Τον πρωτοείδαμε, με το ριγέ φανελάκι και το ψηλό καπέλο, το πρόσωπο με τα θλιμένα μάτια και το χαμόγελο της υπομονής, στο Θέατρο Κεντρικό, την 1η Οκτωβρίου 1962. Marcel Marcau, ο Γάλλος μίμος, χορευτής, performer, σε μια παράσταση παντομίμας που η μοναξιά και η ποίηση, χωρίς λόγια, έχουν τον πρώτο λόγο, γιατί μιλάει η γλώσσα του σώματος, η έκφραση του προσώπου, οι κινήσεις των χεριών. Εχει κάνει σχολή στα 40 και πλέον χρόνια που πρωταγωνιστεί στο είδος του και φέτος, 80 ετών έφηβος, μας ξαναήλθε για μια παράσταση, στο Ηρώδειο, απόψε, Σάββατο 12/7, ώρα 9 μ.μ., στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Μπορεί να είναι «αποχαιρετιστήρια» παράσταση, μπορεί και όχι, γιατί ο Monsieur Bip, όπως είναι το όνομα του αειθαλούς ήρωά του, μας εκπλήσσει πάντα ευχάριστα.
Είχε ξανάρθει, όπως θυμούνται πολλοί, πριν από δέκα χρόνια και παρά την ηλικία του, δεν είχε χάσει τίποτα από το πνεύμα της αξιοθαύμαστης τέχνης του, της ποιητικής ψυχής του που εκφράζεται με την απαράμιλλη κίνησή του.
Ας είμαστε εκεί, λοιπόν, για να γεμίσουμε το Ηρώδειο, να τον δούμε σε ένα πανόραμα παντομίμας, όπου το πρόγραμμα αποτελείται από τις πιο χαρακτηριστικές του επιτυχίες. Για να μπορούμε να λέμε «ήμουν κι εγώ εκεί και είδα τον Μαρσέλ Μαρσό, να μας λέει, χωρίς λόγια «Adieu και Au-Revoir!»».