Το φεστιβάλ του «λαοπρόβλητου»
Ο κ. Γιώργος Ανδρ. Παπανδρέου εξελέγη ως γνωστόν προ καιρού πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην οδό Αναγνωστοπούλου. Και λόγω αυτής της πρωτότυπης εκλογής του αποφάσισε να προσθέσει κι άλλες πρωτοτυπίες στην πρώτη, προκειμένου να πετύχει τον μεγαλύτερο δυνατό «ντόρο» στην «περίπτωσή» του, για προφανή εξυπηρέτηση των προεκλογικών αναγκών του.
Ετσι λοιπόν μετά την πρώτη ανακοίνωση της ανάδειξής του στην ηγεσία του κόμματος -γεγονός που μοιρολατρικώς και δουλεπρεπώς δέχτηκαν όλα τα «κορυφαία» στελέχη του κυβερνώντος κόμματος- ο νέος αρχηγός ως «Παιδί της Αλλαγής» αποφάσισε να οργανώσει ένα είδος «φεστιβάλ Παπανδρέου» για να γιορτάσει την προαποφασισμένη «νίκη» του στο κόμμα.
Θα γίνει λοιπόν ένα «συνέδριο» την ερχόμενη Παρασκευή, στο οποίο ενθουσιωδώς οι μετέχοντες σε αυτό θα δώσουν τη συγκατάθεσή τους για την αλλαγή τρόπου εκλογής του προέδρου. O ΕΝΑΣ και ΜΟΝΟΣ «υποψήφιος», ο κ. Παπανδρέου, θα «ψηφισθεί» στη συνέχεια από μέλη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από κάθε Ελληνα πολίτη που θα ήθελε να καταγραφεί σε μια λίστα ως «φίλος» (του κ. Γιώργου). Ετσι, έπειτα από αυτά τα τραγελαφικά, ο κ. Παπανδρέου τζούνιορ θα έχει «εκλεγεί» πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τη «βάση»…
Πλήρης εξευτελισμός του κυβερνώντος κόμματος, μόνο και μόνο για να εμφανιστεί στη λαϊκή «βάση» ως ηγέτης «λαοπρόβλητος» ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος υποτίθεται πως εκπροσωπεί το «νέο» στην ελληνική πολιτική σκηνή. Κατάργηση της καταστατικής λειτουργίας ενός κόμματος-πολιτικού οργανισμού, που αποτελεί στοιχείο θεσμικό της λειτουργίας του πολιτεύματος.
Οι «φίλοι» επί σκηνής
Μάλλον θα έπρεπε να απασχολήσει ιδιαιτέρως τους πολιτειολόγους αυτή η υπόθεση της διοργάνωσης παρα-κομματικών εκλογών με τη συμμετοχή «φίλων». Παράγει -ως οφείλει- νομιμότητα το ΠΑΣΟΚ με αυτήν τη διοργάνωση; Τι σόι «εκλογές» είναι αυτές; Πώς οδηγούνται σε μια κάλπη ως «φίλοι» οι ψηφοφόροι πολίτες αυτού του πρωτότυπου είδους; Μετά την καταγραφή τους στις σχετικές λίτσες, ποια θα είναι η τύχη των ατομικών στοιχείων τους; Και τι μπορεί να σημάνει στη συνέχεια η καταγεγραμμένη ιδιότητά τους ως «φίλων»;
Ενα κόμμα έχει, φυσικά, το δικαίωμα να ορίζει όπως θέλει τις εσωτερικές διαδικασίες του στη βάση καταστατικού που έχει ψηφισθεί από τα μέλη του και τα επίσημα όργανά του. Εδώ, όμως, σε αυτήν την περίπτωση, η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εμπλέκει πολίτες μη μέλη του σε διαδικασίες παρα-κομματικές, με στόχο την επίσημη εκλογή προέδρου κόμματος.
Καλό και χρήσιμο θα ήταν, λοιπόν, να μας εξηγούσαν κάποιοι αν από το ΠΑΣΟΚ παράγεται νομιμότητα με αυτήν την απόφαση περί «φίλων» και αν, εν πάση περιπτώσει, αυτή η υπόθεση προσθέτει κάτι το θετικό στη λειτουργία των πολιτικών πραγμάτων στη χώρα μας.
Οι «μάχες» στο γυαλί…
Στη μεγάλη πλειοψηφία τους δεν τα πάνε καθόλου καλά οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων στις τηλεοπτικές «μάχες» που δίνουν καθημερινώς στο πλαίσιο του προεκλογικού αγώνα. H πολιτική ουσία των πραγμάτων αποφεύγεται, οι μαχητές προτιμούν τις «αβανταδόρικες» αναφορές, γενικολογούν, μιλούν όλοι μαζί ταυτοχρόνως και δημιουργούν έτσι ακουστικό «χάος» και προβαίνουν σε τεχνητές ρητορικές «εκρήξεις» προκειμένου να πείσουν το κοινό (και τις ηγεσίες τους) ότι υπερασπίζονται σθεναρότατα τις θέσεις της παράταξής τους. Οι θέσεις αυτές δεν είναι, το συχνότερο, απολύτως καθαρές, αλλά αυτό οι ρήτορες το ξεπερνούν χωρίς δυσκολία. Παρ’ όλα αυτά δεν παύουν να κατηγορούν οι μεν τους δε, σε ορισμένες περιπτώσεις για… αοριστία απόψεων!
Κάποιοι (ολίγοι) πολιτικοί προσπαθούν, είναι η αλήθεια, να εξηγήσουν μερικές φορές πέντε πράγματα για το ένα ή το άλλο θέμα, να αναλύσουν κάποιες απόψεις τους. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις ο αντίπαλος θορυβεί συνήθως για να «κάψει» το θέμα, ενώ μερικές φορές ορισμένοι τηλεοπτικοί παρουσιαστές διακόπτουν μια συζήτηση που τείνει, επιτέλους, να εξελιχθεί παραγωγικά, με εκείνα τα ανυπόφορα «ας το πούμε καλύτερα με απλά λόγια για να καταλάβει ο κόσμος» ή «ας μην μπούμε σε λεπτομέρειες, ας μείνουμε στην ουσία»…
Για ποιο λόγο να είναι ικανοποιημένοι οι πολίτες με όλα αυτά;
Τα μικρά
– Πρώην στελέχη της Αριστεράς, νυν θαυμαστές του «νέου» ΠΑΣΟΚ του κ. Γ. A. Παπανδρέου οργανώνουν για σήμερα πολιτική εκδήλωση στο θέατρο «Γκλόρια». Θα χαιρετίσει την ωραία αυτή «κεντροαριστερά» -ποιος άλλος- το «Παιδί της Αλλαγής». Ολοι τους θα διατρανώσουν, φαντάζομαι, την πίστη τους για την ανάγκη «ρήξης» με τα «κατεστημένα» στο πλευρό του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Τι θλίψη κι αυτή…
– Δήλωσε ο κ. N. Χριστοδουλάκης (στα «Νέα» χθες), ότι ο κ. Γ. A. Παπανδρέου «γίνεται πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να δημουργήσει περισσότερες προϋποθέσεις για μια νικηφόρα αναμέτρηση». Αλλά, τι θα πει «γίνεται» πρόεδρος; Εχει γίνει προ πολλού. Το «πιάτο» αυτό ήδη σερβιρίστηκε, καταναλώθηκε και πολλοί το χάρηκαν πολύ στο κόμμα. Κάποιοι «σύντροφοι», είναι αλήθεια, δεν το χώνεψαν, αλλά αυτό δεν είναι παρά μια «λεπτομέρεια» στην όλη ιστορία…
– Οσο μεγάλες και αν είναι οι ευθύνες του κ. Πάχτα σε αυτήν την ιστορία της αμαρτωλής τροπολογίας για το «Πόρτο Καρράς», ό,τι και αν τον οδήγησε στην προώθησή της, δεν αλλάζει το ότι μας προκαλεί θλίψη μεγάλη η εικόνα ενός πολιτικού που προσπαθεί απεγνωσμένα να υπερασπισθεί την τιμή και την υπόληψή του, εκεί στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Δεν μπορεί, νομίζουμε, να γελάσει κανείς μπροστά σε αυτήν τη συρρικνωμένη εκδοχή Γκράουτσο Μαρξ σε απελπισία.