H αβεβαιότητα και η ανησυχία που συνέχει τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, επτά ημέρες πριν από τις εκλογές, δεν σχετίζεται μόνον με την περίπτωση ήττας. Οσο και αν φαίνεται παράδοξο αφορά και το ενδεχόμενο νίκης, με συνέπεια την κορύφωση της παντοδυναμίας του κ. Γ. Παπανδρέου, οπότε το μέλλον των στελεχών που «είχαν και κατείχαν» την εξουσία, στις έως τώρα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είναι αόρατον. Υπό την έννοια αυτή, είναι πολύ αμφίβολο αν ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχει την ειλικρινή, ομόθυμη και ολοσχερή υποστήριξη των έως χθες κορυφαίων στελεχών του κόμματός του, τα οποία σαφέστατα φαίνεται να περιορίζονται στα στοιχειώδη κομματικά τους καθήκοντα, παρά την κρισιμότητα της διεξαγόμενης μάχης.
Κατά τις πρώτες ημέρες της αναδείξεως του κ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πολλοί πίστεψαν ότι αυτή η αδρανοποίηση ήταν μέρος της στρατηγικής του κόμματος, προκειμένου να καταστούν πιστευτές οι διακηρύξεις του νέου αρχηγού του περί «ρήξεων, τομών και ανατροπών», οι οποίες, λογικώς, αναφέρονταν στο παρελθόν και το παρόν του κυβερνώντος κόμματος. Πολύ σύντομα, όμως, απεδείχθη ότι όχι μόνον δεν υπήρχε συμπεφωνημένη στρατηγική μεταξύ του νέου και του παλαιού κομματικού επιτελείου, αλλά ήταν ανύπαρκτη ακόμη και μια στοιχειώδης προσυνεννόηση για σημαντικότατες αποφάσεις, τις οποίες ελάμβανε και εξήγγειλε ο κ. Παπανδρέου. Αυτή η έλλειψη συντονισμού και επικοινωνίας έγινε καταφανής και στην κοινή γνώμη με την υπόθεση Πάχτα, την ένταξη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ των κ.κ. Δαμανάκη, Ανδρουλάκη, Μάνου και Ανδριανόπουλου και, τέλος, με την κραυγαλέα παλινωδία στο θέμα της τηλεοπτικής αντιμαχίας των πολιτικών αρχηγών.
Αυτά τα τρία ζητήματα έχουν προκαλέσει εντονότατη δυσφορία σε ολόκληρη τη στελεχική πυραμίδα του ΠΑΣΟΚ και από πολλούς έχουν προεγγραφεί ως τα «ολέθρια λάθη» της ενδεχόμενης εκλογικής ήττας. H δυσφορία αυτή δεν οφείλεται μόνον στο γεγονός ότι οι χειρισμοί και οι επιλογές στα παραπάνω θέματα δεν συναποφασίσθηκαν. Μια μεγάλη μερίδα στελεχών -και κυρίως τα κορυφαία- αισθάνονται ότι από τις παλινωδίες και τους «αιφνιδιασμούς» του νέου αρχηγικού επιτελείου, οι οποίες φυσικά χρεώνονται απ’ ευθείας στον κ. Παπανδρέου, θίγονται και εκτίθενται προσωπικά. Διότι, τα στελέχη αυτά, ευρισκόμενα σε συνεχή επαφή με τους ψηφοφόρους τους ή -ακόμη χειρότερο- υποστηρίζοντας τις θέσεις του κόμματός τους από τα MME, υποχρεώνονται σε τραγελαφικές εμφανίσεις, επικαλούμενα από μέρα σε μέρα αντιφατική και αλληλοαναιρούμενη επιχειρηματολογία στα συγκεκριμένα θέματα, στα οποία ο αρχηγός τους παλινωδεί και αντιφάσκει. (Ας σημειωθεί ότι σε ανάλογο λουτρό αναξιοπιστίας και ιλαρότητος έχουν υποχρεωθεί και πολλοί επώνυμοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι έκριναν ότι έπρεπε να στηρίξουν τις ανεμοδούριες θέσεις και αποφάσεις του κ. Γ. Παπανδρέου.)
Οπως ήταν επόμενο, η συμπεριφορά αυτή του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και κυρίως ο τρόπος με τον οποίον λαμβάνει και αλλάζει τις αποφάσεις του, στηριζόμενος σ’ ένα προσωπικό και συγγενικό επιτελείο, κάθε άλλο παρά επικροτείται από την πλειοψηφία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Κυρίως, δε, από τις βαθμίδες των ανωτέρων και κορυφαίων οργάνων του κυβερνώντος (εισέτι) κόμματος, εκφράζεται η ανησυχία ότι ο σημερινός τους παραγκωνισμός προδικάζει και τον οριστικό παροπλισμό τους σε περίπτωση νίκης του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να συντελεσθεί μια εκτεταμένη αλλαγή φρουράς στους μηχανισμούς της εξουσίας. Μια τέτοια αλλαγή, έστω και με τη μορφή της εσωκομματικής ανακατανομής θέσεων και νομών της κρατικής λειτουργίας, είναι επόμενο να θίγει «κεκτημένα», επί δεκαετίες, συμφέροντα, να αποσυνδέει -ή ακόμη και να αντιπαραθέτει- το προσωπικό συμφέρον με το κομματικό όφελος…
Πιθανώς, λοιπόν, η αντικατάσταση του κ. K. Σημίτη από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να αναπτέρωσε το ηθικό των οπαδών και να συσπείρωσε την -ούτως ή άλλως- «δεδομένη» εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, όμως, είναι βέβαιον ότι προκαλεί στον κομματικό του μηχανισμό έντονους τριγμούς και αναταράξεις, οι οποίες μπορεί να συγκαλύπτονται εν όψει της επερχόμενης αναμετρήσεως, αλλά σαφέστατα έχουν απορρυθμίσει και αποδυναμώσει την εκλογική του στρατηγική. Αυτή η αθέατη και σκοτεινή όψη του νεοπαπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα αποκαλυφθεί το βράδυ της προσεχούς Κυριακής. Το πιθανότερο, δε, είναι ότι η αποκάλυψη αυτή θα είναι πρωτίστως και καθ’ όλα επώδυνη για τους μέχρι σήμερα έχοντες και κατέχοντες την εξουσία…