Με καθυστέρηση μεγάλη και προφανώς υπό την πίεση της πολιτικής συγκυρίας η κυβέρνηση επιχειρεί την υστάτη ώρα, μόλις δέκα μήνες πριν από τις εκλογές, να διαμορφώσει συνθήκες αναγέννησης της οικονομικής δραστηριότητας, έχοντας στόχο όχι αυτήν καθεαυτή την οικονομία αλλά τους ψηφοφόρους.
Πασχίζει εναγωνίως ο υπουργός Οικονομίας κ. N. Χριστοδουλάκης, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία, αυτά των μετοχοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων, να συγκεντρώσει πόρους, ώστε στη συνέχεια να διανείμει στις ευπαθέστερες κοινωνικές ομάδες, ελπίζοντας σε μεταστροφή των διαθέσεων της κοινής γνώμης. Επιπλέον, φιλοδοξεί να διαμορφώσει κλίμα ευφορίας στις αγορές και να επιτύχει έστω πρόσκαιρη ή μερική βελτίωση των προσδοκιών.
Ακολουθεί κατά βάση την πεπατημένη προεκλογική τακτική της ταχείας εξασφάλισης πόρων προς διανομή, με σκοπό την άγραν ψηφοφόρων. Επιβεβαιώνεται τούτο από τη σπουδή που επιδεικνύει το οικονομικό επιτελείο, από την αγωνία και τη διάθεση ικανοποίησης αιτημάτων.
Ομως τούτο δεν συνιστά εμπνευσμένη και οργανωμένη οικονομική πολιτική, την οποία θα μπορούσε κανείς να εμπιστευθεί και να υπολογίζει σε αποτελέσματα μεσοπρόθεσμα, ικανά να αντέξουν στο χρόνο και στις δύσκολες συγκυρίες, οι οποίες πάντα έρχονται. Συνιστά αντιθέτως επιπολαιότητα μεγίστη, καθώς τα έσοδα της αποκρατικοποίησης είναι άπαξ μη επαναλαμβανόμενα, ενώ οι δαπάνες που θα δημιουργηθούν προεκλογικώς θα τείνουν συνεχώς διευρυνόμενες.
Το μυστικό βρίσκεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έπραξε το δέον στον κατάλληλο χρόνο. Απέφυγε ν’ αγγίξει τα διαρθρωτικά και τα μεγάλα στα πρώτα χρόνια της τρέχουσας τετραετίας και επέμεινε σε μια τυπική διαχείριση, με αποτέλεσμα, φθάνοντας στο παραπέντε, να μην έχει δυνάμεις να αντέξει τις πιέσεις που η ίδια η οικονομία ενσωμάτωνε. Δεν είναι τυχαίο πως τελευταία έκθεση της ICAP καταδεικνύει πως το 2000 οι νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις ήταν λιγότερες έναντι των προηγούμενων ετών, ενώ αντιθέτως αυξημένες είναι οι συγχωνευόμενες και οι οδεύουσες προς διάλυση.
Με άλλους λόγους, η κυβέρνηση έχασε χρόνο πολύτιμο και τώρα παλεύει με τα συνήθη την αναζωογόνηση, τη στιγμή που είναι σαφές πως η οικονομία έχει ανάγκη από καινούργιο διευρυμένο πεδίο προκειμένου να ανασάνει και να επιτύχει τη ζητούμενη μεγέθυνση, τη μόνη που μπορεί να εγγυηθεί τον πλούτο και την ευημερία τόσο του κράτους, όσο και των πολιτών.
Η «K» έχει πολλές φορές σημειώσει πως αν δεν εφαρμοσθεί νέα πολιτική γενικευμένων διαρθρωτικών αλλαγών η οικονομία δεν πρόκειται να κατακτήσει γερές βάσεις. Χωρίς την απαιτούμενη ανιαδιοργάνωση και αναδιάρθρωση θα μένει πάντα ευάλωτη και ασταθής, ανίσχυρη να αντιμετωπίσει τις μεταβολές της διεθνούς συγκυρίας. H κυβέρνηση δυστυχώς απέτυχε σ’ αυτόν τον τομέα και τώρα επανέρχεται στα ίδια, απλώς για να καλύψει τις εντυπώσεις. Πρόκειται για λάθος επαναλαμβανόμενο και μη συγχωρητέο…