Πόσες φορές δεν τέθηκε από πολιτικούς, κόμματα, πολίτες, μέσα ενημέρωσης, θέμα ανάγκης για πάταξη της διαφθοράς σε χώρους της δημόσιας διοίκησης, πόσες φορές δεν έγινε λόγος για την ανάγκη ελέγχου της οικονομικής κατάστασης των πολιτικών, για έλεγχο του «πολιτικού χρήματος» και των «διαπλεκομένων»; Και πόσες φορές η πολιτική ηγεσία δεν αρνήθηκε -θυμωμένα μάλιστα- να παραδεχθεί ότι όλα τα παραπάνω θέματα αποτελούν μείζονα προβλήματα, που όσο δεν λύνονται δηλητηριάζουν τη δημόσια ζωή και φρενάρουν κάθε προσπάθεια για εκσυγχρονισμό και πραγματική ανάπτυξη;
Ολα ήταν σωστά και ωραία οργανωμένα, κατά την άποψη του πρωθυπουργού, σύστημα εγγυήσεων για διαφάνεια υπήρχε επαρκές και οι «κακόπιστοι», που το αρνούνταν αυτό, δεν είχαν παρά να απευθύνονται «στον εισαγγελέα» εφ’ όσον θα διαπίστωναν κρούσματα διαφθοράς και παράνομες δράσεις «διαπλεκομένων».
Ο καιρός πέρασε, το πρόβλημα διογκώθηκε, πολιτικά πρόσωπα εκτέθηκαν ηθικά, η αίσθηση ότι κάποια «διαπλεκόμενα» ισχυρότερα πλέον από την πολιτική εξουσία, σε ορισμένους τομείς τουλάχιστον, επηρεάζουν ευθέως σκέψεις, αποφάσεις και πολιτικές καταστάσεις, έγινε ακόμη πιο έντονη, το κύρος των «εκσυγχρονιστών» τραυματίστηκε βαρύτατα, και τότε, ο πρωθυπουργός μπροστά στη «μεγάλη κατηφόρα» της παράταξής του αποφάσισε να ασχοληθεί με θέματα διαφάνειας και πολιτικού χρήματος. Το επέβαλε πλέον αυτό ο -καταγραφόμενος και σε δημοσκοπήσεις- κίνδυνος για το ενδεχόμενο μιας εκλογικής καταστροφής για το ΠΑΣΟΚ.
Αναγκάστηκε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός να ξεχάσει τα όσα πολλά και επιθετικά προς αντιπάλους είχε υποστηρίξει για τα θέματα αυτά και υποχρεώθηκε να συμφωνήσει ουσιαστικώς με τα όσα άκουγε επί μακρόν από την αντιπολίτευση, αλλά και από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, για την ανάγκη πολιτικών αποφάσεων που στόχο θα είχαν τη διεξαγωγή ενός νικηφόρου πολέμου κατά της διαφθοράς στον δημόσιο βίο.
Μέσα σε ένα προεκλογικό κατ’ ουσίαν κλίμα τώρα, σπασμωδικά και πρωτίστως για λόγους «επικοινωνιακούς», επιχειρεί η πολιτική ηγεσία να διαψεύσει με κάποιες ενέργειες εκείνους που την κατηγορούν ότι συστηματικά έχει αποφύγει να αντιμετωπίσει ευθέως το πρόβλημα. Μοιραίως προχειρότητες και σύγχυση τώρα. Και λιγοστές οι ελπίδες για σπουδαία αποτελέσματα των μέτρων, τα οποία φέρεται να θέλει να εφαρμόσει ο πρωθυπουργός. Με το μυαλό σε εκλογές, τέτοιες προσπάθειες είναι καταδικασμένες να πέσουν τελικώς στο κενό.