«Συμμετοχική παιδεία»…

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ολοήμερα σχολεία παντού, καινούργια κτίρια για να πηγαίνουν όλα τα παιδιά πρωί στο μάθημά τους, κομπιούτερ και πλούσιες βιβλιοθήκες σε όλα τα Δημοτικά και όλα τα Γυμνάσια, Ιντερνετ, Ανοιχτά Σχολεία με αίθουσες συναυλιών που το καλοκαίρι θα μετατρέπονται σε παγοδρόμια, «μη κερδοσκοπικά και μη κρατικά» πανεπιστήμια σε κάθε γειτονιά και για όλες τις ηλικίες – α, ναι, πλούσια τα ελέη της προεκλογικής πλειοδοσίας. Ορεξη να ‘χουμε ν’ ακούμε. Αλλά ώσπου να ξημερώσει αυτή η θαυμάσια «νέα εποχή», μήπως θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σχεδόν όλα τα δημόσια σχολεία; Οχι, όχι, ούτε για το κτιριακό πρόκειται ούτε για το κομπιουτερικό, αλλά για κάτι απλούστερο. Για κάτι αστείο: για το χαρτί του φωτοτυπικού.

Οσοι έχουν παιδιά σε δημόσιο σχολείο, το ξέρουν καλά αυτό το «έθιμο»: Να παρακαλούν κάθε τόσο οι δάσκαλοι τα παιδιά να κουβαλήσουν από το σπίτι τους χαρτί για το φωτοτυπικό μηχάνημα, γιατί το σχετικό κονδύλι είναι ανυπόληπτο, κι έτσι όσες εργασίες είναι να γίνουν με φωτοτυπίες, απλώς δεν θα γίνουν. Και τα παιδιά κουβαλάνε χαρτί, άλλο είκοσι κόλλες, άλλο εκατό, και μαθαίνουν έτσι από πρώτο χέρι τι εστί «συμμετοχική παιδεία»: να πληρώνεις γι’ αυτό που θρυλείται ότι σου παρέχεται δωρεάν. Στο θρύλο αντιτίθενται βλοσυροί οι αριθμοί: Συνολικά οι ελληνικές οικογένειες δαπανούν 600 δισ. δραχμές ετησίως για τη εκπαίδευση των παιδιών τους, ο δε μέσος όρος των εξόδων τους αυτών είναι υπερτετραπλάσιος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Δεν βουλιάζει, φυσικά, ο οικονομικός προϋπολογισμός ενός νοικοκυριού αν οι γονείς αγοράζουν και πέντε και δέκα πακέτα χαρτί ή να «τσοντάρουν» για να αγοράσει πετρέλαιο το σχολείο των παιδιών τους. O ψυχικός προϋπολογισμός όμως υφίσταται μια κάποια ταραχή. Πικραίνεσαι μάλλον παρά οργίζεσαι, κι όχι για τα δέκα ευρώ αλλά επειδή νιώθεις να σε μειώνει και να σε προσβάλλει σαν πολίτη ένας εμπαιγμός που κρατάει χρόνια και χρόνια – από τον καιρό που οι νυν μεσόκοποι απαιτούσαν «προίκα στην παιδεία»: O εμπαιγμός των «ίσων ευκαιριών», της «δωρεάν παιδείας». Ενας εμπαιγμός που προσλαμβάνει σαδιστικές διαστάσεις σε κάθε προεκλογική περίοδο, όταν οι επερχόμενοι μεσσίες χτίζουν ανώγεια με τα λόγια, παραβλέποντας όσα «συντρίμμια» έχει αφήσει πίσω της η πολιτική τους.

Τα πράγματα και οι αριθμοί υποχρέωσαν ακόμη και τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ -που εκπαιδεύτηκε στην εξουσία ταλαιπωρώντας το υπουργείο Παιδείας- να αναγνωρίσει, σε τηλεοπτική συνέντευξή του, ότι δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία. Αναγνώρισε δηλαδή, πιθανόν εκ παραδρομής, ότι το κόμμα του (αλλά και ο ίδιος) απέτυχε (και) σε αυτόν τον τομέα. Και λοιπόν; Τώρα υπόσχεται σχολεία με Ιντερνετ καφέ. Για να λυθεί επιτέλους και το πρόβλημα του φωτοτυπικού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή