H τροπολογία Πάχτα και όσα θλιβερά τη συνόδευσαν ήλθε ως αποτέλεσμα μιας εσπευσμένης διαδικασίας, κατά παράβασιν των θεσμικών κοινοβουλευτικών κανόνων και λειτουργιών. Υπογραφές βουλευτών υπεκλάπησαν ή πλαστογραφήθηκαν, η ίδια η τροπολογία συνετάγη στα γραφεία της ενδιαφερόμενης εταιρείας, η όλη υπόθεση ήταν προϊόν σκοτεινού παρασκηνίου, πολύ μακριά από το φώς της δημοκρατικού ελέγχου. Αν υπήρχε προσήλωση στον κανονισμό της Βουλής, στον τύπο δηλαδή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, η τροπολογία δεν θα έφθανε όπως έφθασε στη Βουλή, ούτε θα δημιουργούσε θέμα μείζονος κρίσης για το κυβερνών κόμμα.
Η ίδια διαδικασία ανάδειξης του κ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, εσπευσμένη υπό την πίεσιν των δυσμενών για το κυβερνών κόμμα εκλογικών συνθηκών, προϊόν διαβούλευσης πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς προηγούμενη ανοιχτή δημοκρατική αναζήτηση και συζήτηση, προκαλεί στρεβλώσεις πολλές και εγείρει αμφισβητήσεις μεγάλες. Πρώτα επελέγη, στη συνέχεια εχρίσθη, για να αρχίσει ως άρχων χωρίς αρχή την προεκλογική εκστρατεία και τώρα εκ των υστέρων επιζητεί τη δημοκρατική νομιμοποίηση με συνέδριο – φιέστα και με μαζική εκλογική διαδικασία. Σ’ αυτήν την ανάστροφη διαδικασία παραβιάσθηκαν τα πάντα. Εχουμε ακριβώς τις αντίθετες πράξεις από εκείνες που ανέδειξαν τον κ. Σημίτη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το 1996. O τύπος της εσωκομματικής λειτουργίας παραβιάσθηκε, οι αρχές ενός κόμματος δημοκρατικού περιφρονήθηκαν. Οσο και αν το κυβερνών κόμμα κλείνει τα μάτια και κάνει πως δεν βλέπει αποδεχόμενο το δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», οι αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας πετάχθηκαν στον κάλαθο των αχρήστων. H απόφαση της ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα να απογορεύσει τη διαδικασία δημιουργίας βάσεων δεδομένων, έντυπων και ηλεκτρονικών, των πολιτών που θα ψηφίσουν αύριο στη διαδικασία εκλογής του κ. Παπανδρέου ως «φίλοι», δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιβεβαίωση ότι οι δημοκρατικοί κανόνες και αρχές παραβιάσθηκαν κατά τη διαδικασία ανάδειξης του κ. Παπανδρέου στη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η έλλειψη ευαισθησίας στον τύπο, στον κανόνα, στους θεσμούς, η διολίσθηση σε αυθαίρετες ερμηνείες και πράξεις, προκαλεί ανησυχία μεγάλη. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν προέρχεται από πρόσωπα και κόμματα κήρυκες της Δημοκρατίας, που δηλώνουν με κάθε ευκαιρία πίστη στους θεσμούς.