Πολύ προσχηματικός (και κατ’ επέκτασιν: υποτιμητικός της νοημοσύνης όλων μας!) ο κυβερνητικός «λόγος» των τελευταίων ημερών – και δη καθ’ υπερβολήν του συνήθους προσχηματικού επιπέδου που φευ χαρακτηρίζει γενικά τον πολιτικό λόγο στη χώρα μας! Οι με συνοπτική διαδικασία «αποκεφαλισμοί» των βουλευτών που οι υπογραφές τους «βρέθηκαν» κάτω από την επίμαχη τροπολογία (ακόμη και εκείνων που ομολογήθηκε πως καμιά ανάμιξη δεν είχαν – στην τελευταίας «εκδόσεως» εκδοχή της τροπολογίας, τουλάχιστον…) κατά την επίσημη εκδοχή του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ «δεν έχουν το νόημα αξιολόγησης της στάσης τους ή πειθαρχικής κύρωσης(;) αλλά πρόκειται για «πολιτική ενέργεια», με… οτιδήποτε σε απλά ελληνικά αυτό μπορεί να σημαίνει, ιδίως όταν εξαιτίας αυτής της «πολιτικής ενέργειας» κολάζονται (και απαξιώνονται πολιτικά…) ακόμη και «αθώοι» πολιτικοί! Και δεν διαμαρτύρεται κανείς ούτε ευαισθητοποιείται έστω, που ηγετικά στελέχη του Κινήματος (και εν… εξελίξει «παράταξης»!) αμφισβητούν και τη νομιμότητα και τη σκοπιμότητα αυτής της «πολιτικής ενέργειας»!
Πριν από λίγες μέρες, ο πρωθυπουργός της χώρας επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον οποίο και ανακοίνωσε επισήμως (γιατί… ανεπισήμως σίγουρα το γνώριζε ο κ. Στεφανόπουλος, ως απλός αναγνώστης των εφημερίδων, αφού η «πρόθεση» του πρωθυπουργού είχε δημοσιοποιηθεί πριν ο ίδιος τη γνωστοποιήσει «θεσμικά» στον Πρόεδρο!) πως θα συγκληθεί το Υπουργικό Συμβούλιο στις 5 Φεβρουαρίου και θα εισηγηθεί τη διάλυση της Βουλής στις 11 Φεβρουαρίου, προκειμένου να προκηρυχθούν πρόωρες (έστω και… «στον πόντο»!) εκλογές! Το… χειρότερο, η ακόμη πιο προσβλητική προσχηματική αιτιολόγηση του λόγου για την προσφυγή στις κάλπες: ο κ. Σημίτης είπε (στις 26 Ιανουαρίου…) στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι «από τις συνομιλίες που είχε με τον πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο την… περασμένη εβδομάδα (19 Ιανουαρίου) και τις δύο μέρες αργότερα δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν, διαμόρφωσε την άποψη ότι υπάρχει κινητικότητα στο Κυπριακό και άρα απαιτείται κυβέρνηση με «νωπή εντολή» για να χειρισθεί το Κυπριακό…»!
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο κ. Σημίτης, δύο εβδομάδες… ΠΡΙσυναντηθεί με τον Κύπριο πρόεδρο και πριν κάνει δηλώσεις ο Ερντογάν, είχε ΗΔΗ αποφασίσει και είχε ανακοινώσει με το γνωστό «διάγγελμά» του πως «πάμε για εκλογές στις 7 Μαρτίου», δεν φάνηκε να τον ενοχλεί καθόλου, αναφορικά με την «επίσημη» ενημέρωση περί πρόωρων εκλογών που έκανε… ετεροχρονισμένα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επικαλούμενος «την κινητικότητα στο Κυπριακό» ως «λόγο ύψιστης εθνικής σημασίας» για να δικαιολογήσει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες! Ετσι ήθελε, έτσι είχε… προαποφασίσει, έτσι είχε προαναγγείλει και… αργότερα βρήκε και την «επίσημη» δικαιολογία!
«Τυπικότητες» – θα πείτε! Ναι, μόνο που κάποιες φορές ο «τύπος» αποκτά και ουσία, όταν πρόκειται περί του στοιχειώδους σεβασμού των θεσμών και της ανάγκης να μη… διαφημίζεται κιόλας πως η πολιτική εξουσία τους θεσμούς τούς γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της και δεν διστάζει να τους χρησιμοποιεί κατά το δοκούν! Στο κάτω-κάτω, ο κ. Σημίτης θα μπορούσε κάλλιστα από τις αρχές Γενάρη, όταν για τους γνωστούς λόγους σκοπιμότητος είχε αποφασίσει τη «διαρχία» και την προσφυγή στις κάλπες, να έχει ΑΠΟ TOTE ενημερώσει τον Πρόεδρο, επικαλούμενος, έστω, πάλι το Κυπριακό, που… έτσι κι αλλιώς έχει «αέναη κινητικότητα» (όλοι γνώριζαν πως τον Μάιο η Κύπρος μπαίνει στην Ε.Ε.)!
Στην ίδια «λογική», του… «λέμε και καμιά σαχλαμάρα, να τηρούμε (;) τα προσχήματα», και η στάση του υπουργού Ανάπτυξης Ακη Τσοχατζόπουλου. O οποίος, μέσα στον πρωτοφανή κουρνιαχτό της πολυσυζητημένης τροπολογίας Πάχτα και έχοντας καταλάβει πως με τον θόρυβο που έγινε οι όποιες τροπολογίες πια, τα όποια «περίεργα» άρθρα σε νομοσχέδια θα εξετάζονται από την αντιπολίτευση (ακόμη χειρότερα: από… κάποια τμήματα της κυβέρνησης και του οσονούπω «νέου ηγέτη» της παράταξης!), αποφάσισε αιφνιδίως προχθές το βράδυ να αποσύρει κάποια άρθρα και τροπολογίες από νομοσχέδιο της αρμοδιότητός του που άρχισε να συζητείται στη Βουλή (πάλι για ξενοδοχεία, επεκτάσεις, αδειοδοτήσεις, «ρυθμίσεις» και πάσης φύσεως τακτοποιήσεις…).
Το καταπληκτικό είναι ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος δικαιολόγησε (μάλλον: προσπάθησε να δικαιολογήσει) την ξαφνική αυτή του απόφαση και στη Βουλή και στους δημοσιογράφους, με το «επιχείρημα» πως απέσυρε τα συγκεκριμένα άρθρα από νομοσχέδιο που ΗΔΗ άρχισε να συζητείται, επειδή… τα ίδια περιλαμβάνονται και… σε άλλο νομοσχέδιο του υπουργείου του που ΘΑ έρθει προς συζήτηση! Το αν αυτό το «άλλο» νομοσχέδιο (με διατάξεις ίδιες με αυτές που υπάρχουν σε… «άλλο»!) θα προλάβει να συζητηθεί στη Βουλή, και επιτέλους γιατί ο κ. Τσοχατζόπουλος, που ως υπουργός υποτίθεται ότι επείγεται να ψηφίζονται τα νομοσχέδια αρμοδιότητός του, επέλεξε να ΜΗψηφισθεί κάποια ρύθμιση στο συζητούμενο (και με πιθανότητες να ψηφισθεί) νομοσχέδιο, αφαιρώντας το σχετικό (ίδιο!) άρθρο από το… «άλλο» με την αμφίβολη έκβαση και κόντρα σε κάθε λογική έπραξε το… ακριβώς αντίθετο, ο κ. υπουργός δεν μπήκε στον κόπο να μας το εξηγήσει – αντίθετα, προσβάλλοντας τη νοημοσύνη όλων, είπε πως «όσοι διατυπώνουν υποψίες σκοπιμότητος, απλώς… σκανδαλολογούν»! Τι ωραία…
Και κάτι ακόμη: είναι… σύνηθες, λογικό, πρακτικό και λειτουργικό (και βάσει ποιου σκεπτικού;) συγκεκριμένα άρθρα με τα οποία ρυθμίζονται νομοθετικά προβλήματα, εκκρεμότητες κ.λπ. να… περιλαμβάνονται ΠΑΝΟΜΟΙΟΤΥΠΑ σε… κανα δύο τρία νομοσχέδια, και… όποιο προλάβει να ψηφισθεί πρόλαβε; Εκτός και αν όλη αυτή η «αιτιολόγηση» της στάσης του κ. Τσοχατζόπουλου (περί ύπαρξης ίδιων διατάξεων σε… διαφορετικά νομοσχέδια) είναι απλώς στη λογική «μ’ άλλα λόγια να… καλυπτόμαστε!» – ιδίως τέτοιες πονηρές και φορτισμένες μέρες…
Πολύ… ωραίες γενικότητες και διακηρύξεις οραματικών προθέσεων ακούστηκαν προχθές στην πανηγυρική πρώτη συνεδρίαση του «Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας», στην οποία μάλιστα παρέστη, αλλά και μίλησε και ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Εντάξει, σε τέτοιες «πανηγυρικές» ευκαιρίες, τέτοια λέγονται κατ’ ανάγκην – το θέμα, όμως, με το συγκεκριμένο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (προσοχή: που αφορά… την παιδεία, τον θεωρούμενο πρώτο και βασικό στόχο κάθε σοβαρής και υπεύθυνης εξουσίας που νοιάζεται για τη σταθερή και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της χώρας!) είναι αλλού!
Η σύσταση και σύνθεσή του έχει ανακοινωθεί από την κυβέρνηση προ… αμνημονεύτων (ρητορικά) χρόνων, χωρίς εν τούτοις να συνεδριάσει και να αρχίσει να ασχολείται εντατικά με το κρισιμότατο και υψίστου ενδιαφέροντος αντικείμενό του! Γιατί, αλήθεια, αυτή η ακατανόητη καθυστέρηση που… τερματίσθηκε «ξαφνικά» μέσα στην προεκλογική περίοδο (με άλλα λόγια: χωρίς προοπτική ουσιαστικής λειτουργίας και απόδοσης), που κατ’ ανάγκην προσλαμβάνει διαστάσεις πολιτικής σκοπιμότητος και «επίδειξης» ενδιαφέροντος, κάτι που σε τελευταία ανάλυση μπορεί και να υπονομεύει τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης που εκπνέει;
Και κάτι ακόμη: πέρα και άσχετα με την όποια λειτουργία «εθνικών συμβουλίων» και άλλων βαρύγδουπων ονομάτων «θεσμών» και οργάνων, είναι νοητό και επιτρεπτό (ιδίως, ξαναλέμε, στον ευαίσθητο τομέα της παιδείας!) το «σύστημα να λειτουργεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε Γενάρη μήνα να υπάρχουν ακόμη λύκεια και TEE (επίσημες οι καταγγελίες και με στοιχεία!), που τρεις μήνες πριν από τη… λήξη της σχολικής περιόδου ΔΕέχουν στελεχωθεί με καθηγητές; Και είναι δυνατόν αυτό το ίδιο «σύστημα» (το οποίο μάλιστα έχει πολυδιαφημίσει τον -σωστό επί της αρχής- θεσμό της «πρόσθετης διδασκαλίας», τα φροντιστήρια μέσα στα σχολεία, δηλαδή) να έχει… αφήσει απλήρωτους επί 5 μήνες τώρα τους καθηγητές που κάνουν αυτήν την «πρόσθετη διδασκαλία»; Ρωτάμε, απλώς…