Οι προαναγγελίες του πρωθυπουργού κ. K. Σημίτη για κυβερνητικό πρόγραμμα με «ορίζοντα» το 2008 δεν ξεγελούν κανέναν. O αληθινός «ορίζοντας» των κυβερνητικών προτεραιοτήτων βρίσκεται πολύ εγγύτερα – στις… προσεχείς εκλογές. O δε αμέσως επόμενος ορίζων είναι και αυτός πολύ κοντά – το 2005, λόγω του ενδεχομένου νέων εκλογών σε περίπτωση που δεν εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας. Με την επιδίωξη της επανεκλογής να μονοπωλεί τις σκέψεις του κυβερνητικού στρατοπέδου, δεν περιμένει κανείς ότι η κυβέρνηση θα επισπεύσει τώρα τις διαρθρωτικές αλλαγές που επί τρία χρόνια αμέλησε αρκεσθείσα στην ημιτελή λύση του ασφαλιστικού. Κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν ρήξεις άκρως «αντιπαραγωγικές» από εκλογική άποψη, προωθούμενες συνήθως στην αρχή των κυβερνητικών θητειών και όχι στο τέλος τους. Αυτό που τώρα αναμένεται είναι το αντίθετο: όχι επώδυνες τομές, αλλά αθρόες παροχές και ακόμη περισσότερες υποσχέσεις.
Κύκλοι της Τράπεζας της Ελλάδος δεν κρύβουν την ανησυχία τους για το πολιτικό αυτό σενάριο. Οπως εξηγούν, το ενδεχόμενο νέων εκλογών το 2005 επιτείνει τους φόβους ότι τα δύο μεγάλα κόμματα θα παρασυρθούν στον ρυθμό της παροχολογίας, με την αξιωματική αντιπολίτευση να προτιμά να πλειοδοτεί στις υποσχέσεις της κυβέρνησης, παρά να τις απορρίπτει διακινδυνεύοντας να φανεί απωθητική στους ψηφοφόρους.
Οι ανησυχίες αυτές, τις οποίες δεν έχει κρύψει και ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. N. Γκαργκάνας, συνδέονται με διττό κίνδυνο για την οικονομία: αφ’ ενός με την περαιτέρω μακρά καθυστέρηση των διαρθρωτικών αλλαγών που είναι αναγκαίες για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, αφ’ ετέρου με τη διεύρυνση του ελλείμματος του προϋπολογισμού και μάλιστα όχι για παραγωγικές δαπάνες, αλλά για ψηφοθηρικές παροχές, που και θα επιδεινώσουν την ήδη λεπτή δημοσιονομική κατάσταση και θα ασκήσουν περαιτέρω πληθωριστική πίεση. Αυτά την ώρα που το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ομολογεί ότι υπάρχει στενότητα εσόδων και αποφασίζει λήψη «αστυνομικών» μέτρων στα τουριστικά μέρη για τη συγκράτηση των τιμών.
Με το σύνολο του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου να παραδέχεται το ελληνικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, η είσοδος της χώρας σε κύκλο προεκλογικής παροχολογίας απειλεί να αυξήσει την απόσταση που μας χωρίζει από τους εταίρους μας και να αναβάλει για δύο ακόμη χρόνια τη μελέτη και εφαρμογή των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Και ο φαύλος αυτός κύκλος κινδυνεύει να αρχίσει από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης: αν η εκεί ομιλία του πρωθυπουργού ανοίξει την αυλαία της παροχολογίας, θα γίνουν βάσιμοι πλέον οι φόβοι ότι με αυτήν θα πορευθούμε επί διετία. Για το καλό της οικονομίας, αλλά και για τη σοβαρότητα της πολιτικής της χώρας, ο κ. Σημίτης και το επιτελείο του πρέπει να αντισταθούν στον πειρασμό. Και ο πρωθυπουργός να δώσει στη Θεσσαλονίκη στίγμα σοβαρότητας και ουσιαστικών οικονομικών λύσεων. Αλλωστε, αν οι παροχές ηχούν ευχάριστες και ενίοτε κερδίζουν εκλογές, όταν είναι αλόγιστες και τους αποδέκτες τους βλάπτουν (όπως π.χ. όταν διογκώνουν την ανεργία) και τους επιπολαίως παρέχοντες μπορεί να καταβαραθρώσουν.