Ετερόκλητο συνονθύλευμα

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H ανακοίνωση της συνεργασίας του κ. Στέλιου Παπαθεμελή με την Ν.Δ. ήταν το πρώτο σοβαρό κρούσμα «μεταγραφής» στελεχών από το ένα μεγάλο κόμμα στο άλλο. Κι απ’ ότι φαίνεται, το ΠΑΣΟΚ θα κάνει «ρελάνς», ανακοινώνοντας προσεχώς τη συνεργασία του με τους κ. Στέφανο Μάνο και Ανδρέα Ανδριανόπουλο. Το φαινόμενο δεν είναι, βεβαίως, καινούργιο. Εχουν και στο παρελθόν πραγματοποιηθεί μετακινήσεις υψηλόβαθμων στελεχών, αλλά η συγκεκριμένη περίπτωση έχει μία κραυγαλέα ιδιαιτερότητα.

Τα δύο νέα «αποκτήματα» του κυβερνώντος κόμματος είναι οι σταυροφόροι της πιο ακραίας εκδοχής του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, οι σκληρότεροι αντίπαλοι του κοινωνικού κράτους. Και ως τέτοιοι βρίσκονται στον αντίποδα της ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας ενός -έστω και κατ’ επίφαση- σοσιαλιστικού κόμματος, όπως είναι το «νέο ΠΑΣΟΚ». Θα έχει ενδιαφέρον να ακούσουμε τις επόμενες ημέρες τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος στα τηλεοπτικά παράθυρα να κατηγορούν τη Ν.Δ. για το Ασφαλιστικό και να ομιλούν για το κοινωνικό τους πρόσωπο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα μήνα πριν ανοίξουν οι κάλπες, αυτό που κυριαρχεί στα κομματικά επιτελεία είναι το εκλογικό συμφέρον. Στο βωμό της ψηφοθηρίας γίνονται διάφορες ιδεολογικοπολιτικές εκπτώσεις, αλλά κι αυτή η καιροσκοπική πρακτική έχει κάποια όρια. O κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν πραγματοποιεί ένα προεκλογικό αμφίπλευρο άνοιγμα. Ουσιαστικά, καταλύει την ίδια την ταυτότητα του κόμματός του.

Η ρητορική για το νέο και για το μέλλον δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ μετατρέπεται σ’ ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα, χωρίς ιδεολογικό στίγμα και προγραμματικό πλαίσιο. Σημείο αναφοράς θα έχει τον παντοδύναμο αρχηγό και κοινή επιδίωξη τη νομή της εξουσίας. Είναι πολύ ενδιαφέρον και άκρως ενδεικτικό ότι μία κίνηση που πριν από μερικές εβδομάδες θα προκαλούσε θύελλα εσωκομματικών αντιδράσεων, σήμερα γίνεται αποδεκτή χωρίς μία φωνή διαμαρτυρίας.

Δεν είναι εύκολο να μετρήσει κανείς αυτή την στιγμή τις επιπτώσεις των «μεταγραφών» στον εκλογικό συσχετισμό δυνάμεων. Πιθανώς, να μην είναι αντίστοιχες του θορύβου που προεκλήθη. Στο πολιτικό επίπεδο, όμως, οι επιπτώσεις είναι βαρυσήμαντες. H πολιτική σκηνή αλλάζει ριζικά. Το ΠΑΣΟΚ εισέρχεται για τα καλά σε φάση μετάλλαξης και κατά πάσαν πιθανότητα αργά ή γρήγορα θα συμπαρασύρει συνολικά το πολιτικό σύστημα. Είναι αλήθεια ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου λειτουργεί πρωτοποριακά όσον αφορά την αποδόμηση του υφιστάμενου, αλλά η πολιτική του επαγγελία, παρά τον φωτεινό της μανδύα, είναι γκρίζα αν όχι αντιδημοκρατική.

Η επιχειρούμενη ανατροπή των παραδοσιακών πολιτικοκομματικών οριοθετήσεων δεν σπάει μόνο τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Φαίνεται να έχει ως στόχο και την ακύρωση της ίδιας της ουσίας της Πολιτικής, που είναι η αντιπαράθεση ιδεών και προγραμματικών θέσεων. Στη θέση τους διεισδύει ολοένα και περισσότερο η μεταπολιτική του «λάιφ στάιλ». Ισως αυτή να φέρνει κάποιες ψήφους, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα των πολιτών. Δεν μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες της κοινωνίας. Κατά συνέπεια, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει ημερομηνία λήξεως.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή