Αθήνα, τότε και τώρα, από τις εκδόσεις Ολκός, φωτογραφικό λεύκωμα για την «πρωτεύουσα των αναμνήσεών μας»

Newsroom 11.01.2004 • 08:00

Οταν ακούμε τους πολιτικούς και τους δημάρχους να λένε, θριαμβικά, όποτε αναφέρονται στην Αθήνα «η πρωτεύουσα της Ελλάδος, η πρωτεύουσα της Ευρώπης, η ιστορική πρωτεύουσα της Ελλάδος» κάτι ματώνει σ’ όποιον γεννήθηκε στην Αθήνα, είτε είναι από γονείς «γκάγκαρους», όπως η καθηγήτρια του E.M. Πολυτεχνείου κ. Μάρω Καρδαμίτση – Αδάμη είτε την αγαπά και την αναγνωρίζει από τις φωτογραφίες του «τότε», όπως η κ. Φανή Κωνσταντίνου, υπεύθυνη του Φωτογραφικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη. Γιατί η Αθήνα είναι το λίκνον, η γενέτειρα, το «χωριό» των Αθηναίων και γι’ αυτό την αγαπούμε χωρίς τίτλους. Τα κείμενα και των δύο εξηγούν με γνώση και συναίσθημα τη σημασία αυτού του φωτογραφικού λευκώματος που περιλαμβάνει φωτογραφίες της Αθήνας του «τότε» από μεγάλους ξένους φωτογράφους, όπως ο Boissonnas και ο Karl Boehringer και από πληθώρα Ελλήνων φωτογράφων που επελέγησαν από το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, του ΕΛΙΑ και από τις συλλογές του Χαρίλαου Πατέρα, του Νικόλαου Πολίτη, του Μιχάλη Τσάγκαρη, του Αντώνη Μαΐλη, του Χάρη Γιακουμή. Από τα 63 επιλεγμένα θέματα εκπροσωπούνται ο φωτογράφος του 19ου αιώνα Πέτρος Μωραΐτης, οι αδελφοί Ρωμαΐδη, οι Κωνσταντίνος Δημητρίου και Κωνσταντίνος Αθανασίου και ο ερασιτέχνης Νίκος Κοντογιαννάκης. Το «τώρα» της Αθήνας φωτογράφησε, στα βήματα των παλαιών συναδέλφων του, ο Ούγγρος φωτογράφος Laszio Lugozi, με συνεργασία του φωτογράφου του Μουσείου Μπενάκη Λεωνίδα Κουργιαντάκη. Και όπως σημειώνει η κ. Φανή Κωνσταντίνου «οι εργασίες για την «ανανέωση» των δημοσίων κτηρίων εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, συχνά δημιουργούσαν αξεπέραστο εμπόδιο για τις «σύγχρονες λήψεις». H τελική μορφή του λευκώματος οφείλεται στη φροντίδα της κ. Ειρήνης Λούβρου, του «Ολκού», «που παρακολούθησε το εγχείρημα από το πρώτο του στάδιο, ενεθάρρυνε τους συντελεστές του και έδωσε λύσεις» Τις ευχαριστούμε και τις τρεις φωτισμένες κυρίες, και ως Αθηναίοι και Αθηναίες, κοιτάμε με ευγνωμοσύνη και με κάποιο σκεπτικισμό γι’ αυτήν την «ανανέωση» και εξέλιξη, τις φωτογραφίες, όπως μας έδωσαν μέσα από τον φακό που δεν ψεύδεται, την Αθήνα. Τότε και Τώρα. Και που την αγαπάμε, αναλλοίωτα.