H υπόθεση της φωτογραφικής τροπολογίας υπέρ της Τεχνικής Ολυμπιακής για τη ανέγερση τουριστικών καταλυμάτων στην ήδη επιβαρυμένη οικιστικά Σιθωνία της Χαλκιδικής δεν είναι απλή, ούτε εξαντλείται με την παραίτηση του υφυπουργού Οικονομίας κ. Χρ. Πάχτα ή τη διαγραφή από τα ψηφοδέλτια των εννέα βουλευτών που συνυπέγραψαν την αμαρτωλή διάταξη. Αναδεικνύει, πέραν της ευθείας συναλλαγής κυβερνητικών στελεχών με συγκεκριμένο επιχειρηματία για ποταπό σκοπό, όπως η καταπάτηση δασικής έκτασης, πλήθος θεσμικών ανωμαλιών, οι οποίες, όπως όλα δείχνουν, συμβαίνουν κατά σύστημα, έχουν αναχθεί σε συνήθη πρακτική.
Οι παραβιάσεις πάμπολλες? συνταγματικές, νομοθετικές, του κανονισμού της Βουλής και βεβαίως ποινικές. Αν τις διέπραττε οποισδήποτε πολίτης θα αντιμετώπιζε διώξεις δικαστικές, θα εισέπραττε την κοινωνική κατακραυγή, τη χλεύη και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε τα πάντα. O υφυπουργός δεν κατάλαβε, δεν ήλεγξε, δεν πρόσεξε στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη έστησε την τροπολογία ερήμην του προϊσταμένου του υπουργού, την πέρασε νύχτα για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα στην ιδιαίτερη εκλογική του περιφέρεια. Οπως και να έχει, ο κ. Πάχτας φέρει ευθύνη βαρύτατη, είναι υπόλογος απέναντι στους πολίτες και οφείλει να εξηγήσει πώς, γιατί και με ποιο σκοπό. Το ίδιο ισχύει και για τους 9 βουλευτές, με πρώτο τον πρώην υφυπουργό Παιδείας και βουλευτή Σερρών κ. Ανθόπουλο, ο οποίος φέρεται ως ο πρωταγωνιστής προώθησης της φωτογραφικής διάταξης και το πρόσωπο που ήταν συνδεδεμένο επαγγελματικά με τον συγκεκριμένο επιχειρηματία ο οποίος θα απολάμβανε τα αγαθά της τροπολογίας. Και επιπλέον είναι εκείνος που υπέκλεψε τις υπογραφές των συναδέλφων του, όπως προκύπτει τώρα από τις εκ των υστέρων δηλώσεις τους. Εδώ έχουμε άλλης τάξεως θέμα. Υπάρχουν βουλευτές που, πέραν της άρνησης της υπογραφής των, δηλώνουν ότι δεν γνώριζαν καν το περιεχόμενο της τροπολογίας. Αποκαλύφθηκε, λοιπόν, από την όλη υπόθεση ότι οι τροπολογίες, οι διατάξεις νόμου δηλαδή που ψηφίζονται από το Κοινοβούλιο είναι προϊόν παράνομων διαδικασιών, ακόμη και υφαρπαγής υπογραφών. Εξεγείρεται ο καθείς από την αποκάλυψη, δεν το χωράει ανθρώπου νους πόσο μπορεί να έχει ευτελισθεί η νομοθετική λειτουργία. Προφανέστατα το Σύνταγμα παραβιάσθηκε, ο κανονισμός της Βουλής δεν τηρήθηκε, τα κοινοβουλευτικά ήθη καταρρακώθηκαν.
Η θεσμική ανωμαλία, όπως και η κοινοβουλευτική απάτη είναι προφανής και αυτή που γεννάει ή καλύτερα επιτρέπει και εκτρέφει τη διαφθορά, τη συναλλαγή και εν τέλει τον διασυρμό των θεσμών. Από την περιφρόνηση των θεσμών, απ’ αυτήν την καθημερινή παραβίαση των διαδικασιών, από την ευκολία και την απλοποίηση των πάντων προσφέρεται η ευκαιρία στους επίορκους να παραδώσουν και την ψυχή τους στο διάβολο. Οπως όλα δείχνουν, η συγκεκριμένη υπόθεση είναι κλασική περίπτωση συναλλαγής, εμπίπτει σ’ αυτό που έχει αποκληθεί πολιτικό χρήμα. Είναι από τις σκαστές περιπτώσεις συναλλαγής πολιτικής με συμφέροντα και αντάλλαγμα προεκλογική χρηματοδότηση και υποστήριξη. Και προφανώς δεν είναι η μόνη. Υπάρχουν άλλες σοβαρότερες και απείρως σημαντικότερες νομοθετικές ρυθμίσεις, ίσως και νόμοι ολόκληροι που διέπουν τη ζωή και τα συμφέροντά μας, οι οποίοι πέρασαν από το Κοινοβούλιο με διαδικασίες άκρως προβληματικές.
Αν κάτι προκύπτει απ’ το συγκεκριμένο περιστατικό είναι η ανάγκη προστασίας των θεσμικών διαδικασιών, η πιστή με θρησκευτική ευλάβεια τήρησή τους και η προσήλωση των πάντων σ’ αυτές. H χώρα και η πολιτική έχουν λαβωθεί από το κλίμα αδιαφάνειας, από τον κύκλο της φθοράς των θεσμών και των συνειδήσεων. Περιθώρια για συμβιβασμούς δεν υπάρχουν. Τα όρια έχουν προ πολλού ξεπερασθεί, το μέτρο έχει χαθεί, οι πολίτες εξεγείρονται και απαιτούν μέτρα συγκεκριμένα. Οφείλουν άπαντες να επανατοποθετηθούν, να θέσουν ένα τέρμα, να ορίσουν μια νέα αφετηρία, η οποία θα προσδιορισθεί από κανόνες και αρχές που θα τηρούνται χωρίς συμβιβασμούς και διακρίσεις.