Αρχηγισμός αντί Δημοκρατίας

Αρχηγισμός αντί Δημοκρατίας

2' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κόμματος να διαμορφώνει κατά βούληση τα ψηφοδέλτιά του και βεβαίως να πραγματοποιεί «μεταγραφές» στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους. Το φαινόμενο, άλλωστε, δεν είναι καινούργιο. Απ’ αυτήν εδώ τη στήλη έχουμε επισημάνει την ιδιαιτερότητα των περιπτώσεων του κ. Στέφανου Μάνου και του κ. Ανδρέα Ανδριανόπουλου. Είναι ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητα, το ιδεολογικοπολιτικό χάσμα που τους χωρίζει από το ΠΑΣΟΚ, που σοκάρισε τα στελέχη και τους οπαδούς του.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να ανεδείχθη μετά την ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής απόλυτος άρχων στο κόμμα του, αλλά το πρόβλημα δεν είναι οι αντιδράσεις από τα στελέχη του. Αυτά σιωπούν, γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι προεκλογικά τουλάχιστον δεν υπάρχει περιθώριο διατύπωσης αντιρρήσεων. O νέος αρχηγός τους μπορεί να ομιλεί κατά κόρον για τον διάλογο και για τη «συμμετοχική δημοκρατία», αλλά και ο διάλογος και η συμμετοχή στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι στην πράξη εξοστρακισμένοι. Οι αποφάσεις ακόμα και για τα πιο κρίσιμα ζητήματα λαμβάνονται από τον ίδιο και ελάχιστους στενούς συνεργάτες του, οι οποίοι δεν διαθέτουν καμία κομματική ιδιότητα και πολιτική νομιμοποίηση. Ολα σχεδόν τα κορυφαία στελέχη της παράταξης είναι αποκλεισμένα από το κέντρο λήψης των αποφάσεων, σε τέτοιο βαθμό που υποχρεώνονται να μαθαίνουν τις εξελίξεις από τους δημοσιογράφους. Πρόκειται για δείγματα γραφής ενός πρωτοφανούς και κραυγαλέου αρχηγισμού, ο οποίος προς το παρόν τουλάχιστον καλύπτεται πίσω από τη ρητορική και το μετριοπαθές ύφος του Γιώργου Παπανδρέου.

Ολα αυτά θα είχαν περιορισμένη σημασία εάν δεν είχαν ευρύτερες επιπτώσεις στο πολιτικό σύστημα. Οι ραγδαίες αλλαγές στο ΠΑΣΟΚ έχουν θολώσει συνολικά το τοπίο. Τα μέλη και οι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος έδωσαν την περασμένη Κυριακή στο νέο αρχηγό τους μία πρωτοφανή πολιτική νομιμοποίηση, αλλά όχι και «λευκή κάρτα». Τον εξουσιοδότησαν να ανανεώσει και να αναβαπτίσει το κόμμα τους, αλλά όχι να το μεταλλάξει σε κάτι διαφορετικό.

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον εάν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είχε ανακοινώσει τις προθέσεις του για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας την περασμένη εβδομάδα, όταν καλούσε τα μέλη και τους φίλους του κόμματός του να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία για την εκλογή του. Δεν το έπραξε, προφανώς επειδή είχε επίγνωση ότι η ανταπόκριση της βάσης θα ήταν δραστικά μικρότερη. Ουσιαστικά, εάν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο νέος αρχηγός καταλύει την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ με πολιτικά λαθραίο τρόπο.

Πρόκειται για ζήτημα κρίσιμης σημασίας. Το θεμέλιο του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η ψήφος. Οι πολίτες διαμορφώνουν την εκλογική τους προτίμηση συνυπολογίζοντας τον πρότερο βίο των κομμάτων, τα προγράμματά τους για το μέλλον και βεβαίως την ικανότητα και την αξιοπιστία του ηγέτη και των στελεχών κάθε παράταξης. Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, η εικόνα δεν είναι αυτή που εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Ολα δείχνουν ότι οι επίμαχες μεταγραφές είναι ο πρώτος κρίκος της αλυσίδας. Αντί να ψαρεύει σε θολά νερά, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου έχει υποχρέωση να ανοίξει από τώρα τα χαρτιά του. Για να ξέρουν και οι πολίτες τι ακριβώς θα ψηφίσουν. Είναι δυσάρεστο να νομίζεις ότι ψηφίζεις ένα κόμμα και εκ των υστέρων να αποδεικνύεται ότι είχες ψηφίσει κάτι πολύ διαφορετικό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή