Λιγότερο από δύο εβδομάδες μας χωρίζουν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Μιας χρονιάς που μπορεί να αναδειχθεί η καλύτερη απ’ όλες τις προηγούμενες, για όλους μας.
Είναι θέμα συνείδησης. Θέμα παιδείας και ανθρωπιάς.
Αντί να σπεύσουμε να προμηθεύσουμε τα παιδιά μας, τ’ ανίψια μας, τα εγγόνια μας με σχολικά είδη αμφιβόλου ποιότητας, «στολισμένα» από -ακόμα και- τερατώδεις μορφές τις οποίες λανσάρει η τηλε-μόδα, ας κάνουμε την επιλογή της ελπίδας: Ας προτιμήσουμε τα σχολικά είδη της UΝΙCΕF!
Υπέροχα τετράδια, μπλοκ σημειώσεων και ζωγραφικής, ντοσιέ, κασετίνες, γραφικά είδη και τσάντες, μας περιμένουν στα ανά την Ελλάδα καταστήματα της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF. Στην Αθήνα, στη γνωστή διεύθυνση «Ξενίας 3, πλατεία Μαβίλη», ενώ ειδικά τα τετράδια μπορεί κανείς να τα αγοράσει και σε υποκαταστήματα ορισμένων τραπεζών ή και στα ΕΛΤΑ.
Τι μπορεί να σημαίνει μια αγορά, ας πούμε μόνο ενός σακιδίου για το Δημοτικό σχολείο και μιας κασετίνας; Κόστος, μόλις 40 ευρώ. Τα χρήματα αυτά, όμως, αρκούν για σχολικές προμήθειες που θα επιτρέψουν, επί παραδείγματι, σε δύο κορίτσια στο Νεπάλ, να πάνε σχολείο για έναν ολόκληρο χρόνο!
Βεβαίως, αυτή είναι η πιο… ανώδυνη εκδοχή. Διότι οι ανάγκες που προσπαθεί να καλύψει η UNICEF σε κάθε γωνιά του πλανήτη είναι πολύ περισσότερες και κατά κανόνα ασύγκριτα σοβαρότερες. Είναι ανάγκες ζωής.
Αρκεί να αναλογιστούμε ότι 33 εκατομμύρια παιδιά (τρεις Ελλάδες!..) τον χρόνο γεννιούνται σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Οτι σχεδόν δύο εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που μπορεί να προληφθούν. Οτι σχεδόν 12 εκατομμύρια νέοι ηλικίας 15 έως 24 ετών ζουν με έιτζ.
Για να αντιμετωπιστεί αυτός ο καθημερινός εφιάλτης της ανθρωπότητας, η UNICEF απευθύνει έκκληση στον καθένα από μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Να προσπαθήσουμε. Να συμβάλουμε, ώστε έστω και ένα αμυδρό χαμόγελο ελπίδας ν’ ανθίσει σε παιδικό προσωπάκι. Κάπου στον κόσμο. Σε μια ξεχασμένη γωνιά της Γης.
Η έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, λοιπόν, είναι μια ακόμη μεγάλη ευκαιρία για όλους μας. Γονείς και κηδεμόνες, να γίνουμε οι δάσκαλοι του πρώτου μαθήματος: ότι η ελπίδα κι η αγάπη έχουν θέση στην καρδιά όλων μας.
Αν, τώρα, υπάρξει κάποτε και μια «κεντρική οδηγία» του αρμόδιου υπουργείου προς όλα τα σχολεία ή κάποια πρωτοβουλία των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων για μαζική προμήθεια σχολικών ειδών από τη UNICEF, θα ήταν εξαιρετικό. Τουλάχιστον μέχρι τότε, όμως, υπάρχουμε εμείς.