Οσοι εξακολουθούν να διερωτώνται προς τι ο αιφνίδιος ζήλος της κυβέρνησης για τον περιλάλητο «εκσυγχρονισμό του πολιτικού μας συστήματος», ενδέχεται να γίνουν σοφότεροι μετά τη χθεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Εν όψει της μεθαυριανής, διευρυμένης κυβερνητικής επιτροπής, ο κ. Πρωτόπαπας επαναβεβαίωσε την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην επεξεργασία νέου εκλογικού νόμου και άλλων μεταρρυθμίσεων, εκτιμώντας ότι «η Νέα Δημοκρατία θα έρθει σε πολύ δυσχερή θέση».
Δεν γνωρίζουμε, ούτε μας απασχολεί ιδιαίτερα, αν η εκτίμηση του κυβερνητικού εκπροσώπου αποδειχθεί ακριβής ή όχι. Εκείνο που αφορά όλον τον ελληνικό λαό είναι η επικίνδυνη ελαφρότητα που προδίδει σε ό,τι αφορά τον χειρισμό σοβαρότατων θεσμικών προβλημάτων. Μια νοοτροπία που αναγορεύει ως κριτήριο, ενίοτε αποφασιστικής σημασίας, το πώς η άλφα ή η δείνα μεταρρύθμιση θα προκαλέσει τα μέγιστα δυνατά προβλήματα στους πολιτικούς αντιπάλους της εκάστοτε κυβέρνησης, το πώς θα αποκομίσει τα μέγιστα ωφέλη από δυνητικούς συμμάχους της και όχι την αποτελεσματική επίλυση πραγματικά ώριμων προβλημάτων.
Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε τέλειο ούτε αιώνιο εκλογικό σύστημα. Κάθε Δημοκρατία βρίσκει, σε κάθε εποχή, εκείνο που ταιριάζει καλύτερα στα δικά της, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με κριτήριο την εξισορρόπηση ανάμεσα στην κατά το δυνατόν πιστότερη αντανάκλαση της λαϊκής βούλησης και στην αποτελεσματική διακυβέρνηση. Ωστόσο, σε όλες τις ώριμες Δημοκρατίες, οι αλλαγές των εκλογικών συστημάτων γίνονται με εξαιρετική φειδώ, με μακρόχρονη προεργασία, με την εξασφάλιση της συναίνεσης όλων των βασικών πολιτικών δυνάμεων, στο πλαίσιο μιας επαρκώς αιτιολογημένης πολιτικής φιλοσοφίας.
Αντιθέτως, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα έχουμε δοκιμάσει περίπου τόσους εκλογικούς νόμους όσες και οι κυβερνήσεις που διαχειρίσθηκαν τις τύχες του τόπου. Και το πρόβλημα δεν περιορίζεται, βεβαίως, στο συγκεκριμένο θέμα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο εξίσου, αν όχι περισσότερο κρίσιμο θέμα της Παιδείας, όπου κάθε υπουργός αναγγέλλει βαρύγδουπες «μεταρρυθμίσεις», εκθεμελιώνοντας το όποιο έργο των προκατόχων του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι εναλλαγές στην κυβερνητική εξουσία καταστρέφουν την αναγκαία συνέχεια στην εξέλιξη της κοινωνίας, συνθλίβοντας τα όποια θετικά στοιχεία των εκάστοτε μεταρρυθμιστικών προσπαθειών.
Δεν είναι καιρός κυβέρνηση και αντιπολίτευση να βγουν από αυτόν τον φαύλο κύκλο του καιροσκοπισμού, εγκαταλείποντας οριστικά την προσφυγή σε προεκλογικά πυροτεχνήματα που, τελικά, καίγονται στα χέρια όσων επιμένουν να τα εκτοξεύουν;