Οπως όλος ο κόσμος είμαι και εγώ σφόδρα μπερδεμένος. Αμφιβάλλω αν η δεξιά γνωρίζει τι ποιεί η αριστερά και το αντίστροφο, ακόμη και αν υπάρχει… δεξιά και αριστερά χειρ ή πους! Π.χ., θεωρούσα πάντοτε τον Στέφανο Μάνο (και τον θεωρώ) σαν το πιο καθαρό μυαλό της φιλελεύθερης δεξιάς και γι’ αυτό… «ταξικό αντίπαλο» και του το έλεγα με ειλικρίνεια. Τώρα μπερδεύτηκα.
Στη Βουλή του 1989 (το βρώμικο ’89) θυμάμαι την κ. Δαμανάκη σε ρόλο «τρικοτέζας» που ήξερε μόνο μία λέξη: καταδίκη(!) και τον κ. Ανδρουλάκη να παίζει τον Ροβεσπιέρο το μικρό και να ζητά την καρατόμηση του… Νταντόν! Τώρα πληροφορούμαι ότι από τότε ή λίγο μετά εργάζεται αόκνως γι’ αυτήν τη… «συνάντηση». Για να είμαι ειλικρινής δεν καταλαβαίνω επακριβώς ποια «συνάντηση» εννοεί, αν πρόκειται για ιστορική συνάντηση προσώπων ή… πολιτικών ρευμάτων. Εγνώριζα ότι η Μαρία Δαμανάκη από χρόνια έχει ορισμένη άποψη για τις συμμαχίες του ΣΥΝ. Δεν γνώριζα ότι άποψη επίσης είχε και ο Μίμης Ανδρουλάκης και ότι εργαζόταν για τη συνάντηση. Δικό μου το φταίξιμο…
Ενα άλλο που με μπερδεύει είναι η αβεβαιότητά μου αν όλα αυτά έχουν χρονικό ορίζοντα τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, ή φιλοδοξούν να επιβιώσουν αυτών. Στην πρώτη περίπτωση τα βρίσκω απολύτως λογικά: Ποιος δεν θα ήθελε «να βγει» βουλευτής και μάλιστα χωρίς να κοπιάσει και χωρίς να ξοδευτεί. Και το σπουδαιότερο χωρίς να βάλει σε δοκιμασία τους φίλους του (να τον ψηφίσω τον «αποστάτη» ή να μη τον ψηφίσω!), το ψηφοδέλτιο Επικρατείας έχει αυτό το καλό. Ούτε τον εαυτό τους δεν είναι υποχρεωμένοι να ψηφίσουν γιατί ούτως ή άλλως εκλέγονται βουλευτές. Ετσι ή αλλιώς, λοιπόν, στις 7 Μαρτίου θα εκλεγούν βουλευτές και θα ησυχάσουμε.
Τι θα συμβεί όμως αν η «συνεργασία» θελήσει να επιβιώσει και μετά τις εκλογές;
Εδώ πρέπει να διακρίνουμε δύο περιπτώσεις: Πρώτη περίπτωση, και μάλλον απίθανη, είναι να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές και να σχηματίσει κυβέρνηση. Φαντασθείτε λοιπόν μια κυβέρνηση όπου ο Μάνος θα είναι υπουργός Οικονομίας, ο Ανδριανόπουλος Παιδείας και Εργασίας, η Δαμανάκη Πολιτισμού και ο Ανδρουλάκης Τύπου και Πληροφοριών! Καλά, ο Πανταγιάς έφυγε νωρίς!..
Πιο δύσκολα θα είναι τα πράγματα αν το ΠΑΣΟΚ χάσει τις εκλογές, όπερ και το πιθανότερο. Τότε, ο Γιώργος Παπανδρέου παρά την… πάνδημη εκλογή του (ή εξαιτίας της) θα βρεθεί αντιμέτωπος με το «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Θα του προσάψουν πολλά και μεταξύ αυτών ότι με τις παράδοξες και ετερόκλητες συμμαχίες ζημίωσε εκλογικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πραγματικά χάνει τη φυσιογνωμία του.
Θα μου πείτε, δική του περιουσία είναι, την κληρονόμησε από τον παππού του και τον πατέρα του, ό,τι θέλει την κάνει. Ακριβώς αυτό πιστεύω και, μετά την «πάνδημη εκλογή», έχω εντονότερη την αίσθηση ότι ζούμε τις τελευταίες μέρες του ΠΑΣΟΚ! Δεν είναι προς θάνατον, ίσως μάλιστα να είναι και καλύτερα: Οι δεξιοί να πάνε με τους δεξιούς και οι αριστεροί με τους αριστερούς, οι φιλελεύθεροι με τους φιλελεύθερους και οι σοσιαλιστές με τους σοσιαλιστές, παραμερίζοντας τα κομματικά σύνορα.
Εν τω μεταξύ και ενώ εμείς ασχολούμαστε με τις συμμετοχικές δημοκρατίες, η τουρκική διπλωματία φαίνεται ότι δούλεψε καλά στην Ουάσιγκτον και στη Νέα Υόρκη. Αρμοδιότεροι εμού θα αναλύσουν τις πληροφορίες από την έδρα του OHE, επιτρέψτε μου όμως να εκφράσω την υποψία ότι πάνε να μας αφαιρέσουν την πολιτική πρωτοβουλία που μας έδινε η ένταξη της Κύπρου στην E.E.