Σε πλεονεκτική θέση η Νέα Δημοκρατία όλο το προηγούμενο διάστημα, με το κυβερνών κόμμα ταλανιζόμενο από τα σκάνδαλα και τα βάρη που συσσώρευσε η μακρά παραμονή στην εξουσία, ένιωθε πως δεν χρειάζεται να προσπαθήσει και πολύ για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Φαινόταν το παιγνίδι καθαρισμένο? αρκούσε η φθορά του ΠΑΣΟΚ, έφθανε η έκφραση διαμαρτυρίας μεγάλης μερίδας των πολιτών για να της προσφέρει τη νίκη.
Ομως, επειδή τα πράγματα στην πολιτική δεν εξελίσσονται ευθύγραμμα, κανείς σήμερα δεν μπορεί να εκφρασθεί με την ίδια βεβαιότητα, χωρίς να αναλαμβάνει ρίσκο σημαντικό.
Η κυβέρνηση υπέστη ό,τι υπέστη το προηγούμενο διάστημα και ανέλαβε πρωτοβουλίες. Ανεξαρτήτως, πώς αυτές αξιολογούνται μεταδίδουν δυναμική αντιπαράθεσης και τέλος πάντων βεβαιώνουν πως το κυβερνών κόμμα δεν πρόκειται να παραδοθεί αμαχητί. Θα εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες που έχει, θα κάνει τα πάντα προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση θα δώσει μάχη σε όλα τα μέτωπα, όπως μαρτυρούν οι τελευταίες πρωτοβουλίες και κινήσεις. Και κυρίως, θα επιχειρήσει προγραμματική αντιπαράθεση, προβάλλοντας εαυτήν γνωρίζουσα και κατέχουσα την εμπειρία του κυβερνάν.
Υπό αυτές τις συνθήκες τίθεται για τη Νέα Δημοκρατία ένα ζήτημα πολιτικο-εκλογικής τακτικής. Θα συνεχίσει την μέχρι τώρα πολιτική του «ώριμου φρούτου»; Θα παραμείνει παρατηρητής αναζητώντας την ψήφο διαμαρτυρίας ή θα επιζητήσει και τη θετική ψήφο των πολιτών; Θα επιμείνει στη γραμμή της άρνησης και του καταγγελτικού λόγου ή θα επιχειρήσει να αναδείξει τις προγραμματικές και ιδεολογικές αρετές της, προκειμένου να προσελκύσει τους ψηφοφόρους;
Μέχρι τώρα η Νέα Δημοκρατία, υιοθετώντας την πάγια τακτική του μεγάλου πολυσελλεκτικού κόμματος, που βρίσκεται στην αντιπολίτευση, έχει αποφύγει τις πολλές δεσμεύσεις, στηρίζοντας τη διεκδίκηση της εξουσίας στην προβολή των αρνητικών πλευρών της πασοκικής διακυβέρνησης.
Είναι αλήθεια πως αυτή η μέθοδος είναι αποδοτική, όμως δεν είναι ικανή να φέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ειδικά στην προκειμένη περίπτωση, κατά την οποία ο αντίπαλος έχει αποδειχθεί πείσμων και ανθεκτικός.
Με άλλους λόγους η Νέα Δημοκρατία οφείλει να ξεπεράσει τον αρνητικό καταγγελτικό λόγο, να περιγράψει το πρόγραμμά της, να μεταδώσει το όραμά της για τη χώρα και τους πολίτες της.
Να αναδείξει τη φιλελεύθερη επιλογή, να προπαγανδίσει τις ιδέες της, να περιγράψει και να υποστηρίξει τα αγαθά της οικονομίας της αγοράς, να καταδείξει τις διαφορές της πασοκικής διακυβέρνησης και να διεκδικήσει καθαρά την εξουσία, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις από ομάδες που επιζητούν προστασία και κάλυψη. Μια τέτοια επιλογή στην παρούσα φάση ιδεολογικοπολιτικής σύγχυσης του χώρου της κεντροαριστεράς, μια καθαρή και φιλελεύθερη επιλογή θα είχε απήχηση μεγάλη και θα διαμόρφωνε συνθήκες ιδεολογικής ηγεμονίας για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προσωπικά για τον πρόεδρό της κ. K. Καραμανλή.
Εχει πολλούς λόγους η Νέα Δημοκρατία να επιχειρήσει κάτι τέτοιο. Αν δεν το πράξει κινδυνεύει και πάλι το «φιλελεύθερο» ΠΑΣΟΚ να οικειοποιηθεί τις κρατούσες ανά τον κόσμο αντιλήψεις και επιλογές της οικονομίας της αγοράς και να λεηλατήσει τον χώρο, προβάλλοντας εαυτόν ως μοντέρνο, σύγχρονο και αποδοτικό. Ειδικώς, η ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και η ίδια η ελληνική είναι γεμάτη στη δεκαετία του ’90 από τέτοιες πικρές εμπειρίες για τα κόμματα της κεντροδεξιάς.
Αλλά πέραν αυτών θα λείανε, θα προετοίμαζε καλύτερα το έδαφός της κατά πάσα βεβαιότητα ακανθώδους διακυβέρνησης. Δεν θα είναι ρόδινα τα πράγματα για τη Νέα Δημοκρατία, στην περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές. Θα κληθεί να διαχειρισθεί καταστάσεις σύνθετες και δύσκολες, οι οποίες θα απαιτούν καθαρές και επώδυνες πολλές φορές λύσεις. Υπό αυτήν την έννοια μια καθαρή και ιδεολογικής άποψης προσέγγιση των προβλημάτων θα έδινε ευκολότερες, απαλλαγμένες από δεσμεύσεις λύσεις στο μέλλον.
Βάσει των παραπάνω η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να μείνει θεατής της πιθανολογούμενης, αλλά όχι βεβαίας πτώσης του ΠΑΣΟΚ. Αν αυτό πράξει, κινδυνεύει να βρεθεί προ εκπλήξεων, καθώς δεν έχει δημιουργήσει αξεπέραστο και σαρωτικό ρεύμα αλλαγής. Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δίδουν διαφορές μεγάλες, αλλά τα ποιοτικά στοιχεία δεν επιβεβαιώνουν περίπατο, όπως πολλοί νομίζουν. H προσεχής εκλογική αναμέτρηση θα είναι σκληρή και μετωπική και σε τέτοιες μάχες τα καλύτερα όπλα προσφέρονται από την ιδεολογική φαρέτρα. Τα υπόλοιπα, όσο ισχυρά και αν είναι δεν αρκούν.