Ενοπλοι αστυνομικοί στις αεροπορικές πτήσεις, αντιπυραυλικά συστήματα στα επιβατικά αεροπλάνα (συζητείται να εφοδιαστούν μ’ αυτά οι βρετανικές αερογραμμές), δακτυλοσκοπία και φωτογράφηση των ταξιδιωτών με βίζα προς ΗΠΑ, εκατοντάδες αστυνομικοί, με ή χωρίς στολή, σε σταθμούς και αεροδρόμια, εκπαιδευμένοι σκύλοι και ανιχνευτές κάθε είδους συνθέτουν μόνο το ορατό οργουελιανό σκηνικό ασφυκτικού ελέγχου. Το άλλο, το «αόρατο» κατασκοπευτικό δίχτυ που έχει απλωθεί πάνω από όλους μας, φιλήσυχους πολίτες, εργαζόμενους, γριούλες, μαθητές, μωρά, νόμιμους και παράνομους μετανάστες, τρομοκράτες, δυτικούς, τριτοκοσμικούς, παγιδεύοντάς μας διά βίου σ’ έναν ιστό όχι απόλυτα συνειδητής αιχμαλωσίας και ανασφάλειας, παραμένει ακόμη μια φαντασιακή συνιστώσα της καθημερινότητάς μας.
Και όμως. Στις περισσότερες δημοκρατίες σήμερα, στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας, κάθε τετραγωνικό μέτρο, στο δρόμο, στο σπίτι, τη δουλειά, την εξοχή, είναι «τοπίο» υπό επιτήρηση.
Εχουμε γεμίσει κατασκοπευτικούς δορυφόρους, κάμερες, συσκευές εξακρίβωσης ταυτότητας, σκάνερ σωματικής έρευνας, μηχανήματα αναγνώρισης προσώπου και δακτυλικών αποτυπωμάτων, αισθητήρες κίνησης, τηλεχειριζόμενες κάμερες υπέρυθρων ακτίνων, συσκευές νυχτερινής όρασης, συσκευές «ανίχνευσης» ανθρώπων μέσα από στέρεες επιφάνειες. Μια πανταχού παρούσα και επαγρυπνούσα ηλεκτρονική συνείδηση. Οι μηχανές και οι χειριστές τους γνωρίζουν πλέον τα πάντα για μας. Ελέγχουν τα τηλεφωνήματα, την ηλεκτρονική αλληλογραφία, τις διαδικτυακές επισκέψεις, τις πιστωτικές κάρτες, το τι καταναλώνουμε και πώς διασκεδάζουμε, τα βιβλία που δανειζόμαστε από βιβλιοθήκες, τους έλεγχους προόδου μαθητών και φοιτητών, ακαδημαϊκά έγγραφα, ιατρικές συνταγές, άδειες αδήγησης, εισιτήρια για πάρκινγκ, ηλεκρονικές κάρτες εισόδου, ηλεκτρονικά διόδια, τραπεζικούς λογαριασμούς, αποπληρωμές δανείων κι υποθηκών… Μέσω δορυφόρου μπορεί ο κάθε αστυνομικός, γονιός, εργοδότης να παρακολουθεί σε ηλεκτρονικό χάρτη, πού ακριβώς βρίσκονται συγκεκριμένοι χρήστες κινητού. Αλυσίδες καταστημάτων στέλνουν μηνύματα στο κινητό μας όταν περνάμε κοντά από ένα μαγαζί τους -και μέσω αυτών των μηνυμάτων εντοπίζονται οι κινήσεις μας. Κατασκευαστές ρούχων τοποθετούν σ’ αυτά έξυπνες ετικέτες, ετικέτες-κατασκόπους που δίνουν «σήμα» για όλες τις κινήσεις μας. Μια ανατροπή της αρχής του κράτους δικαίου, που ορίζει ότι κανείς δεν είναι ένοχος (για να δικαιολογείται η παρακολούθησή του) μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Μια ανατροπή των ατομικών ελευθεριών της αστικής δημοκρατίας. Μια ανατροπή του οράματος για έναν ευδαίμονα νέο θαυμαστό κόσμο. Κανείς δεν μπορεί να δρα και να ευημερεί αν δεν προστατεύεται από το σκότος μιας περιχαρακωμένης και αυτολογοκρινόμενης ύπαρξης.