Χρόνια προσπαθώ να περιγράψω εικόνες του δρόμου και της καθημερινότητας με την ελπίδα ότι, διασκεδάζοντας ο ίδιος με τα παράλογα και τα κωμικά, θα διασκεδάσω και τους αναγνώστες. Μακριά από μένα η πρόθεση «να διορθώσω» οτιδήποτε. Πρώτον, γιατί δεν ξέρω τι είναι ορθό και τι στραβό και δεύτερον, γιατί δεν είναι ποτέ βέβαιο τις μας είναι περισσότερο ωφέλιμο ή απαραίτητο, το στραβό ή το ορθό.
Σήμερα γράφω οργισμένος και ζητώ συγγνώμην και για την οργή, αλλά και γιατί γράφω πάλι για τον δρόμο όπου μένω, την πολύπαθη οδό Υπερείδου. Δεν το κάνω από συμφέρον, αλλά, επειδή όπως είναι φυσικό, τα συμβαίνοντα στην Υπερείδου τα παρακολουθώ καθημερινά. Και να θέλω να αδιαφορήσω δεν με αφήνουν αυτά. Κατά τ’ άλλα, όσα συμβαίνουν στην Υπερείδου, συμβαίνουν και παντού, σε όλους τους δρόμους και τα δρομάκια της ταλαίπωρης Αθήνας.
Η οργή μου οφείλεται πολύ λίγο σε ενόχληση (σχεδόν μηδαμινή λόγω θέσεως του διαμερίσματος όπου μένω) και πολύ περισσότερο στην προκλητική περιφρόνηση που δείχνει προς τον πολίτη και τον δημότη κάθε «αρχή», από την κυβέρνηση και τον Δήμο ώς τον τελευταίο υπάλληλο της ΔΕΗ, του OTE ή της ΕΥΔΑΠ. Οφείλεται επίσης στην απόγνωση που συχνά αισθανόμαστε, όταν μας συμβαίνουν πράγματα παράλογα, που δεν τα χωράει ο νους μας, ανεξάρτητα αν μας ενοχλούν ή αν μας βλάπτουν.
Δεν πέρασαν ούτε δέκα μέρες που σας έγραφα ότι, για πολλοστή φορά μέσα στον τελευταίο χρόνο, ανέσκαψαν πάλι την οδό Υπερείδου, ένα δρομάκι της Πλάκας (και της πλάκας!), μήκους 200 μέτρων. Ανοιξαν χαντάκι σε όλο το μήκος και πέρασαν κεντρικό αγωγό φωταερίου και τους κόμβους για τη σύνδεσή του με τα σπίτια της μιας πλευράς. Τι θα γίνει με τα σπίτια της άλλης πλευράς δεν ξέρω και δεν είναι αυτό το θέμα μας. H δουλειά κράτησε περίπου μια εβδομάδα, έφεραν βαριά μηχανήματα και πλήθος αλλοδαπών εργατών, διακόπηκε η κυκλοφορία, γέμισε ο τόπος χώματα και ανυπόφορη σκόνη και χαλούσε ο κόσμος από βρόντους και τραντάγματα. Τι να κάνουμε, υπομονή!
Επί τη ευκαιρία επιτρέψτε μου να επαναλάβω, ότι ολόκληρο το «ιστορικό κέντρο», όπου ετοιμάζουν την ολυμπιακή βιτρίνα, είναι σαν να έχει δεχθεί θεομηνία μεγάλης σφοδρότητας ή ισχυρό βομβαρδισμό. Τα άφησαν την τελευταία στιγμή και τώρα προσπαθούν να τα κάνουν όλα ταυτόχρονα και όπως-όπως. Οι κάτοικοι και οι μαγαζάτορες υποφέρουν και ζημιώνονται και καλό θα ήταν να επισκεφθούν την περιοχή η κ. δήμαρχος και η κ. ΥΠΕΧΩΔΕ, όπως θα έκαναν σε περίπτωση πλημμύρας ή σεισμού.
Επανερχόμαστε στην οδό Υπερείδου. Οταν, λοιπόν, τοποθετήθηκε ο κεντρικός αγωγός φωταερίου, άφησαν να περάσει άπρακτη καμιά εβδομάδα και ύστερα σκέπασαν το χαντάκι με χώματα. Πάλι μεσολάβησε μια εβδομάδα απραξίας και ύστερα ήρθε πάλι ένα συνεργείο με βαριά μηχανήματα και αλλοδαπούς εργάτες και επικάλυψαν το χαντάκι με άσφαλτο. Ολοι οι γείτονες ανασάναμε βαθιά και με ανακούφιση. H Υπερείδου, βέβαια, έχει το μαύρο της το χάλι, με ολοσχερώς κατεστραμμένα πεζοδρόμια και διάστικτη, έπειτα από τόσα ανοίγματα και κλεισίματα, από μπαλώματα ασφάλτου με τις αντίστοιχες ανωμαλίες.
Το περασμένο Σάββατο ακούω πάλι μεγάλο σαματά από βαριά μηχανήματα και κομπρεσέρ. Κατεβαίνω και αυτό που είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ενα τρίτο συνεργείο άνοιγε μεγάλες τρύπες ακριβώς στο χαντάκι, που πριν από μια βδομάδα είχαν σκεπάσει με χώματα και άσφαλτο! Ρώτησα κάποιον που έδειχνε να είναι προϊστάμενος, γιατί ξανανοίγουν το χαντάκι και μου είπε για να κάνουν τη σύνδεση του αγωγού με το κάθε σπίτι. Καλά, τόλμησα να ξαναρωτήσω, δεν μπορούσατε να κάνετε τη σύνδεση όταν το χαντάκι ήταν ανοιχτό; Οχι δεν μπορούσαμε, μου είπε κοφτά και αγριεμένα.
Μπορεί κάποιος αρμόδιος να μας απαντήσει; Εκτός από την ενόχληση είναι και η σπατάλη χρημάτων.