Ανθρωποι του τόπου μας

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ποια θερινή ραστώνη; Εγρήγορση, διαβουλεύσεις, σχεδιασμοί, προσπάθειες, ρυθμίσεις, παράπονα, γεγονότα και, κάπου ανάμεσα σε αυτά, μέλη της πολύμορφης κοινωνίας μας που ζουν, σκέπτονται και κινούνται πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, δίχως να μπερδεύονται στον λαβύρινθο της ματαιοδοξίας…

Γιατί, λοιπόν, να μην κεντρίζουν το ενδιαφέρον του παρατηρητή; Και ας μη γίνονται οι πράξεις τους «ειδήσεις». Αρκεί που μετρούν τα λόγια τους, άμα πρέπει να μιλήσουν, και σωπαίνουν όταν χρειάζεται. Αλλά, εκεί θα σταθούμε τώρα;

Δεν αποφεύγουν τις συναναστροφές. Εχουν φίλους και γνωστούς, εκφράζουν με παρρησία τις απόψεις τους, και όποιος βρεθεί στον κύκλο τους και ακούσει με προσοχή, μπορεί να καταλάβει μερικά από εκείνα που συνθέτουν τη νοοτροπία και διαμορφώνουν τη συμπεριφορά τους.

Ναι, οι άνθρωποι αυτοί δεν παρασύρονται από τα «καινά δαιμόνια» της παγκοσμιοποίησης, μήτε υποτάσσονται στις ντιρεκτίβες της «ισοπέδωσης». Κρατούν την πίστη και τις ιδέες τους, σέβονται τις αρχές που τους γαλούχησαν, αναγνωρίζουν τη συμβολή της οικογένειας στην κοινωνική υγεία, προστατεύουν όσα τρέφουν το πνεύμα και θωρακίζουν την ψυχή τους, έχουν συνειδητοποιήσει πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, ασπάζονται την πολυγνωσία, υποκλίνονται στον μόχθο για την επιβίωση, κρατούν την ψυχραιμία και το λογικό τους «όταν τριγύρω τους όλοι τα ‘χουν χαμένα» κατά τον στίχο του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ και προχωρούν στο ανηφόρι της ζωής, με οδηγό το παλιό απόφθεγμα που λέει ότι «στις Δημοκρατίες, η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου…». Στον «μικρόκοσμό» τους ακούγονται αθάνατες μελωδίες που αναζωογονούν τις υπάρξεις και βρίσκονται δημοτικά τραγούδια που «είναι δεμένα με τον χρόνο, με την καρδιά του Γένους, με τα ήθη του και με κάθε ανώτερη ενόραση που σφύζει στις κοινωνικές αρτηρίες…», όπως έγραψε σε μια μελέτη του ο αξέχαστος Δημήτρης Σιατόπουλος.

Στο περιβάλλον τους καλλιεργείται ο πολιτισμός του λόγου κι ανοίγουν τους ορίζοντες της σκέψης λογοτεχνικά βιβλία, που σέβονται τον αναγνώστη και αποτυπώνονται στη μνήμη του.

Δεν είναι ασυμβίβαστοι με τη σύγχρονη εποχή οι άνθρωποι αυτοί. Μήτε αποτελεί εξαίρεση η περίπτωσή τους. Συναντούν δυσκολίες και αντιμετωπίζουν προβλήματα σε κάθε τους βήμα. Αλλά, δεν το βάζουν κάτω. Αγωνίζονται για να τα φέρουν βόλτα, χωρίς να θυσιάζουν όσα ομορφαίνουν και δίνουν κάποιο νόημα στη ζωή. Γι’ αυτό και θέλουν να μένει όρθια και περήφανη η βασανισμένη τούτη χώρα που τους γέννησε…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή