταία αυτή διάσταση καθιστά το γεγονός ακόμη πιο εξοργιστικό, ακόμη πιο ασυγχώρητο. Σ’ αυτό το ένα προϊόν, όπου η Ελλάδα έχει δώσει σκληρή μάχη να αποκρούσει τις επιθέσεις της Δανίας, της Γαλλίας και άλλων, σ’ αυτό το ένα προϊόν που έχει διεθνή φήμη και παρέχει προοπτικές ικανής αγοράς για τυποποιημένα προϊόντα ελληνικών βιομηχανιών, έρχεται η επιχειρηματική ανευθυνότητα να καταφέρει ένα βαρύτατο πλήγμα – βαρύτατο για τη συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά και για το καλό όνομα της όλης ελληνικής παραγωγής. Και μετά τον κόλαφο, αντί να υιοθετηθεί πολιτική αναλυτικότατων εξηγήσεων και απολογιών, που θα μπορούσαν να πείσουν ότι επρόκειτο όντως για μεμονωμένο ολίσθημα, επιχειρείται η σχετική υποβάθμιση του περιστατικού, η δε πρόεδρος του ΕΦΕΤ οργίζεται που δημοσιοποιήθηκε το όνομα της εταιρείας – σαν να ήταν καλύτερο να σπιλωθούν διά της αμφιβολίας και των εικασιών… όλες.
Λιστέρια σε δείγματα φέτας. Ακούγεται δευτερεύον, αλλά δεν είναι. Αντανακλά όλο το έλλειμμα οργάνωσης και σοβαρότητας της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όλη την έλλειψη συνείδησης των κινδύνων που κρύβει κάθε περιστατικό αμέλειας για τις επιχειρήσεις και την εθνική οικονομία. Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι ο αυτοέλεγχος ποιότητας και η ενδελεχής εξέταση και αποκλεισμός των ελαττωμάτων στην παραγωγή αποτελούν πλέον στοιχειώδη προαπαιτούμενα όχι μόνον για την εξαγωγική επιτυχία, αλλά γι’ αυτήν την επιβίωση στην εσωτερική αγορά…