Ενδοσκοπος

5' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σφίγγουν τα δόντια οι «κορυφαίοι» και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και υπερασπίζονται ηρωικώς στα τηλεοπτικά παράθυρα τον παράταιρο πολιτικό γάμο της ηγεσίας του κόμματος με τον νεοφιλελευθερισμό. Ακεφα, με φτωχά έως και χονδροειδή επιχειρήματα προσπαθούν να εξηγήσουν τη λογική στη βάση της οποίας αποφασίστηκε αυτό το «άνοιγμα» της ηγεσίας τους. Με αξιοθαύμαστη, είναι αλήθεια, αντοχή και με παγωμένα χαμόγελα, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπομένουν τον βομβαρδισμό των ειρωνικών σχολίων που εξαπολύουν εναντίον τους οι πολιτικοί αντίπαλοί τους. Αν εξαιρέσει κανείς πολύ λίγους -αν όχι ελάχιστους- «ενθουσιώδεις» υποστηρικτές του «νέου» που τους προσφέρει ο κ. Γ. A. Παπανδρέου, οι ρήτορες του κυβερνώντος (ακόμη) κόμματος, με τα όσα υποστηρίζουν πείθουν τους ακροατές τους, ότι σκληρό κομματικό καθήκον και μόνο τους οδηγεί στη διατύπωση των επιχειρημάτων τους, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και εντελώς ασυνάρτητα.

Είναι φανερό, ότι το ΠΑΣΟΚ «βράζει», υποχρεωμένο ξαφνικά απ’ το «Παιδί της Αλλαγής» να βαδίσει προς τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, χέρι χέρι με τους νεοφιλελεύθερους κ. Στ. Μάνο και Ανδρ. Ανδριανόπουλο. (Ολιγότερο πολύ απασχολεί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ η περίπτωση των «αριστερών» που «είδαν φως» όταν έγινε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου και κόλλησαν δίπλα του. O λόγος γι’ αυτό είναι, ότι η θλιβερή περίπτωση αυτών των «αριστερών» είναι από παλαιά γνωστή, και στο ΠΑΣΟΚ πολλοί συνήθισαν κατά κάποιο τρόπο να τη βρίσκουν κάθε τόσο μπροστά τους). Οσο κι αν τα συνθήματα για «νέα αλλαγή» και «ανανέωση» που πρόβαλε ως ηγέτης του κόμματος ο κ. Παπανδρέου, έγιναν ενθουσιωδώς δεκτά από την πλειοψηφία των μελών της οργανωμένης βάσης, σίγουρα κανένας από τη βάση αυτή δεν ονειρευόταν για «συντρόφους» του τους κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο.

Τώρα ομιλούν για «ρίσκο»…

Με πολύ κόπο τα πράγματα κρατιούνται στη θέση τους μέσα στο κόμμα του κ. Γ. A. Παπανδρέου. Εν όψει εκλογών, με την αντίπαλο Νέα Δημοκρατία «φαβορί» και το όλον «σύστημα ΠΑΣΟΚ» σε μεγάλο κίνδυνο, οι «κορυφαίοι», οι «μεσαίοι» και η οργανωμένη βάση κάνουν ό,τι το δυνατόν για να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να ξορκίσουν το νεοφιλελεύθερο κακό που τους βρήκε. Το κόμμα πρέπει να κάνει κουράγιο και να εμφανίζεται έως την ημέρα των εκλογών όσο γίνεται «ενωμένο δυνατό». Σίγουρα δεν είναι κατάλληλη η ώρα για εσωκομματικές «ρήξεις», για «διασπαστικές» κινήσεις και «αποστασίες». Γίνεται ήδη ό,τι το δυνατόν στο ΠΑΣΟΚ για να καλυφθούν οι πρώτες φωνές διαμαρτυρίας των τολμηρών στελεχών που φαίνονται αποφασισμένοι να μην πορευθούν προς τις εκλογές, «παρέα» με τους νεοφιλελεύθερους «συντρόφους» τους – οι οποίοι με τη συμμτεοχή τους στον προεκλογικό αγώνα του ΠΑΣΟΚ, καθιστούν ακόμη πιο γκροτέσκο τον «θίασο» των μετανοημένων αριστερών της «κεντροαριστεράς».

Η πολύ άσχημη κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί το κόμμα του κ. Γ. A. Παπανδρέου έχει προβληματίσει το STAFF του. Τώρα γίνεται στους κόλπους του λόγος για ένα «ρίσκο» που πήρε ο «τολμηρός» νέος αρχηγός. Και σε ορισμένες αρθρογραφίες φιλικών προς αυτόν εφημερίδων, περιλαμβάνονται κάποιες συμβουλές, κατά τις οποίες καλό θα ήταν να μην επιμείνει μετεκλογικώς ο διάδοχος του κ. Σημίτη στο μεγάλο νεοφιλελεύθερο «άνοιγμά» του. Είναι φανερό ότι λίγες μόνον ημέρες μετά τη διά βοής ανάδειξή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Γ. A. Παπανδρέου δυσκολεύει πολύ το έργο της υπεράσπισής του από τα (ουκ ολίγα) φιλικά προς αυτόν MME. Ακόμη και οι πιο πρόθυμοι να προβάλουν θετικότατα το «νέο» του νέου αρχηγού, τηλεοπτικοί παρουσιαστές, με πολύ μεγάλο κόπο κρύβουν το «μπέρδεμα» στο οποίο τους υποχρέωσε το «Παιδί της Αλλαγής».

Ταχεία απώλεια των κερδών

Σε σύγχυση βρίσκεται φυσικά και το προεκλογικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ. H συνεργασία της ηγεσίας με τους νεοφιλελεύθερους τέως «γαλάζιους» υπουργούς, κ. Στ. Μάνο και Ανδρ. Ανδριανόπουλο (ο πρώτος θεωρεί «διδάσκαλο φιλελευθερισμού» και τον κ. Μίμη Ανδρουλάκη) έχει αυτομάτως ακυρώσει όλη την γκάμα των αντι-δεξιών προεκλογικών επιχειρημάτων του κόμματος. O διαχωρισμός του ΠΑΣΟΚ από τον φιλελευθερισμό της Ν.Δ. στον οποίο τόσο συχνά και με έμφαση αναφερόταν η ηγεσία K. Σημίτη αποτελεί σήμερα πλέον ένα κρύο πολιτικό «ανέκδοτο». Οταν σήμερα ο κ. Παπανδρέου διδάσκει πως όλοι μπορούν να είναι με όλους και να «συζητούν» τα πάντα ως μοντέρνοι πολιτικοί, σε ποιου είδους και βάθους «σύγκρουση» με τη Ν.Δ. μπορεί να έρθει τώρα το «νέο» ΠΑΣΟΚ; Το πλαδαρό α-πολιτικό μόρφωμα στο οποίο φαίνεται να πιστεύει ο κ. Παπανδρέου, ποιο δυναμισμό θα μπορούσε να εμφανίσει απέναντι στη Νέα Δημοκρατία του κ. Κώστα Καραμανλή; Αλλά και προς τα αριστερά, ποια γοητεία θα μπορούσαν σήμερα να ασκήσουν οι αποχρωματισμένοι αριστεροί της γνωστής θλιβερής «κεντρο-αριστεράς» που εμφανίζεται να ντρέπεται και πάντως να θέλει να ξεχάσει οπωσδήποτε το αριστερό παρελθόν της;

Στα κεντρικά γραφεία της οδού Χαρ. Τρικούπη, όλοι γνωρίζουν πως σε χρόνο – αστραπή ξοδεύτηκε όλη η ενέργεια, που συγκεντρώθηκε στο ΠΑΣΟΚ μετά την προβολή της προεδρικής υποψηφιότητας του κ. Παπανδρέου και την πρωτοφανούς εντάσεως και εκτάσεως «επικοινωνιακή» στήριξή της. Υπεύθυνος γι’ αυτήν την εξέλιξη είναι ευθέως ο νέος αρχηγός, ο οποίος εξ αρχής έδειξε, ότι εμπιστεύεται πριν απ’ όλα το εξωκομματικό προσωπικό επιτελείο του και καθόλου δεν εκτιμά τον κομματικό μηχανισμό και τα έμπειρα σε προεκλογικούς αγώνες στελέχη του. Προφανώς, πιστεύοντας ότι οι νέες «μοντέρνες» ιδέες του ιδίου και των στενών συνεργατών του («τεχνοκρατών» και μελών της οκογενείας του) είναι ποιοτικώς ανώτερες από τις «αραχνιασμένες» των «κομματικών», ο κ. Γ. A. Παπανδρέου βιάστηκε να ξεκινήσει τη «νέα Αλλαγή» του. Ακόμη και αν ο νέος αρχηγός έχει ως πρώτη προτεραιότητά του τη θεμελίωση της αλλαγής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ και όχι την εκλογική νίκη που θα τον έφερνε στην πρωθυπουργία, ξεκίνησε πολύ βιαστικά, επιπόλαια, χωρίς σοβαρό υπολογισμό αυτήν την «αλλαγή» του.

Σε αναμονή οι «θυμωμένοι»

Δεν γνωρίζουμε, βεβαίως, το πώς έχει σχεδιάσει (αν έχει σχεδιάσει) ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσει μετεκλογικώς τα πράγματα, με δεδομένο το ότι ήδη σήμερα το κόμμα του «βράζει». O κ. Γ. A. Παπανδρέου δεν μπορεί φυσικά να αγνοεί, ότι κανένας από τους «κορυφαίους» του ΠΑΣΟΚ δεν χάρηκε, πληροφορούμενος στις 7 του περασμένου μήνα ότι ο κ. K. Σημίτης προσέφερε την πολυθρόνα του αρχηγού σε αυτόν, έπειτα από παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Οι «κορυφαίοι» υποχρεώθηκαν, αιφνιδιασμένοι να υποταγούν στη νέα «άνωθεν» επιβεβλημένη πραγματικότητα, και ταπεινωμένοι δήλωσαν δημοσίως, ότι θεωρούν μια πάρα πολύ θετική εξέλιξη την ανάδειξη του κ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τις γνωστές «έκτακτες» διαδικασίες.

Οι φιλόδοξοι «δελφίνοι» έκρυψαν τον θυμό τους, εγκλωβισμένοι στο προεκλογικό σκηνικό, υπολογίζοντας ότι δεν θα ήταν προς το συμφέρον τους, μακροπροθέσμως, να μείνουν έξω από το «παιχνίδι» σε τούτη τη φάση.

Δεν θα έχουν, όμως, κανένα λόγο απολύτως οι «κορυφαίοι» να μείνουν ακίνητοι, υπό τον κ. Παπανδρέου, μετεκλογικώς, ιδιαιτέρως δε, ύστερα από ένα αρνητικό για το κόμμα αποτέλεσμα, το βράδυ της 7ης Μαρτίου. O νέος αρχηγός «φρόντισε» ήδη να έχει απέναντί του όλους τους «κορυφαίους»: Οχι μόνο τους αγνόησε απολύτως, κερδίζοντας με «πλάγιο» τρόπο την υπόθεση της διαδοχής, αλλά κάνει από το ξεκίνημα της ηγετικής του θητείας ό,τι το δυνατόν προκειμένου να καταδειχθεί πως τα «ρετιρέ» του ΠΑΣΟΚ θα καταλειφθούν από «νέα» (της προσωπικής εμπιστοσύνης του) πρόσωπα και πως συνεπώς οι «παλαιοί» θα πρέπει να προσαρμοστούν σε μια νέα κατάσταση. Σε αυτήν ρόλους πρωταγωνιστικούς δεν θα πρέπει ο καθένας τους να περιμένει. Το κατά πόσον η τακτική αυτή του κ. Παπανδρέου είναι πολιτικά ευφυής θα φανεί στη συνέχεια. Σίγουρα, πάντως, το «νέο» κιτρινοπράσινο ΠΑΣΟΚ με το γαλάζιο φόντο θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον μετεκλογικώς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή