Αν ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης έμενε και διεκδικούσε την επανεκλογή του, το αποτέλεσμα της 7ης Μαρτίου θα ήταν κατά γενική ομολογία προδιαγεγραμμένο και προβλέψιμο.
Η μεταβολή όμως στην κορυφή του ΠΑΣΟΚ, η ανάδειξη του κ. Γιώργου Παπανδρέου στην προεδρία του κυβερνώντος κόμματος και, κυρίως, η προσπάθειά του να πείσει πως και εκείνος, όπως και ο Κώστας Καραμανλής, εκφράζει το αίτημα της αλλαγής μετέβαλαν τις συνθήκες. Αυτή η συγκεκριμένη πολιτική πράξη, ανεξαρτήτως πώς χαρακτηρίζεται, επέδρασε στο εκλογικό σκηνικό.
Αν επιχειρήσει κανείς να προσεγγίσει όσα συνέβησαν το τελευταίο δίμηνο θα διακρίνει συγκεκριμένους σταθμούς. O Δεκέμβριος, με τον κ. Σημίτη να διεκδικεί ακόμη την πρωθυπουργία, έκλεισε με το ΠΑΣΟΚ να απέχει περίπου 8 ποσοστιαίες μονάδες από την επερχόμενη τότε, με βεβαιότητα, Νέα Δημοκρατία.
Η εμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου μείωσε τη διαφορά περίπου στο μισό, κοντά στις 4 ποσοστιαίες μονάδες. Υπήρξε μάλιστα κάποια στιγμή, νωρίς στις αρχές Ιανουαρίου, όπου διεφάνησαν τάσεις περαιτέρω μείωσης της διαφοράς στις 3 ποσοστιαίες μονάδες. Σε εκείνη τη χρονική στιγμή ενέσκηψε η υπόθεση Πάχτα, η οποία κλόνισε το ΠΑΣΟΚ και αφαίρεσε μέρος των κερδών από την ανάδειξη του κ. Παπανδρέου ως υποψηφίου.
Οι διαφορές εκτοξεύθηκαν και πάλι στα επίπεδα των 5,5 – 6 μονάδων. Εχασε από αυτήν την υπόθεση πολύτιμο χρόνο το ΠΑΣΟΚ και χρειάσθηκε να απορροφήσει μέρος της θετικής ενέργειας που εξέπεμψε το συνέδριο και η κινητοποίηση 1 εκατ. ψηφοφόρων του, κατά την εκλογή του νέου ηγέτη για να καλύψει τις απώλειες.
Και όταν αυτό φάνηκε να συμβαίνει, ήλθε το σοκ των νεοφιλελευθέρων, των κ. Μάνου και Ανδριανόπουλου, να προκαλέσει νέο κύμα αποσυσπείρωσης, έστω μικρότερο από εκείνο του κ. Πάχτα. Αυτήν τη στιγμή, δεκαπέντε ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, το ΠΑΣΟΚ απέχει, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, από 3 έως 4,5 μονάδες από τη Νέα Δημοκρατία. Τίθεται έτσι ευθέως το ερώτημα: Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να «κλέψει» τη νίκη από τα χέρια της Νέας Δημοκρατίας;
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν ορισμένες αδιερεύνητες περιοχές. Για παράδειγμα, παρ’ ότι το ΠΑΣΟΚ διατηρεί χαμηλή συσπείρωση, ο αρχηγός του εμφανίζει δημοσκοπικά καλή εικόνα. Και ακόμη γίνεται λόγος πολύς για το περίφημο καινούργιο εκλογικό σώμα, τους νέους ψηφοφόρους και τους «απολιτίκ», οι οποίοι υποστηρίζεται πως έλκονται από το στυλ του κ. Παπανδρέου. Τέλος, σημειώνεται ο ρόλος της μουσουλμανικής μειονότητας, των επαναπατρισθέντων από την πρών Σοβιετική Ενωση Ελληνοποντίων και των μεταναστών κυρίως από τη Γερμανία.
Αρκούν όμως τα παραπάνω να ανατρέψουν τις μέχρι τώρα προβλέψεις και ακόμη λαμβάνεται υπ’ όψιν ως αντίβαρο στα παραπάνω η στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος; Είναι φανερό ότι η Ν.Δ. συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει. Ομως, ουδείς μπορεί να πει από τώρα με βεβαιότητα ότι η μάχη έχει κριθεί.