Δεν είμαστε με τα καλά μας! Το τι… μπουρδολογία διατυπώνεται (και μάλιστα με βαρύγδουπο τρόπο και απαιτήσεις «πολιτικής θέσης»!) για άλλη μια φορά, με αφορμή τις αλλαγές που επιχειρούνται ή εξαγγέλλονται στον πολύπαθο χώρο της παιδείας, δεν λέγεται. Το ΠΑΣΟΚ (του και υπουργού Παιδείας κάποτε, Γιώργου Παπανδρέου, με τη δική του «εγγραφή» στην… ιστορία των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων…) που πριν από μερικούς μήνες είχε φανεί πως εγκαταλείπει τη… θεσμική αντίδραση και την αδιαλλαξία της εκάστοτε αντιπολίτευσης και είχε αντιμετωπίσει σχεδόν θετικά κάποιες από τις προτάσεις της υπουργού Παιδείας, και ιδίως την κατάργηση του προκλητικού να εισάγονται στα πανεπιστήμια υποψήφιοι που δεν καταφέρνουν να εξασφαλίσουν ούτε καν τη βάση(!), λες και ξαφνικά το… τσίμπησε μύγα με το που ανακοινώθηκε επισήμως το μέτρο που βάζει ως όριο τη βάση για να γίνει κανείς φοιτητής (λέτε επειδή τα στελέχη του καταμαρτυρούν στον πρόεδρο του Κινήματος πως δεν ασκεί «συγκρουσιακή αντιπολίτευση»;), εξέφρασε «κάθετα» και… πολυφωνικά την πλήρη αντίθεσή του με τη συγκεκριμένη ρύθμιση!
Να συμφωνήσουμε απολύτως με την άποψη πως το μέτρο αυτό από μόνο του δεν αντιμετωπίζει συνολικά τα προβλήματα που υπάρχουν γύρω από το ομολογουμένως άδικο και αναποτελεσματικό (το μόνο «υπέρ» του είναι πως όντως είναι αδιάβλητο) σύστημα εισαγωγής στα AEI και TEI και απαιτείται πιο σφαιρική και ολοκληρωμένη εξέτασή του. Ας έλεγαν αυτό στο ΠΑΣΟΚ, πως δηλαδή «καλό το μέτρο και… αυτονόητο», αλλά πρέπει να πλαισιωθεί με σειρά άλλων επεξεργασμένων μέτρων σε μια συγκεκριμένη αναγεννητική του συστήματος κατεύθυνση! Και επιτέλους (κόμμα εξουσίας είναι!), ας κατέθετε το ίδιο τη δική του εναλλακτική λύση για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, αυτήν που τόσα χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας δεν κατάφερε να διατυπώσει και να επιχειρήσει να εφαρμόσει…
Ομως, όχι! Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνο δεν στάθηκε ικανό να αντιπροτείνει κάτι, αλλά ακόμη και ένα μέτρο το οποίο ουδείς λογικός άνθρωπος έχει λόγο να επικρίνει – αυτό της προϋπόθεσης να πιάσει τουλάχιστον τη βάση στις πανελλήνιες ο υποψήφιος φοιτητής, στο οποίο ξαναλέμε το ΠΑΣΟΚ δεν είχε αντιταχθεί όταν πρωτοδιατυπώθηκε ως σκέψη – το απέρριψε μετά… βδελυγμίας, και μάλιστα με ένα σκεπτικό λαϊκίστικο και προκλητικό!
Ο μεν κ. Παπανδρέου διατράνωσε πως «δεν είναι λύση να στείλουμε τους νέους σε πανεπιστήμια αμφιβόλου ποιότητας των Βαλκανίων»(;) και αναρωτήθηκε ταυτόχρονα «αν είναι προτιμότερο να σπουδάσουν τα παιδιά μας σε ένα TEI ή σε ένα ιδιωτικό κέντρο…», καταγγέλλοντας πως «η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα θέματα παιδείας ως οικονομικά θέματα και μεταθέτει τα βάρη τους στις οικογένειες…»! H κ. Μαρία Δαμανάκη υπογράμμισε την ανάγκη μιας συνολικής μεταρρύθμισης (να συμφωνήσουμε απολύτως…), αλλά στη συνέχεια διατύπωσε την «άποψη» ότι δεν είναι λύση να μείνουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης περίπου 60.000 υποψήφιοι (και ακολουθεί το «τρελό»!) «για τους οποίους θα πρέπει να εξασφαλισθούν εναλλακτικές διέξοδοι»!
Για να ‘χουμε καλό ρώτημα: στα σοβαρά προτείνει το ΠΑΣΟΚ πως πρέπει ντε και καλά να μπαίνουν ΟΛΟΙ στα πανεπιστήμια, χωρίς κανένα κριτήριο, χωρίς καμιά εξέταση (αφού με αυτήν τη λογική θα συνεχίσουν να χρίζονται φοιτητές μαθητές με γενικό μέσο όρο… 1,53, με άριστα το 20!), έτσι στη λογική «κουτσοί-στραβοί…»; Τα μεγάλα και έγκριτα πανεπιστήμια στα οποία σπούδασε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δέχονταν ως φοιτητές τους «σκράπες» μαθητές – και η κ. Δαμανάκη, όταν πέρασε στο Πολυτεχνείο, πέρασε «έτσι», χωρίς καμιά αξιολογική εξέταση, βάσει κάποιων κριτηρίων γνώσεων και ικανοτήτων;
Ακόμη και στις χώρες εκείνες που μπαίνουν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα χωρίς ειδικές εξετάσεις οι απόφοιτοι των λυκείων, και σε αυτές υπάρχει κάποια «αξιολόγηση» (βάσει του βαθμού απολυτηρίου) και βεβαίως σε καμιά, απολύτως καμιά, περίπτωση δεν γίνονται φοιτητές, μαθητές που δεν μπόρεσαν να πιάσουν, ως γενικό μέσο όρο βαθμολογίας, τη βάση!
Εξίσου λαϊκιστής (κρίμα, είναι και καθηγητής πανεπιστημίου…) και ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος «κατήγγειλε» ότι η κυβέρνηση (με το μέτρο της μη εισαγωγής με βαθμό κάτω από τη βάση) «θα οδηγήσει σε κλείσιμο πολλών TEI και αρκετών πανεπιστημίων, ενώ δεν έχει φροντίσει καθόλου να μελετήσει τις επιπτώσεις στις… τοπικές κοινωνίες, από τις ρυθμίσεις που προωθεί δογματικά…». Δηλαδή, για να καταλάβουμε, ο (και καθηγητής πανεπιστημίου…) βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ της διαιώνισης μιας κατάστασης που θα «τρέφει» ανώτατες σχολές σχεδόν σε… κάθε επαρχιακή κωμόπολη, με «σκράπες» φοιτητές και κατ’ ανάγκην υποβαθμισμένα προγράμματα σπουδών (έστω: εναρμονισμένα στο επίπεδο των φοιτητών που θα έχουν και που θα ‘χουν περάσει με… γενικό βαθμό 2!) μόνο και μόνο για να έχουν οικονομική και εμπορική ζωή οι τοπικές κοινωνίες; Είναι αυτό… συνιστώσα ενός σωστού και υγιούς εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος;
Σήμερα, πια, ξέρουμε πως με αυτήν τη «φιλοσοφία» έγινε εξωφρενική πολυδιάσπαση (και δη, χωρίς καν να προβλεφθούν και εξασφαλισθούν τα κονδύλια για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων τους!) των πανεπιστημιακών σχολών και του «ξεφυτρώματος» AEI και TEI σχεδόν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, για να ικανοποιηθούν (με μικροκομματική λογική) πιεστικά αιτήματα των τοπικών κοινωνιών – ε, το «σύστημα» δεν απέδωσε και δεν πάει άλλο!
Ενώ, όμως, η σημερινή υπουργός Παιδείας έδειξε πως κατάλαβε τη στρέβλωση και πάει να τη θεραπεύσει, δυστυχώς… φαίνεται να υποκύπτει και η ίδια σε τέτοιες «λογικές»! Ενώ, λ.χ., σωστά δήλωσε πρόσφατα πως «τα AEI και τα TEI ιδρύονται προς χάριν των σπουδαστών και όχι για να… περνάνε καλά κάποιοι!», την ίδια ώρα ανακοίνωσε η ίδια πως ιδρύεται Σχολή Καλών Τεχνών στη Φλώρινα(;) και όταν ρωτήθηκε γιατί, απάντησε «ήταν πάγιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής…»! Δάσκαλε που δίδασκες…