Ολα καλά και βολικά
Να τα χαίρονται, λοιπόν, τα περίφημα «ντιμπέιτ» τους τα δύο μεγάλα κόμματα, μια και απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε, μόνο για τη δική τους χαρά θα διεξαχθούν. H Νέα Δημοκρατία αποδέχεται τη βασική «λογική» του ΠΑΣΟΚ για την «ανάγκη» περιορισμού θεμάτων και ερωτήσεων (τον λόγο γι’ αυτό, εκείνη, φυσικά, καλύτερα γνωρίζει) και ο κ. Γ. A. Παπανδρέου και οι «επικοινωνιολόγοι» του μπορούν να είναι ικανοποιημένοι. H πολιτική πλαδαρότητα κερδίζει, καθώς φαίνεται, και πάλι στην τρομερή «μονομαχία» μεταξύ δύο πολιτικών αρχηγών, που ετοιμάζεται. Εκτός παιχνιδιού τα μικρότερα κόμματα. Αλλωστε, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, κ. Νίκος Αθανασάκης (από τα πιο ικανά και έμπειρα στελέχη του κόμματός του, καίτοι μη ανήκων στους «προβεβλημένους») δήλωσε ότι είτε το θέλει κανείς είτε όχι, η μάχη διαξάγεται «μεταξύ δύο υποψήφιων πρωθυπουργών».
Μια τέτοια δήλωση είναι βεβαίως «φάουλ», αφού κατά το Σύνταγμά μας οι εκλογές είναι βουλευτικές και όχι πρωθυπουργικές. Αλλά και η Νέα Δημοκρατία δεν ενοχλήθηκε καθόλου από αυτήν την τοποθέτηση του κ. Αθανασάκη. Προφανώς, ο συμβιβασμός για τα «ντιμπέιτ» θα είναι βολικός και για τα δύο μέρη. O κ. Γ. A. Παπανδρέου θα εκτιμά (και όχι άδικα), ότι αποφεύγει τα χειρότερα. Και ο κ. Καραμανλής μάλλον εκτιμά ότι έτσι κι αλλιώς αυτός θα βγει κερδισμένος ακόμη και μέσα από ένα «παγωμένο» τηλεοπτικό τετ-α-τετ. Δεν θέλει, φυσικά, να σκέπτεται ότι μέσα από τις διαδικασίες που διαμορφώνονται, ίσως πολύ λίγο πρόκειται να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα που σίγουρα διαθέτει σε προσωπικό επίπεδο απέναντι στον άνευρο αντίπαλό του.
Μία παγίδα σε «αργό παιχνίδι»
Το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να βρίσκεται προεκλογικώς σε δύσκολη θέση. Οσο κι αν τα μάχημα στελέχη του κάνουν ό,τι το δυνατόν για να σκορπίζουν αισιόδοξες προβλέψεις σε κομματικούς χώρους και σε χώρους των MME, όσο κι αν «προφητεύουν» ότι θα είναι πολύ «καλά» για το κόμμα τα τελευταία (επερχόμενα) γκάλοπ, γνωρίζουν πολύ καλά, βεβαίως, ότι σε αυτήν τη χρονική στιγμή, στον κόσμο της πραγματικότητας η Ν.Δ. εξακολουθεί να προηγείται. Οι στενοί συνεργάτες του κ. Γ. Ανδρ. Παπανδρέου γνωρίζουν επίσης, ότι σήμερα δεν δουλεύουν προεκλογικώς οι «σύντροφοι» στο ΠΑΣΟΚ «όλοι μαζί» Παρ’ όλα αυτά, έχουν καταφέρει κάτι που δεν είναι λίγο: Εχουν παρασύρει την αντίπαλό τους Νέα Δημοκρατία σ’ ένα «αργό παιχνίδι» που είναι «ασορτί» με το αδύναμο, άνευρο πολιτικό ύφος του κ. Γ. A. Παπανδρέου. Εκτιμούν, όπως μαθαίνουμε, κάποιοι «επικοινωνιολόγοι» της Ν.Δ. ότι απέναντι στον «ήμερο» και «συμπαθή» νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, η πλευρά των «γαλάζιων» θα πρέπει να εμφανίζεται ως «ήρεμη δύναμη» εξουσίας. Αλλο ηρεμία και αυτοπεποίθηση, όμως, και άλλο πλαδαρότητα. Το ΠΑΣΟΚ, εμπειρότατο σε προεκλογικά παιχνίδια, υπολογίζει προσεκτικά το πώς θα αξιοποιήσει κατά το δυνατόν το «προφίλ» και το «ανφάς «του νέου αρχηγού» έτσι ώστε να καλυφθούν όσο γίνεται οι αδυναμίες του. Από την πλευρά του, το «επικοινωνικό» επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας, πώς υπολογίζει, άραγε, ότι θα αξιοποιηθεί η πλαδαρότητά της, με μόνο δυναμικό ρήτορα και «κουβαλητή» του κόμματος τον αρχηγό του κ. K. Καραμανλή, που έως τώρα παίρνει βοήθειες μόνο από μία χούφτα στελέχη με δυναμικό πολιτικό λόγο;
Δύσκολα, λοπόν, ακόμη τα πράγματα για το «τρελά» ανήσυχο ΠΑΣΟΚ, αλλά το κόμμα του κ. Γ. A. Παπανδρέου δεν υπερτερεί της Ν.Δ. μόνο σε «σωστές γνωριμίες» με τα αθηναϊκά «ρετιρέ», Υπερτερεί απέναντί της και σε προεκλογική «πονηρία».
Στο κυνήγι του χρόνου
Αναμενόμενο ήταν ότι στην υπόθεση της ελληνικής προετοιμασίας για τη διοργάνωση και τη διεξαγωγή Ολυμπιακών Αγώνων θα σημειώνονταν καθυστερήσεις και ποικίλων ειδών και κατηγοριών προβλήματα. H υπόθεση αυτή είναι αντικειμενικώς πολύ δύσκολη και επιπλέον πέφτει πολύ «βαριά» σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα – χώρα με μεγάλες οικονομικές και διοικητικές αδυναμίες. Οι κυβερνώντες φρόντισαν όμως να κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα: Εχασαν τόσο πολύ χρόνο από το 1997, ώστε σήμερα, μια εβδομάδα πριν από το τέλος του Φεβρουαρίου 2004, κάθε καθυστέρηση να κοστίζει πολύ ακριβά και να τρομοκρατεί -όχι αδίκως- σε ορισμένες περιπτώσεις τους «αρμόδιους».
Ποτέ δεν έδωσαν οι κυβερνώντες και οι ολυμπιακοί αξιωματούχοι καθαρές εξηγήσεις για τις μεγάλες καθυστερήσεις. Ούτε κάν ασαφείς εξηγήσεις δεν έδωσαν. Κάτι σκόρπιες «γκρίνιες», κάτι εσωτερικοί «καβγάδες» μεταξύ υπουργών και «Αθήνα 2004», κάτι πονηρές «διαρροές» που εξέθεταν κατά καιρούς κάποια πρόσωπα για λάθος επιλογές, αυτά ήταν τα μόνα που είχε να πληροφορηθεί τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινή γνώμη σχετικώς με αυτήν την «εθνική υπόθεση». Κι αν δεν υπήρχαν οι έλεγχοι, τακτικοί και έκτακτοι, των στελεχών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής που σημείωναν λάθη και καθυστερήσεις και εκδήλωναν ανησυχία, οι Ελληνες πολίτες μπορεί και να πίστευαν στο τέλος τους κυβερνώντος που κάθε τόσο δήλωναν ότι όλα ή περίπου όλα βαίνουν καλώς και στους σωστούς χρόνους σ’ αυτήν την υπόθεση.
Τώρα, οι έχοντες τις ευθύνες των καθυστερήσεων «τρέχουν» και λαχανιασμένοι διαβεβαιώνουν πάλι την κοινή γνώμη ότι όλα βαίνουν καλώς και εντός των ορισμένων χρονοδιαγραμμάτων. Ηδη έχουν γίνει «σκόντα» και περικοπές σε έργα, το ζήτημα του θόλου Καλατράβα έχει γίνει «ανέκδοτο», το έργο της Μαραθώνιας Διαδρομής έχει σταματήσει, αδυναμίες διαπιστώνονται στην κατασκευή της στέγης του Κολυμβητηρίου. Αναμενόμενα αυτά τα πράγματα, όταν όλα βρίσκονται στο «παρά πέντε» και μάλιστα μπροστά σε προεκλογική περίοδο και με έναν πρόεδρο κυβερνήσεως που γενικώς «απουσιάζει». Και εννοείται, φυσικά, ότι μόνον οι εργολαβάρχες «δεν στενοχωρούνται από αυτήν την κατάταση που καθιστά την όλη υπόθεση επείγουσα».