Σκληρή δοκιμασία για όλους
Η προεκλογική μάχη εισέρχεται πλέον στην τελική φάση της. Τις δυο τελευταίες εβδομάδες τα κόμματα θα ρίξουν στη μάχη όλες τις δυνάμεις που το καθένα διαθέτει. Για τα μικρά κόμματα το «στοίχημα» αφορά το κατά πόσον θα μπορούσαν αυτά να ξεφύγουν από τη λαβή του δικομματισμού και να ξεπεράσουν, με ευθείες κοινωνικές επαφές, το «ρίξιμο» που δέχονται από τη μεγάλη πλειοψηφία των MME. Για το ΠΑΣΟΚ θα μετρήσει το αν και πόσα «προβεβλημένα» στελέχη του θα αφιερώσουν όλες τις δυνάμεις τους για τη διάδοση των «νέων» ιδεών του κ. Γ. A. Παπανδρέου. Εως τώρα, δεν παρατηρείται κανένας ιδιαίτερος ενθουσιασμός στην πλευρά των «προβεβλημένων» του κόμματος, οι οποίοι ακόμη, καθώς λέγεται, δυσκολεύονται να συμφιλιωθούν με το «κόλπο» της αλλαγής ηγεσίας.
Στο προεκλογικό στρατόπεδο της Νέας Δημοκρατίας θα φανεί από την ερχόμενη εβδομάδα αν το κόμμα διαθέτει έναν ικανό αριθμό δυναμικών στελεχών που θα ανακούφιζαν τον αρχηγό από τον μεγάλο φόρτο εργασίας του. H Ν.Δ. καλείται πλέον να διαψεύσει εκείνους που υποστηρίζουν ότι η μεγάλη εκλογική της δύναμη θα προέρχεται όχι από τον δικό της πολιτικό δυναμισμό, αλλά πρωτίστως από τη μεγάλη φθορά των αντιπάλων της του ΠΑΣΟΚ.
Για την ώρα, πάντως, είναι αξιοσημείωτο το ότι η Νέα Δημοκρατία διατηρεί σταθερό προβάδισμα έναντι του ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι η «επικοινωνιακή» αντεπίθεση που το κυβερνών κόμμα εξαπέλυσε με την αλλαγή ηγεσίας ήταν σφοδρότατη.
Η Ν.Δ. άντεξε απέναντι στο πρωτοφανές διαφημιστικό «μπαράζ» της περίπτωσης Παπανδρέου, που προέβαλε όλα τα προσφερόμενα σήμερα «επικοινωνιακά» όπλα και επιβεβαίωσε τις στενές, ιδιαίτερες σχέσεις τις οποίες διατηρεί το ΠΑΣΟΚ με συγκεκριμένους κύκλους MME. Αν το κόμμα του κ. K. Καραμανλή κερδίσει στις 7 Μαρτίου την εκλογική μάχη, θα μπορεί τότε να υποστηρίζει, όχι άδικα, ότι πραγματοποίησε έναν άθλο.
Τα σήματα των τεσσάρων
Κάνουν ό,τι μπορούν, είναι αλήθεια, οι εκ «μεταγραφής» τέσσερις του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, για να προβάλουν το «νέο» της πολιτικής σκέψης του κ. Γ. A. Παπανδρέου. Ομως, σε κάθε τηλεοπτική τους εμφάνιση καταλήγουν στο να εξηγούν, απολογητικώς, τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ. Εκ των πραγμάτων, τα προβαλλόμενα επιχειρήματα είναι ισχνότατα – ορισμένες φορές και «παλαβά». Και βεβαίως, προκαλούν πολλά χαμόγελα οι δύο πρώην αριστεροί, όταν μιλούν για την «κεντροαριστερά» του ΠΑΣΟΚ που πρόκειται να συμφιλιώσει το σοσιαλιστικό κόμμα με τα καλά και χρήσιμα της «ελεύθερης αγοράς» της εποχής μας.
Δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε «επικοινωνιακά» κέρδη του ΠΑΣΟΚ από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις των «τεσσάρων». Οι δύο νεοφιλελεύθεροι είναι εντελώς αταίριαστοι με ό,τι μπορεί κανείς να θεωρεί «ΠΑΣΟΚ», οι δε δύο πρώην αριστεροί είναι πρόσωπα εξαιρετικά αντιπαθή στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, εδώ και χρόνια.
Αν συγκεντρώνει κανείς τα όσα υποστηρίζουν δημοσίως οι τέσσερις, καταλήγει στο να διαπιστώνει μια αορίστου γεύσεως πολιτική «σαλάτα» που δεν μπορεί να προσθέτει τίποτε στο προεκλογικό οπλοστάσιο του ΠΑΣΟΚ.
Μάλλον θα πρέπει να υποθέσουμε ότι το «χάπενινγκ» της στράτευσης των τεσσάρων στο ΠΑΣΟΚ θα έδωσε χαρά μόνο στον κ. Γ. A. Παπανδρέου και τη μικρή ομάδα των στενών συνεργατών του.
Ομως, η υπόθεση των τεσσάρων της «αμφίπλευρης διεύρυνσης» ταλαιπωρεί και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που σε κάθε τηλεοπτική εμφάνισή τους δέχονται τα επιθετικά και τα ειρωνικά σχόλια πολιτικών αντιπάλων, οι οποίοι φέρνουν και κουβέντα σ’ αυτό το θέμα.
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που «έπαθαν» όταν ο νέος αρχηγός τους προχώρησε σ’ αυτήν τη «διεύρυνση», υποχρεώνονται τώρα να την υπερασπίζονται «μαχητικά», με «επιχειρήματα» αξιοθρήνητα. Οταν μιλούν για το θέμα αυτό, γίνεται εύκολα φανερό ότι δεν πιστεύουν ούτε λέξη από τα όσα αναφέρουν. Σ’ ένα αληθινό βασανιστήριο τους έχει υποβάλει το «Παιδί της Αλλαγής».
Ο στενός κορσές των debates
Αν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας συναντώνται στην εκτίμηση ότι στα «ντιμπέιτ» (τους) το κύριο ενδιαφέρον θα συγκεντρωθεί στην «άνεση» που θα έχουν να επιδείξουν οι δύο αρχηγοί, απαντώντας σε ερωτήσεις, τότε γιατί μας κουράζουν «καβγαδίζοντας» για τα θέματα που θα έπρεπε να θιγούν στο τετ-α-τετ τους; Και ύστερα, έτσι κι αλλιώς «τζερζελές» θα γίνει λόγω debate, όσο στενός και αν θα είναι ο δημοσιογραφικός «κορσές» που θα επιβληθεί στο σκηνικό της τρομερής μονομαχίας. Και βεβαίως, ποιος αμφιβάλλει ότι μετά το τέλος της, και τα δύο μέρη θα θριαμβολογούν; Αν, δε, ο κ. Γ. A. Παπανδρέου δεν πέσει σε καμιά μεγάλη «γκάφα» και καταφέρει να ελέγξει κάπως το συντακτικό του, τότε οι υποστηρικτές του στο κόμμα και στα γνωστά «ρετιρέ» των Αθηνών θα κλάψουν από χαρά.
Τα μικρά
-Ας μην κουράζονται να διαδίδουν τα καλά «παπαγαλάκια» τα περί «σκληρής διαπραγμάτευσης» στο Κυπριακό. Οσοι γνωρίζουν το θέμα δεν τα πιστεύουν αυτά. Και όσοι δεν ενδιαφέρονται για το θέμα, δεκάρα δεν δίνουν για τα διαδιδόμενα.
-Γιατί «αγανακτεί» στα τηλεοπτικά «παράθυρα» η κ. Μαρία Δαμανάκη, όταν ακούει διάφορα δυσάρεστα γι’ αυτήν σχόλια, σχετικώς με τη συμμετοχή της στη «διεύρυνση» του ΠΑΣΟΚ; Εκτιμά, μήπως, πως θα μπορούσε να γίνει πιστευτή, όταν υποστηρίζει ότι έχει να προσφέρει στο «νέο» ΠΑΣΟΚ ως εκπρόσωπος κάποιας «ευρύτερης Αριστεράς»;
-Μόνον ότι η Ελλάδα είναι ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν θα υπέθετε ένας ξένος, παρακολουθώντας έως τώρα τα προεκλογικά μας.