Δεν πρέπει να πάει χαμένη η ευρηματικότατη μέθοδος εξολόθρευσης των κερδοσκόπων διά της γιγαντοοθόνης. Πρώτα πρώτα ο εφευρέτης της οφείλει να κατοχυρώσει την ευρεσιτεχνία του στο υπουργείο Βιομηχανίας (εικάζουμε πως ο «ακριβοκτόνος», κατά το ελυτικό «ακριδοκτόνος», είναι ο κ. Κουλούρης, επηρεασμένος προφανώς από τις τόσες εμφανίσεις του στη μικρή οθόνη). Οχι τίποτ’ άλλο, αλλά μπορεί κάνας ξένος δάκτυλος ν’ αρπάξει την πατέντα πριν την κατακυρώσουμε στο λογαριασμό μας, και τότε θα μπλέξουμε όπως με τη φέτα, το ούζο και τα λοιπά αυθεντικώς ελληνικά προϊόντα, της φαιδράς πορτοκαλέας εξαιρουμένης. Αμέσως έπειτα πρέπει να γίνουν συσκέψεις εμπειρογνωμόνων ώστε να εξεταστεί η περαιτέρω αξιοποίηση της ευφάνταστης θεραπευτικής αγωγής.
Αφού θα στηθούν που θα στηθούν οι γιγαντοοθόνες σε πόλεις και τουριστικά θέρετρα -ώστε οι απερίσκεπτοι αγοραστές κολοκυθακίων να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή πού κυμαίνεται η τιμή του προϊόντος που έγινε ξαφνικά αντικείμενο του πόθου τους- δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να χρησιμοποιηθούν και προς άσκηση της γελωτοθεραπείας. Απολαμβάνεις π.χ. το φραπεδάκι σου στην πλατεία (ή μάλλον τον φρέντο, τον νέο εθνικό σεβντά) και συγχρόνως βλέπεις στην οθόνη διαλεκτά αποσπάσματα κωμωδιών, από Βέγγο μέχρι Λουί ντε Φινές. Διπλό το κέρδος: Πρώτον, γελάς με την ψυχή σου και ξεχνάς τον καημό των ζαρζαβατικών, και δεύτερον με το εισιτήριο του κινηματογράφου που γλιτώνεις ισοσκελίζεις την τιμή του καφέ (και του νερού, γιατί οι βρύσες μας πια βγάζουν το νερό κατ’ ευθείαν εμφιαλωμένο και πώς να μπει σε κανάτα).
Εκτός από κωμωδίες, στις γιγαντοοθόνες μπορεί να προβάλλονται και στιγμιότυπα του ηρωικού παρελθόντος, για να εγκαρδιώνονται οι διαβάτες. Λίγες σκηνές από τη Μάχη του Τελάρου με ηχητικό φόντο το τραγούδι «θα ‘ρθουν πάλι τσούρμο οι μεσάζοντες, θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες», θα έχουν ευεργετικό αποτέλεσμα, αφού θα μας ξανανιώνουν, γυρίζοντάς μας είκοσι χρόνια πίσω, τότε που ανακοινωνόταν ότι ξεκινάμε «για μια Ελλάδα νέα». Βέβαια, το ίδιο σύνθημα το χρησιμοποιεί τώρα η Νέα Δημοκρατία, αλλά τόσο πρωτότυπα ταξίματα, πώς να μη βρουν αντιγραφέα;
Τέλος, με λίγη ηλεκτρονική επεξεργασία, θα μπορούσε μια χαρά να ετοιμαστούν και να προβληθούν στις γιγαντοοθόνες δυο-τρία τζεϊμσμποντικά φιλμ, ελαφρώς παραλλαγμένα και με επίσης παραλλαγμένους τίτλους («Τα πεπόνια είναι παντοτινά», «Τρως μονάχα δυο φορές» κ.ο.κ.). Αντί του Ρότζερ Μουρ, ο υφυπουργός Πατάξεως της Αισχροκέρδειας θα καταδιώκει όχι τον αρχικακό που απειλεί τον πλανήτη αλλά τον βδελυρό μεσάζοντα που επειδή έπεσε έξω στο Χρηματιστήριο, επιχειρεί να αναχαιτίσει τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της χώρας. Και πάλι για κωμωδία θα πρόκειται, άρα και πάλι κέρδος θα ‘χουμε.