«Ηρθανε τα Φώτα κι οι φωτισμοί και χαρά μεγάλη, κι οι αγιασμοί! Κάτω στον Ιορδάνη, τον ποταμό…»
Αν χτύπησε το κουδούνι, κι ήρθαν στην πόρτα σας και είπαν τα Κάλαντα των Φώτων τα παιδιά, είσαστε από τους τυχερούς. Χθες, παραμονή, έβγαινε και ο παπάς της ενορίας και άγιαζε τα σπίτια ώς το βράδυ αργά, έδινε την «πρωτάγιαση». H νύχτα που ακολούθησε -γράφει ο Δημ. Σ. Λουκάτος, που μας έφυγε και αυτός, αλλά η φωνή του μας φωτίζει πάντα μέσα από τα βιβλία του- «είναι από τις πιο άγιες» και καθαρές. Γι’ αυτό οι παλιές παραδόσεις μιλούν για τα ουράνια που ανοίγουν τα μεσάνυχτα. Εάν, χθες, προλάβατε να ζητήσετε κάτι γρήγορα και από καρδιάς, θα το έχετε. «Να ακούω πάντα παιδιά να λένε τα κάλαντα», η ευχή του Τήλεφου. Οσο για σήμερα, που αγιάζονται «του Θεού τα νερά» στη θάλασσα, στα ποτάμια, στις λίμνες, στ’ αυλάκια, στις δεξαμενές και γιορτάζουν οι Φώτηδες, οι Φωτεινές, ο Θεοφάνης, Φάνης, Φανή και ο Ιορδάνης – «χρόνια τους πολλά»! Και για μας εδώ, που θέλουμε να ρίξουμε τον Σταυρό στη θάλασσα του Νέου Φαλήρου, αλλά με τα εργοτάξια έγινε απροσπέλαστη και μακρινή, σαν όραμα, η φωτογραφία εποχής που μας έστειλε από το Νέο Φάληρο 1904, ο πρόεδρος του Συνασπισμού, και φίλος καλός, ο κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος. Στην ίδια τοποθεσία, στην Ταραντέλλα, υψώνεται ο γαλάζιος πύργος της «Καθημερινής A.E.». Και τα νερά μας, μένουν καθαρά…