O κινηματογραφικός παραγωγός, Στίβεν Μπάνον, δεν συμμετέχει απλά σε μία εκστρατεία, αλλά κάνει κήρυγμα. «Κοιτάξτε για παράδειγμα την 25η Φεβρουαρίου του 2004, μία εβδομάδα-καταλύτης για τη Δεξιά του Χόλιγουντ», εξηγεί στο γραφείο του στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, υπογραμμίζοντας τη λέξη «Κύριος» στον πίνακά του. «Την Τσικνοπέμπτη βγαίνει στους κινηματογράφους η ταινία Τα Πάθη του Χριστού και την Κυριακή, ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών -μία σπουδαία χριστιανική αλληγορία- κερδίζει 11 Οσκαρ. Εχουμε λοιπόν τα Σόδομα και τα Γόμορα να υποκλίνονται στο μεγάλο Χριστιανικό Θεό, ενώ εσείς δεν καταλάβατε τίποτε. Αυτό, γιατί το 99% του περιεχομένου των μέσων ενημέρωσης είναι η κουλτούρα του θανάτου, και όχι εκείνη της ζωής», αναφέρει.
Στη συνέχεια υπογραμμίζει τη λέξη «Κακό», μέρος του τίτλου ενός πολιτικού ντοκιμαντέρ του 2004, του οποίου ήταν σκηνοθέτης, συμμετέχοντας ταυτόχρονα στο σενάριο και την παραγωγή. «Αν η τελευταία αναμέτρηση απέδειξε κάτι, αυτό είναι πως η κουλτούρα καθοδηγεί την πολιτική. Θέλω να υιοθετήσω τη φόρμα που έχει οικειοποιηθεί η Αριστερά (το ντοκιμαντέρ) και να βοηθήσω στη χάραξη μιας συνολικής πολιτικής ατζέντας, που υποστηρίζει την κουλτούρα της ζωής», λέει ο Μπάνον. O ρωμαιοκαθολικός σκηνοθέτης, συντηρητικός χρηματιστής και κυνηγός συμβολαίων στο Χόλιγουντ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας νέας γενιάς παραγωγών στο Χόλιγουντ, που σκοπεύει να κατακλύσει τα μέσα ενημέρωσης με εικόνες για την προώθηση της θρησκευτικότητας, της Pax Americana και της δικής της εκδοχής περί οικογενειακών αξιών.
Ορισμένοι από τους δημιουργούς αυτούς, εξοπλισμένοι με βιντεοκάμερες και ειδικές ηλεκτρονικές σελίδες, προωθούν ανοιχτά πολιτικά σχέδια στα συντηρητικά φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένου του κινηματογραφικού φεστιβάλ Liberty στο δυτικό Χόλιγουντ, στο οποίο η ταινία του Μπάνον με τίτλο «Ενάντια στο Κακό: ο Πόλεμος του Ρέιγκαν με Λόγια και Πράξεις» κέρδισε βραβείο.
Στρατολογήσεις
Αλλοι έχουν στρατολογήσει μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο ως συνεργάτες. Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο, η Walt Disney και η Walden Media, που ανήκει στον Ευαγγελιστή χρηματιστή, Φίλιπ Ανσουτς, αναμένεται να κυκλοφορήσουν το «Χρονικά της Ναρνία: Το Λιοντάρι, η Μάγισσα και η Γκαρνταρόμπα», πρώτη μεταφορά της ομώνυμης δημοφιλούς σειράς χριστιανικών μυθιστορημάτων στη μεγάλη οθόνη. H Walden υπογράφει επίσης το πολιτικό θρίλερ, «Amazing Grace», για τον Βρετανό Ευαγγελιστή, Ουίλιαμ Ουίλμπερφορς και η Sony Pictures ελπίζει πως ώς τα Χριστούγεννα θα είναι έτοιμο το τελευταίο επεισόδιο της κινηματογραφικής σειράς Left Behind με τίτλο «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος».
Αυτό που ενώνει τους ανεξάρτητους αυτούς σκηνοθέτες και τα μεγάλα στούντιο είναι η κοινή αίσθηση ότι βρίσκονται απομονωμένοι σε μία πόλη, στην οποία ο όρος «Συντηρητικός του Χόλιγουντ» αποτελεί ενίοτε οξύμωρο σχήμα. Αυτή η κοινή αίσθηση ενώνει επίσης τους Συντηρητικούς, που έχουν σημαντική σταδιοδρομία στο Χόλιγουντ και ποικίλλουν από θρησκευόμενους πολέμιους των αμβλώσεων και γεράκια της εξωτερικής πολιτικής μέχρι φανατικούς υπέρμαχους των οικογενειακών αξιών. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται ρωμαιοκαθολικοί, όπως ο Μελ Γκίμπσον και ο παραγωγός Ραλφ Ουίντερ, που υπέγραψε μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, όπως «X-Men» και «Fantastic Four». Μία από τις σημαντικότερες φωνές είναι ο Λάιονελ Τσετουίντ, νεοσυντηρητικός Εβραίος, του οποίου τα έργα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την παραγωγή του 1987 «Ανόι Χίλτον», που τάσσεται υπέρ του πολέμου στο Βιετνάμ. Σε μία ομάδα συντηρητικών νεοφιλελεύθερων του Χόλιγουντ -με την ευρεία έννοια- θα μπορούσαν επίσης να συμπεριληφθούν οι ηθοποιοί: Κλιντ Ιστγουντ και Γκάρι Ολντμαν, μαζί με τους παραγωγούς Τζέρι Μπρουκχάιμερ και Γκάβιν Πολόν. H παλαιά φρουρά εμπλουτίσθηκε από Ρεπουμπλικανούς μετά την 11η Σεπτεμβρίου, καθώς και κεντρώους, όπως οι ηθοποιοί Τζέιμς Γουντς, Ντένις Μίλερ και Ντέιβιντ Ζούκερ, οι οποίοι -κατά τα λεγόμενα του Μπάνον- είδαν το φως το αληθινό μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη.
Το ντοκιμαντέρ
Πιο πρόσφατα, αυτές οι οικείες φυσιογνωμίες απολαμβάνουν την υποστήριξη νέων παικτών, εντός και εκτός συστήματος, που σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν το ντοκιμαντέρ για να προωθήσουν τα συντηρητικά μηνύματά τους. Ενας από αυτούς, ο 50χρονος Στίβεν ΜακΕβιτι, εγκατέλειψε πρόσφατα την εταιρεία παραγωγής Icon του Μελ Γκίμπσον για να ιδρύσει τη δική του εταιρεία. O ΜακΕβιτι ελέγχει ένα κονδύλι ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων για τη δημιουργία και προώθηση ταινιών για όλη την οικογένεια. Συνεργάζεται μάλιστα με τον Μπάνον σε δύο Καθολικά ντοκιμαντέρ, ένα για την κλωνοποίηση και ένα για το νέο Πάπα. Το περσινό φεστιβάλ Liberty, το πρώτο που χρησιμοποίησε το σύνθημα «H απελευθέρωση του Χόλιγουντ, μία ταινία τη φορά» προέβαλε πάνω από δέκα ντοκιμαντέρ μεγάλης και μικρής διάρκειας από ακτιβιστές, που επιλέγουν μία ιδεολογικά φορτισμένη κινηματογραφία. Οι διασημότερες ίσως παραγωγές είναι το «Πλύση εγκεφάλου 101» (μία ειρωνική ματιά στο πολυβραβευμένο «Φάρεναϊτ 911» του Μάικλ Μουρ), αλλά και το εξίσου καυστικό σχόλιο για τον Μουρ με τον εύγλωττο τίτλο «O Μάικλ Μουρ μισεί την Αμερική». Πολλές από αυτές τις ταινίες προβλήθηκαν πέρυσι στο φεστιβάλ Αναγέννησης του Ντάλας, το οποίο έχει το σλόγκαν «Γυρίζοντας ταινίες με τον ορθό-Δεξιό στα αγγλικά-τρόπο».