Πάμε για εκλογές ή για ταλαιπωρία;

Πάμε για εκλογές ή για ταλαιπωρία;

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Και γιατί να κάνει εκλογές ο Σημίτης το φθινόπωρο; Δεν έχει κάθε δικαίωμα να εξαντλήσει την τετραετία; Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα προκειμένου να επανεκλεγεί;». Την άποψη διετύπωσε φίλος, μορφωμένος, επιστήμων, με γνώσεις. Και μου ζήτησε να τοποθετηθώ, E, λοιπόν, όχι. Εάν ο κ. Σημίτης είναι, πράγματι, εκείνος που έδειχνε ότι είναι, εάν πρόκειται πράγματι για τον πολιτικό ο οποίος διετυμπάνιζε ότι «δεν ενδιαφέρεται για το πολιτικό κόστος» και «δεν ακολουθεί παλαιοκομματικές μεθόδους», θα πρέπει να έχει ήδη αποφασίσει τη διενέργεια εκλογών το αργότερο μέσα στον ερχόμενο Νοέμβριο. Διότι τον κ. Σημίτη τον κράτησε στην εξουσία ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων, οι οποίοι πίστεψαν ότι βρέθηκε ένας πολιτικός ο οποίος πάνω απ’ όλα θέτει το εθνικό συμφέρον. Και, φυσικά, για μια χώρα σαν την Ελλάδα, η οποία έχει αναλάβει το μεγάλο στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων, που θα γίνουν το καλοκαίρι του 2004, θα είναι πολύ βαρύ φορτίο η διενέργεια εθνικών εκλογών περί τα τέλη Απριλίου του 2004, ευρωεκλογών στις αρχές Ιουλίου και η διεξαγωγή των Αγώνων τον Αύγουστο του ιδίου έτους.

Πώς, αλήθεια, θα αντέξει ο μηχανισμός, η οικονομία, η καθημερινότητά μας ένα τέτοιο φορτίο; Θα μου πεις «και το 1989 – 90 είχαμε τρεις φορές εθνικές εκλογές». E, και λοιπόν; Μήπως… προκόψαμε με εκείνο τον εκλογικό νόμο του αειμνήστου Μένιου; Αποψή μου είναι ότι αν ο κ. Σημίτης έβγαινε, στις αρχές του φθινοπώρου και έλεγε «αποφάσισα να ζητήσω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών διότι κρίνω ότι η χώρα δεν θα πρέπει να ταλαιπωρηθεί», θα κέρδιζε αμέσως μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων, οι οποίοι σήμερα του έχουν γυρίσει την πλάτη. Ψηφοφόρων οι οποίοι έχουν αποκρυσταλλώσει την άποψη ότι «και ο Σημίτης είναι όπως οι προηγούμενοι», καθώς βλέπουν τη χώρα να «σέρνεται» σε μια μακρά προεκλογική περίοδο, γεμάτη ένταση και αντεγκλήσεις, γεμάτη «τερτίπια» και «δώσε παιδί μου, δώσε», γεμάτη «κόλπα» και τεχνητή ευφορία στο X.A., καθώς το Δημόσιο πωλεί μετοχές και το Δημόσιο (ή οι φίλοι, προμηθευτές και πελάτες του) αγοράζει για «να ‘χει η κυβέρνηση να μοιράσει». Αν (δεν είναι εντελώς απίθανο) ο κ. Σημίτης έχει διατηρήσει τις απόψεις που προέβαλλε μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, τότε είναι δύσκολο να δεχθεί κανείς ότι ο υπέρμαχος του εκσυγχρονισμού της πολιτικής ζωής και της κοινωνίας θα κατατριφθεί με «εκλογομαγειρέματα» ή με αναζήτηση «σωσιβίων της τελευταίας στιγμής». Αυτά είπα στον φίλο μου, ο οποίος με άκουσε με ευλάβεια, αλλά με κατεκεραύνωσε με το δικό του επιχείρημα. «Είσαι εκτός πραγματικότητος. O Σημίτης δεν είναι αυτός που νόμιζες. Είναι «μουτζαχεντίν» της εξουσίας και μάλιστα τη θέλει ολόκληρη δική του. Αν ήταν να πάει σε πρόωρες εκλογές, θα «έτρωγε» τον Λαλιώτη;». Τον κοίταξα με κατανόηση και του απάντησα. «Μπορεί να τον έφαγε, αλλά δεν βλέπω να τον χωνεύει»!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή