Στη διήμερη «μυστική» συνάντηση εργασίας, που είχαν στην Αθήνα διεθνείς τραπεζίτες, κορυφαίοι οικονομολόγοι και ισχυρότατοι επενδυτές (σελ. 4), περισσότερο ενδιαφέρον και από τους προβληματισμούς ως προς την πολιτική ισχύος των ΗΠΑ ή ως προς τις αντιθέσεις που υποσκάπτουν την ενωτική πορεία της E.E. είχε η προειδοποίηση της Διεθνούς Τράπεζας ότι η διεθνής ισορροπία κινδυνεύει αν συνεχισθεί η οικονομική καθίζηση στην ευρύτερη περιοχή του αραβικού κόσμου.
Κορυφαίος παράγων της Τράπεζας επισήμανε ότι ολόκληρη η περιοχή των αραβικών χωρών, πετρελαιοπαραγωγών και μη, από τη Σαουδική Αραβία μέχρι το Μαρόκο βουλιάζει οικονομικά, με αποτέλεσμα το βάρος της πενίας να απειλεί με κατάρρευση το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα. H Διεθνής Τράπεζα, πρόσθεσε το στέλεχός της, συγκλίνει στο συμπέρασμα ότι, για να αποτραπεί κάτι τέτοιο, ο δυτικός κόσμος πρέπει να μεριμνήσει ώστε στην περιοχή αυτή να δημιουργηθούν 40 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας μέσα στην επόμενη δεκαετία. Εντός του προσεχούς τριμήνου, αναμένεται μάλιστα να δοθεί στη δημοσιότητα σχετική τεκμηριωμένη έκθεση της Τράπεζας.
Το ότι η προειδοποίηση αυτή προέρχεται από τα χείλη οικονομικών παραγόντων του δυτικού κόσμου και μάλιστα συνοδευμένη από μια πρόκληση τόσο μεγάλη, όσο η δημιουργία 40 εκατ. θέσεων εργασίας, προδίδει ότι υπάρχουν ευτυχώς μεταξύ των «ηγετών των αγορών» και άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική και οικονομική ηρεμία στον πλανήτη δεν μπορεί να διασφαλισθεί μόνον με βόμβες και ωραία λόγια περί δημοκρατίας, αλλά προϋποθέτει ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης των χωρών αυτών – και μάλιστα με ιδιαίτερη πρόνοια για τη διανομή του εισοδήματος, που αυτή θα αποφέρει, στον κόσμο. H δε ένταση της προειδοποίησης υποκρύπτει τη μομφή των ειδικών για την αδιαφορία των ισχυρών του πλανήτη (άρα πρωτίστως των ΗΠΑ) ως προς την αποκατάσταση μιας δικαιότερης κατανομής, ώστε η περιοχή των αραβικών χωρών να μην αντιμετωπίζεται μόνον ως πηγή πετρελαίου σε φθηνή τιμή.
Αν, όμως, η επισήμανση του τραπεζίτη θέτει έναν βαρύ στόχο της εξωτερικής πολιτικής των ανεπτυγμένων χωρών, δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι η προειδοποίησή του τείνει, δυστυχώς, να ισχύει και για το εσωτερικό τους. Και εκεί καταγράφεται ανισορροπία κατανομής και περιθωριοποίηση τμημάτων του πληθυσμού, συνοδευμένη από υποχώρηση των κοινωνικών επιδομάτων και δικαιωμάτων. H Δύση δεν καλείται να δημιουργήσει θέσεις εργασίας μόνον στον αραβικό κόσμο, αλλά και στους ίδιους τους κόλπους της…