H γοητεία των εκλογών της 7ης Μαρτίου έγκειται στο γεγονός ότι τα πάντα τείνουν να καταστούν απρόβλεπτα. Στο πλαίσιο αυτό ο εν αναμονή τελών αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου εισήγαγε και έναν ακόμη νεωτερισμό απευθυνόμενος σε μειονοτικές ομάδες -πολιτιστικές, θρησκευτικές, κοινωνικές- ωσάν να πραγματοποιεί εκστρατεία ως υποψηφιος για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος σε εκλογές στις ΗΠΑ.
Ετσι, με εμφάνιση ενδυματολογική τύπου Manhattacasual, επισκέπτεται καταυλισμούς αθιγγάνων, χωριά της μουσουλμανικής μειονότητος, απευθύνεται σε νέους εθισμένους σε ουσίες ναρκωτικών και υπόσχεται ότι θα επιβάλει τη «συμμετοχική δημοκρατία».
Αδυνατών να αρθρώσει πολιτικό λόγο, ο κ. Παπανδρέου σπεύδει να τον καταργήσει, ασχολούμενος με τις λεπτομέρειες της κοινωνικής ζωής, ωσάν η Ελλάς να είναι ένα σύνολο μειονοτήτων και όχι κράτος με εθνική ομοιογένεια, αυταπατώμενος ότι διά του τρόπου αυτού κινείται πέραν του καλού και του κακού. Αυτό ο κ. Παπανδρέου, μαζί με άλλες ακατανόητες ρητορικές εκτροπές, διατυπωμένες σε ένα ιδιόρρυθμο ιδίωμα τις αποκαλεί «όραμα».
Αμέτοχος του ελληνικού γίγνεσθαι, ανέμενε έως ότου ανακοινωθεί η υποψηφιότητά του για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να «αφουγκρασθεί», όπως λέει, τα προβλήματα του ελληνικού λαού, ωσάν να μην είχε διατελέσει μέλος τους ελληνικού κοινοβουλίου περισσότερο από δύο δεκαετίες και κατ’ επανάληψιν υπουργός διαφόρων κυβερνήσεων του πατρός του ή του κ. Σημίτη.
Αλλά το πλέον ιδιόρρυθμο στην εκστρατεία του κ. Παπανδρέου είναι ότι το κυρίαρχο θέμα του είναι η «ανασυγκρότηση» του ΠΑΣΟΚ και η μετάλλαξή του σε κόμμα ασαφών προδιαγραφών και ορίων, κυρίως διότι δεν τολμά να προχωρήσει στην εκ βάθρων αναδιαμόρφωσή του, αφού μετά τους πρώτους υπαινιγμούς περί μεταβολής ονόματος και συμβόλων υπαναχώρησε και αρχίζει να παρέχει διαβεβαιώσεις πλέον ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν.
Μία φορά μόνον ο κ. Παπανδρέου επεχείρησε να δραπετεύσει από τον κύκλο της κομματικής εσωστρέφειάς του, με την απόφαση που πήρε -δίχως καμία αρμοδιότητα- για τον αποκεφαλισμό από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ του υφυπουργού Οικονομίας κ. Χρ. Πάχτα και των εννέα βουλευτών που υπέγραψαν -ή των οποίων η υπογραφή υπεκλάπη- τη σκανδαλώδη τροπολογία, εξυπηρετική των συμφερόντων του ιδιοκτήτου του πρώην συγκροτήματος Καρρά της Χαλκιδικής.
Είναι προφανές ότι ο κ. Παπανδρέου ήλπιζε ότι με ακκισμούς αυτού του τύπου θα ήταν δυνατόν να αμβλύνει τις εντυπώσεις ή μάλλον τη βεβαιότητα της πλειοψηφίας περί διαπλοκής στελεχών της κυβερνητικής παρατάξεως με ορισμένους επιχειρηματίες.
Αλλά οι προσδοκίες του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και των επιτελών του διαψεύσθηκαν και η ευρεία «Δημοκρατική Παράταξη» σύρεται στον βόρβορο των τροπολογιών, που εν πολλοίς πρόκειται για σκανδαλώδεις ρυθμίσεις υπέρ ορισμένων επιχειρηματιών.
Σε μία χώρα με δημοκρατικές κοινοβουλευτικές παραδόσεις, οι εκλογές είναι μία ευκαιρία αλλαγής, εκτονώσεως συσσωρευμένης δυσαρέσκειας και το πλεονέκτημα του αντιπροσωπευτικού συστήματος είναι ότι διά του τρόπου αυτού προλαμβάνει επαναστατικές εξελίξεις. Στην Ελλάδα, καθώς πλησιάζει η ώρα της εκλογικής αναμετρήσεως, καθίσταται εμφανέστερο ότι είναι αναγκαιότης πλέον η συντριβή μιας μειοψηφίας διεφθαρμένων επιχειρηματιών και πολιτικών, τη σωτηρία των οποίων ανέλαβε ο κ. Παπανδρέου, αλλά λόγω απειρίας και ιδιορρυθμίας αδυνατεί να διεκπεραιώσει την αποστολή του.