H ποιότητα ζωής που διαφεύγει

H ποιότητα ζωής που διαφεύγει

2' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ονέος περίπατος της οδού Ερμού προς την Πειραιώς αναδεικνύει για πρώτη φορά ως πολιτική επιλογή το ανάγλυφο αλλά και τη σημασία του Κεραμεικού στο αστικό τοπίο. Ηταν επόμενο, η αθηναϊκή αυτή καινοτομία να έχει το προεκλογικό της αντίτιμο. Οπως και η ξενάγηση του πρωθυπουργού, στις τελευταίες ημέρες της οκταετίας του, στο εργοτάξιο κατασκευής του τραμ στη Γλυφάδα. Δεν είναι τα μόνα παραδείγματα που συνδέουν την όποια πολεοδομική, συγκοινωνιακή ή αρχιτεκτονική νεωτερικότητα με την πολιτική φιλοδοξία. Οι μικρές και μεγάλες τομές που έχουν γίνει στην Αθήνα, με αδιάφορο κριτήριο την όποια ποιότητά τους, που και αυτή φυσικά ποικίλλει, αποκτούν στις εκλογές αυτές πολιτική διάσταση και προσφέρονται εμμέσως αλλά καθοριστικά για αντιπαραθέσεις ακόμη και ιδεολογικές. Αν η Αθήνα του 1960 όριζε με απόλυτο τρόπο το δρόμο για τη διεύρυνση της μικροαστικής τάξης, μέσω της αντιπαροχής, η Αθήνα του 2004 επιβεβαιώνει την ανάγκη μιας νέας ερμηνείας της πολύμορφης πλέον αστικής κοινωνίας με τις πολλές εφαπτόμενες και αποκλίνουσες φέτες ατομικών επιλογών. Οσο περισσότερο σύνθετη και κινητική η κοινωνία, τόσο περισσότερα εργαλεία απαιτεί η αποκωδικοποίησή της.

Εδώ, στην παρούσα στιγμή, δεν μιλάμε για κανενός είδους ανάλυση των κοινωνικών ταυτοτήτων, αλλά περισσότερο για μία πλειοδοσία πολιτικού μεγαλοϊδεατισμού και κομματικού πουριτανισμού, που, παραδόξως, συγκλίνουν στο δόγμα της ποιότητας της ζωής.

Η καθημερινότητα του πολίτη, δέσμια και αυτή σε «πακέτα» και μεγαλοεργολαβίες, ασφυκτικές προθεσμίες και επιθεωρήσεις «αθανάτων», συνήθως διαφεύγει μέσα από τις χαραμάδες του γραφειοκρατικού πολιτισμού και δείχνει να λανθάνει ανάμεσα στα πιο αναπάντεχα μονοπάτια. Την καθημερινότητα του πολίτη, την ποιότητα της ζωής του, τη ρυθμίζουν εν πολλοίς παράγοντες παντελώς άσχετοι με τα μάστερ πλαν που κατά κανόνα περικόπτονται σταδιακά και σέρνονται επί χρόνια ως εξαγγελίες. Στο τέλος αλλάζουν όνομα, όπως η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων που έγινε «μεγάλος περίπατος». Δύσκολο να αγνοήσει κανείς τα όποια καλά συμβαίνουν (και όντως υπάρχουν) αλλά τις περισσότερες φορές αυτό που επικαλούμαστε ως ποιότητα ζωής στην πόλη, αυτό που κολακεύουν και υπόσχονται οι πολιτικοί αρχηγοί, απέχει από την πραγματική ζωή. Τη ζωή που βιώνεται εσωτερικά και ατομικά και που αναζητεί διεξόδους να ξεδιπλωθεί και να μοιραστεί. H Αθήνα είναι πολιτικά και ιδεολογικά, τουλάχιστον ως οικιστικό και πολεοδομικό μόρφωμα, μία συντηρητική πόλη, που δεν δείχνει να επενδύει πολλά στη διαφορετικότητα και στο δικαίωμα της επιλογής. Οι επεμβάσεις και οι τομές που γίνονται, πολλές από τις οποίες σωστές, άλλες πάλι όχι, δείχνουν να αγνοούν την παράμετρο της ζωής στο πεζοδρόμιο, στους πίσω δρόμους, σε εφηβικά δωμάτια και σε κρεβατοκάμαρες κουρασμένων συζύγων. Μία ανάσα χρειάζεται αυτή η πόλη ώστε να μπορεί να χωράει όχι μόνο τους πιο γρήγορους και τους πιο καπάτσους, όχι μόνο τους πιο φιλόδοξους και τους πιο επιδειξιομανείς αλλά και τους άλλους που έχουν άλλο κριτήριο επιτυχίας. H σκληρότητα της πόλης και η ανελαστικότητά της απέναντι σε ήπιες μορφές διαβίωσης δείχνει ότι η Αθήνα δεν έχει ακόμη κατανοήσει τον κόσμο του 21ου αιώνα. Αλλάζει μεν, εξοφλώντας προς το παρόν παλιά χρέη. H αλλαγή της θα φανεί όταν πίσω από τη βιτρίνα προχωρήσει σε τομές που αφορούν τη ζωή ενός καθημερινού ανθρώπου στη διάρκεια ενός 24ώρου. Αυτόν τον πολίτη όλοι τον θέλουν ως ψηφοφόρο (γιατί αποτελεί την πλειοψηφία) αλλά πόσοι έχουν χρόνο και δεκτικότητα να κατανοήσουν τις παραμέτρους μιας μισοφωτισμένης ζωής; Αναγκαίες οι τομές στην ανάδειξη της αρχαίας Αθήνας και των ιστορικών πλατειών αλλά παράλληλα επιτακτική είναι η ανάγκη να αναδειχθεί η πόλη ως τόπος δημοκρατικής διαβίωσης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή