«Ασε και θα δούμε…» ψιθύρισε, όταν τον ρώτησαν για τις εξελίξεις. Σάματι μπορούσε να πει τίποτε άλλο; Επικοινωνιακή καταιγίδα, απόψεις, αναλύσεις και αναθεωρήσεις, τα «έπεα πτερόεντα» της ομηρικής διαλέκτου στις δόξες τους, συσχετισμοί πολιτικών δυνάμεων, κυνήγι εντυπώσεων, επιθυμίες που μπερδεύονται με την πραγματικότητα, εκτιμήσεις, προετοιμασίες, και εκεί στο βάθος η κάλπη να περιμένει την ώρα της. Αν μάλιστα άφηνε κανείς τη φαντασία του να την προσεγγίσει, ίσως και να την άκουγε να επαναλαμβάνει ένα παλιό ρομαντικό τραγούδι, που έδινε κάποτε κουράγιο στους ταπεινούς. «Κάνε λιγάκι υπομονή, κάτι καινούργιο θα φανεί…».
Στη χορεία των ταπεινών της εποχής μας συγκαταλέγεται και ο άνθρωπος του τόπου μας, που τώρα έχει καρφώσει το βλέμμα στην Κυριακή των εκλογών. Ομως, μην τον αναζητήσετε στα ερτζιανά ή στα τηλεοπτικά κανάλια. Ποιος τον ξέρει, άλλωστε, και για ποιο λόγο να στρέψει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας; Ενας απλός εργαζόμενος πολίτης, μονάδα του ανώνυμου πλήθους και ψηφίδα στο μωσαϊκό της κοινωνίας ήταν και θα είναι ώς το τέλος της ζωής του. Τίμιος και νομοταγής, που παλεύει με «στοιχειά και στοιχεία», κατά την έκφραση του ποιητή, για την επιβίωση, μέσα στον λαβύρινθο της μοίρας. Τον θέλγει, βέβαια, η πρόοδος της χώρας που τον γέννησε. Θέλει να την βλέπει να προχωρεί με αξιοπρέπεια και περηφάνια, δίχως άγονους φανατισμούς και ουτοπικές επιδιώξεις. Αλλά, τι μπορεί να κάνει για να λυθούν τα προβλήματα της κοινωνίας που τον περισφίγγουν; Στο κάτω κάτω ποιος θυμάται σήμερα τους αρχαίους που, όταν τα έβρισκαν σκούρα, έτρεχαν στους πολύπειρους σοφούς και ζητούσαν τις συμβουλές τους, για να ανιχνεύσουν με περισσότερες πιθανότητες την αλήθεια και να καταλήξουν σε λύσεις που εξυπηρετούσαν καλύτερα το γενικό συμφέρον; Ρωτούσαν και μετά άκουγαν. Κι εκείνες οι ρήσεις των σπουδαίων ανδρών κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα, φώλιαζαν στη μνήμη και χρησίμευαν «διά την εν τω βίω καθοδήγησιν των ανθρώπων…».
Νέες αντιλήψεις, διαφορετικοί τρόποι για την αντιμετώπιση των δυσχερειών που ανακύπτουν οσημέραι, μα ο ανώνυμος συμπολίτης δεν χάνει την αισιοδοξία του. Κι αν δεν έτυχε να τον ρωτήσουν οι δημοσκόποι ποιες είναι οι προθέσεις του και πού θα κατευθύνει την ψήφο του, τι πειράζει; Ας είναι καλά η σιωπηλή πλειοψηφία που θα αποκαλύψει, θα φανερώσει τα μυστικά της κάλπης, θα αναζωογονήσει τις προσδοκίες και θα φέρει ξανά το χαμόγελο.