Εκλογικά παίγνια

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Με πολιτικό σταυρόλεξο για δεινούς λύτες μοιάζουν οι χθεσινές ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για τον νέο εκλογικό νόμο. Οι πολλές ασάφειες, τα ανοιχτά ερωτήματα και οι εναλλακτικές λύσεις που προτείνονται για διάφορα ζητήματα δεν επιτρέπουν κατηγορηματικές εκτιμήσεις. Ακόμη και ειδικευμένοι πολιτικοί επιστήμονες δυσκολεύονται να σχηματίσουν μια εικόνα για την κατανομή των βουλευτικών εδρών που θα προκύψει από οποιοδήποτε πιθανό, με τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων, εκλογικό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, μπορεί κανείς να διακρίνει αρκετά καθαρά τα βασικά κίνητρα των αρχιτεκτόνων του νέου συστήματος.

Πρώτα απ’ όλα, ο εκλογικός νόμος, με τη μία ή την άλλη παραλλαγή του, θα δυσκολέψει, σε σύγκριση με τα έως τώρα ισχύοντα, τον σχηματισμό αυτοδύναμων, μονοκομματικών κυβερνήσεων εξαιτίας της πολύ αναλογικότερης κατανομής των βουλευτικών εδρών. Με απλά λόγια, το πρώτο κόμμα θα χρειάζεται μεγαλύτερη διαφορά ψήφων από το δεύτερο για να εξασφαλίσει μια πιο ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το δεύτερο καινούργιο στοιχείο είναι ότι ενθαρρύνονται οι σχηματισμοί συνασπισμών κομμάτων, με την άρση των «αντικινήτρων» που καθιερώνει ο ισχύων εκλογικός νόμος. Τέλος, διευκολύνεται η ώσμωση μεταξύ όμορων πολιτικών σχηματισμών, με το σύστημα της διπλής κάλπης, που δίνει τη δυνατότητα στον ψηφοφόρο του α΄ κόμματος να πριμοδοτεί τον βουλευτή της αρεσκείας του από το β΄ ή γ΄ κόμμα.

Η συνισταμένη των τριών βασικών καινοτομιών καταδεικνύει με οφθαλμοφανή τρόπο την πολιτική φιλοσοφία που υποκρύπτει το νέο εκλογικό σύστημα: Το πέρασμα από την εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων σε μια εποχή κυβερνήσεων συνεργασίας και τη μεταφορά του κέντρου βάρους από την αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στο -πιο προνομιακό, όπως πιστεύει ο κ. Σημίτης και οι επιτελείς του- πεδίο της αναμέτρησης μεταξύ ευρύτερης Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς.

Ασφαλώς, είναι αυτονόητο δικαίωμα του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ να επιλέγει την πολιτική στρατηγική που θεωρεί ως πλέον πρόσφορη για την παράταξή του. Ανάλογες προσπάθειες, στην κατεύθυνση της «πλουραλιστικής Αριστεράς», έγιναν σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Αλλά σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι συνεργασίες στηρίχθηκαν σε προγραμματικές συγκλίσεις και δεν εκβιάστηκαν εκ των άνω, με πειραματισμούς πάνω στον εκλογικό νόμο – ο οποίος, επιτέλους, δεν ψηφίζεται για να διευκολύνει την άλφα ή βήτα παράταξη, αλλά για να εξασφαλίζει την πιο εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας. Απομένει να μας εξηγήσει ο πρωθυπουργός γιατί η χώρα θα κυβερνηθεί καλύτερα από συνασπισμούς κομμάτων, τα οποία, επί του παρόντος, αδυνατούν να συγκλίνουν και στα πιο στοιχειώδη προβλήματα. Αλλά και γιατί αποτελεί επείγον πρόβλημα για την κυβέρνηση η αλλαγή του εκλογικού νόμου, και μάλιστα σε μια επί της ουσίας προεκλογική περίοδο, τη στιγμή που τόσα προβλήματα, με πολύ πιο άμεσο αντίκτυπο στη ζωή των πολιτών, περιμένουν απαντήσεις.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή