H πολυδιαφημισμένη τηλεοπτική συζήτηση των πολιτικών αρχηγών, σφιχτή και περιοριστική, έπασχε πολιτικά, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, δεν έλαβε χαρακτήρα αντιπαράθεσης, απλώς διακρίθηκε για την παράθεση θέσεων και μάλιστα στρογγυλεμένων, χωρίς γωνίες, χωρίς προβολή των αντιθέσεων, μακριά από τα πειστικά και βασανιστικά προβλήματα, που θα κυριαρχήσουν αμέσως μετά τις εκλογές.
Παρά ταύτα, όμως, αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα, μια βάση πειραματισμού για το μέλλον, μια ευκαιρία οργάνωσης ενός πιο ανοιχτού δημοκρατικού διαλόγου, όπου οι πολιτικοί ηγέτες ελεύθερα θα μπορούν να διαλέγονται και οι πολίτες θα είναι σε θέση να κρίνουν ευχερέστερα. Ηταν απ’ αυτήν την άποψη το πείραμα επιβεβλημένο και παιδευτικό για την εμπέδωση της Δημοκρατίας, για την επικράτηση της κουλτούρας του διαλόγου, που τόσο ανάγκη έχει η κοινωνία σε τούτη τη σύνθετη εποχή.
Πέραν αυτών, η συζήτηση, παρά τους περιορισμούς, επέτρεψε να αναδειχθούν ορισμένα από τα χαρακτηριστικά των διεκδικητών της ψήφου τού ελληνικού λαού. Κατά γενική ομολογία, η συζήτηση ανέδειξε τη ρητορική ευχέρεια του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. K. Καραμανλή, την ικανότητά του να απαντά με άνεση στις όποιες ερωτήσεις και αντιθέτως κατέδειξε τις αδυναμίες, την εμφανή δυσχέρεια του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ανταποκριθεί σε μεγάλους ρόλους. Υπήρξε αποκαρδιωτική η εμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου. Με εξαίρεση τα θέματα της Εξωτερικής Πολιτικής και της Παιδείας, όπου φαίνεται πως έχει δικές του απόψεις, για τα υπόλοιπα ήταν εμφανώς ετερόφωτος. Δεν κατάφερε να αποδώσει ούτε την πολιτική του κόμματός του για τις συντάξεις, δεν μπόρεσε να περιγράψει ούτε στο ελάχιστο πλευρές της οικονομικής πολιτικής, έδειξε ότι είναι απροετοίμαστος γι’ αυτό που διεκδικεί.
Αυτή δε η αδυναμία του κατέστησε ακόμη ισχυρότερη την παρουσία των ηγετών της Αριστεράς, οι οποίοι απεκόμισαν ίσως και τα περισσότερα κέρδη απ’ αυτήν την τηλεοπτική αναμέτρηση. Εξαφανισμένοι από την προεκλογική τηλεοπτική αγορά είχαν ευκαιρία μοναδική μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές να δείξουν σε εθνικό ακροατήριο -3.700.000 άτομα σύμφωνα με τις μετρήσεις παρακολούθησαν τη συζήτηση- ότι μπορούν να παίξουν το ρόλο τους. H κ. Παπαρήγα περισσότερο, ο κ. Κωνσταντόπουλος ίσως λιγότερο και σίγουρα ο κ. Τσοβόλας έδειξαν σε ένα κόσμο που ταλαντεύεται μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Αριστεράς ότι έχουν φωνή και λόγο.
Αν η προχθεσινή τηλεοπτική συζήτηση ήταν η μόνη παράμετρος που θα έκρινε το εκλογικό αποτέλεσμα, τότε η Νέα Δημοκρατία θα κέρδιζε, το ΠΑΣΟΚ θα υποχωρούσε, το KKE θα ηύξανε το ποσοστό του, ο Συνασπισμός θα έμπαινε στη Βουλή και το ΔΗΚΚΙ θα το πάλευε.