H θερμή υποδοχή που επιφύλαξε η πανεπιστημιακή κοινότητα στην ανακοίνωση της συνεργασίας μεταξύ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και της Εθνικής Σχολής Γεφυρών και Οδοστρωμάτων της Γαλλίας, ήρθε ως ένα ακόμη μέτρο της επιτυχίας αυτής του ΕΜΠ. Πανεπιστημιακοί κύκλοι εξήραν τη σημασία της επέκτασης της διεθνούς συνεργασίας των AEI της χώρας και στις προπτυχιακές σπουδές και μάλιστα με ένα ιστορικό και υψηλού κύρους εκπαιδευτικό ίδρυμα της Γαλλίας. Τον δρόμο του ΕΜΠ φιλοδοξούν ήδη να ακολουθήσουν το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, που μελετά συνεργασίες με γερμανικές και γαλλικές σχολές, αλλά και το Παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, που έχει ήδη φθάσει σε πλαίσιο συμφωνίας με το αντίστοιχο της Σορβόνης.
Η συμφωνία του ΕΜΠ πιστοποιεί, από μία πλευρά, ότι πολλές ελληνικές σχολές διατηρούν την αξιοπιστία τους, πράγμα που επιβεβαιώνεται, άλλωστε, κάθε χρόνο από την ένταξη αριστούχων πτυχιούχων τους σε κορυφαία μεταπτυχιακά προγράμματα του εξωτερικού. Κυρίως, όμως, η συνεργασία χαιρετίζεται λόγω της αξίας της για το μέλλον: ο «αρραβώνας» μιας υψηλού επιπέδου ελληνικής σχολής με μία ξένη, το ίδιο ή περισσότερο έγκυρη, παρέχει τα όπλα περαιτέρω βελτίωσης των ελληνικών σχολών, τακτικότερης και εντονότερης επαφής τους με την εξέλιξη των σπουδών στις μεγάλες οικονομίες του πλανήτη και πολύτιμων ανταλλαγών καθηγητών και φοιτητών. Πράγματι, ακόμη και αν έχουν δίκαιο όσοι ακαδημαϊκοί επιμένουν ότι οι φοιτητές είναι ωριμότεροι για τέτοιες ανταλλαγές στο μεταπτυχιακό επίπεδο, η δυνατότητα να σπουδάσει κανείς σε δύο χώρες για το πρώτο πτυχίο (και μάλιστα πτυχίο «υπογεγραμμένο» από δύο σχολές) είναι ευκαιρία πολύτιμη – και αναντικατάστατη για όσους δεν έχουν δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών.
Το ότι η συνεργασία αυτή αρχίζει από μία σχολή όχι απλώς θετικών επιστημών, αλλά ευθέως συνδεδεμένη με την οικονομία (ειδικά στα. ..οδοστρώματα, ακούστηκε ο σαρκασμός, η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη αξιοποίησης των ειδικών γαλλικών γνώσεων) υπηρετεί, εκτός από τη συμμετοχή στην Ευρώπη της γνώσης, και την ανίχνευση αμεσότερης επαφής των σπουδών με την αγορά – και άρα την αγορά εργασίας, πράγμα επάναγκες για τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Καθώς οι ελληνικές πανεπιστημιακές σχολές αγωνίζονται να βελτιώσουν το επίπεδό τους, η κίνηση του ΕΜΠ πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για τα υπόλοιπα AEI. Πρέπει, όμως, να αποτελέσει και μάθημα για την Πολιτεία: όπως σημείωσε ο πρύτανης του ΕΜΠ κ. Θ. Ξανθόπουλος, η αθρόα ίδρυση σχολών και τμημάτων χωρίς την απαραίτητη στελεχιακή και υλική υποδομή παρακωλύει την ποιοτική έμφαση που θα καθιστούσε δυνατές τις συνεργασίες με κορυφαίες σχολές του εξωτερικού? ο ποσοτικός πολλαπλασιασμός των πτυχίων «χωρίς αντίκρυσμα» δεν εξυπηρετεί τίποτε. Ανάλογης σημασίας είναι και άλλη, παλαιότερη επισήμανση του ίδιου καθηγητή: ότι η ποιοτική πρωτοπορία της δωρεάν ανώτατης παιδείας διέρχεται από τη διατήρηση σχολών τετραετούς και πενταετούς φοίτησης? η διάσπαση των σπουδών σε τριετή και διετή κύκλο κινδυνεύει να μεταβάλει τον δεύτερο σε οιονεί μεταπτυχιακό και να τον αποκόψει από τον κορμό της δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, παράγοντας τριετείς πτυχιούχους, των οποίων το «χαρτί» δεν θα αντικρύζει ουσιαστική επιστημονική ειδίκευση…