Αυτή την Παρασκευή και το Σάββατο 25, 26 Ιουλίου, η στήλη έκανε το ετήσιο προσκύνημά της στην Επίδαυρο. Παρακολούθησε μαζίμε εκατοντάδες θεατές στο Μικρό Αρχαίο Θέατρο και με χιλιάδες στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, τα τραγούδια «με τη φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη» και την «Εκάβη» του Ευριπίδη, από το «Αμφιθέατρο», αντίστοιχα. Τόσο πολλά γεγονότα, πιεστική η επικαιρότητα -η πολιτική, η πολιτιστική-, η καθημερινή τριβή με θέματα που απαιτούν δημοσιότητα και η αυτοπρόσωπη παρουσία έγινε δυνατή μόνο για ένα μεστό διήμερο, στο τέλος του Ιουλίου, μέσα στο αργολικό τοπίο, όπου οι μνήμες συνυπάρχουν με το σήμερα, δεμένες ταιριαστά, χάρις στην τέχνη, τη μουσική, τη διάχυτη καλοσυνάτη διάθεση φιλοξενίας. Με το Ναύπλιο, πρώτη, μετά την Αίγινα, πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, με τα αρχοντικά, τις εκκλησίες της, τις πλατείες και τα πάρκα της να τραβούν τον κόσμο σε ξένοιαστα Σαββατοκύριακα με το Παλαμήδι και το Μπούρτζι αξιοθέατα, μαζί με Μουσεία, Αρχαιολογικό, Πολεμικό και το σύγχρονο και βραβευμένο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Μουσείο του ιδρύματος της κ. Νανάς Παπαντωνίου, ιδρύτριας και προέδρου του Δ.Σ., να προσφέρει αυθεντική γνώση, καλαισθησία, συγκίνηση και οπτική απόλαυση με τις συλλογές του τόσο στο κυρίως κτίριο της Βασ. Αλεξάνδρου 1 -όπου το πατρικό σπίτι των Παπαντωνίου- όσο και στο «Παιδικό Μουσείο» στις Αποθήκες του Σιδηροδρομικού Σταθμού, όπου συνεχίζεται έκθεση με έργα του Γιάννη Τσαρούχη, με αναπαραγωγή σε κούκλες στις βιτρίνες, σε ζωγραφική απόδοση. Και στον πεζόδρομο, τα στρωμένα τραπέζια περίμεναν τον εύθυμο κόσμο των επισκεπτών, που, όπως λένε οι κάτοικοι του έδωσαν το όνομα «το Ναύπλιο του Σαββατοκύριακου»! Στο ξενοδοχείο «Ναυπλία Πάλας» με τη μαγευτική θέα, η επιβλητική αρχιτεκτονική, με πέτρα και ξύλο, συμβαδίζει με τη σύγχρονη περιποίηση των πελατών, άψογο σέρβις και το πρωινό με αυθεντικά κρητικά σπιτικά γλυκά και αργολικά φρούτα, που χαρακτηρίζει τους Μαντονανάκη που το ανέλαβαν.
Μικρό Θέατρο, μουσική, ποίηση και η Ελευθερία Αρβανιτάκη -τι άλλο να ζητήσουν οι νέοι, και οι νέοι στην καρδιά, που γέμισαν, ώς επάνω το αρχαίο θεατράκι, που ανέστησαν οι αρχαιολόγοι μας και ανέδειξε ο πρόεδρος του OMMA κ. Χρήστος Λαμπράκης, που είχε την πρωτοβουλία και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, αρχής γενομένης από το 1995, ώς την παράδοσή του στο Ελληνικό Φεστιβάλ και στον Δήμο Αρχαίας Επιδαύρου. Κι όπως δείχνουν οι αριθμοί προσέλευσης θεατών και η επιτυχία του Αγροτικού Αργολικού πανηγυριού κάθε χρόνο, ο «Μουσικός Ιούλιος» αποτελεί πλέον θεσμό στα καλλιτεχνικά δρώμενα ποιότητος του ελληνικού μας καλοκαιριού. Αυτό το τελευταίο διήμερο, οπότε έπεσε για φέτος η «αυλαία» στο Μικρό Θέατρο, η μουσική του συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου από τη δισκογραφική δουλειά του «Τα τραγούδια για τους Μήνες» πάνω σε ποίηση Ελύτη, Καρυωτάκη, Πολυδούρη, δημοτικά και του σύγχρονου ποιητή Μιχάλη Γκανά, μαζί «με τη φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη» και την απαράμιλλη ερμηνεία και σκηνική παρουσία της τράβηξαν, σαν μαγνήτες, τα νιάτα και το αφοσιωμένο κοινό του Δημήτρη Παπαδημητρίου, που είχε στο πλευρό του την άλλη του ερμηνεύτρια, την ωραία Φωτεινή Δάρρα (που είναι ωραία κι όχι μόνο γιατί την αγάπησε), για να παραλλάξουμε τον στίχο της Μαρίας Πολυδούρη! Και της Ελευθερίας, που είχε μαζί και τα παιδιά της, την κόρη της Αντιγόνη και τον μικρό της γιο! Εξοχοι μουσικοί – σολίστες συμπλήρωσαν το άρτιο μουσικό – ηχητικό αποτέλεσμα, που καταχειροκροτήθηκε από το κατάμεστο θεατράκι και τις δύο βραδιές. Εκεί ο Πρόεδρος του Ελληνικού Φεστιβάλ Περικλής Κούκος το βράδυ του Σαββάτου, ενώ την Παρασκευή παρακολούθησε την παράσταση της «Εκάβης» του Ευριπίδη από το Αμφιθέατρο, σε σκηνοθεσία Ευαγγελάτου, με εξαίρετη ερμηνεία από τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη στον συγκλονιστικό ρόλο της πολύπαθης μάνας, βασίλισσας της Τροίας. Γεμάτο το Σάββατο το τεράστιο θέατρο – μνημείο ώς επάνω. Τα αστέρια, θαρρείς, ακουμπούσαν στις τελευταίες κερκίδες και ο τραγικός λόγος του Ευριπίδη δίδασκε πως την ευτυχία δεν πρέπει ποτέ κανείς να τη θεωρεί δεδομένη κι αλίμονο όταν ο πόνος ζητεί εκδίκηση! Συνεπαρμένο το κοινό άκουγε και συμμετείχε με ένα βούισμα, όταν το αίμα πληρώθηκε με αίμα, μπροστά στα μάτια του! Και είχαν έρθει με αυτοκίνητα, με πούλμαν (και της Εργατικής Εστίας) οικογένειες ολόκληρες, για να γνωρίσουν και τα παιδιά τους τους Ελληνες τραγικούς που, τώρα, μόνο σε μετάφραση διδάσκονται. Ζωντανό ανώτερο σχολειό, το αληθινό θέατρο, όπως και η μουσική, η ποίηση, μιλούν στους Ελληνες – το μεγάλο μάθημα κι εφέτος, της Επιδαύρου.