Ανοιξαν σήμερα τα σχολεία για τους εκπαιδευτικούς και σε δέκα ημέρες θα ανοίξουν και για τους μαθητές. Δυστυχώς, όμως, για μια ακόμη φορά, επί μακρά σειρά ετών, παριστάμεθα μάρτυρες μιας αενάως επαναλαμβανόμενης οργανωτικής φαρσοκωμωδίας, η οποία προσλαμβάνει πλέον διαστάσεις γελοιότητας που τείνει να θεσμοποιηθεί.
Πρώτον, δεκάδες χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές δεν γνωρίζουν ακόμη σε ποιο σχολείο θα πρέπει να παρουσιαστούν, καθώς δεν έχουν ανακοινωθεί ούτε οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών από νομό σε νομό ούτε οι μόνιμοι διορισμοί ούτε οι διορισμοί αναπληρωτών και ωρομίσθιων.
Δεύτερον, ακόμη και με τους πλέον αισιόδοξους υπολογισμούς, θα συνεχίζεται μέχρι τουλάχιστον τα τέλη Οκτωβρίου η αποστολή βιβλίων σε σχολεία. Δεκάδες εκπαιδευτικά βιβλία από εκείνα που είναι απαραίτητα από την πρώτη ημέρα του σχολικού έτους, στις 12 Σεπτεμβρίου, δεν θα έχουν φτάσει στους μαθητές δύο ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς!
Η κατάσταση είναι, όντως, εξοργιστική και οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε οργανωτική ολιγωρία και ανεπάρκεια, με πρώτιστη πολιτική ευθύνη εκείνη της υπουργού Παιδείας και των μηχανισμών του υπουργείου.
Στον 21ο αιώνα της μηχανογράφησης των πάντων δεν απαιτείται φυσικά να συγκεντρωθούν τον Σεπτέμβριο οι εκπαιδευτικοί, να μετρηθούν για να διαπιστωθούν τότε οι ελλείψεις και στη συνέχεια να αρχίσουν οι διαδικασίες κάλυψης των αναγκών. Οι ανάγκες των σχολείων σε προσωπικό είναι γνωστές από τη λήξη του εκπαιδευτικού έτους. Εως τότε, θα όφειλαν οι υπηρεσίες του υπουργείου να έχουν λάβει και τις όποιες αποφάσεις συγχώνευσης ή κατάργησης σχολείων και τμημάτων ή τη δημιουργία νέων, ώστε μέσα στο καλοκαίρι να ρυθμίζονται άνετα οι τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών.
Εξίσου αδιανόητο είναι να εξαρτάται η διδασκαλία και η πληρότητα της μόρφωσης εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών είτε από την αίσια έκβαση των υπηρεσιακών διαμαχών κάποιων μανδαρίνων των υπουργείων που εμπλέκονται στην έκδοση σχολικών βιβλίων είτε από την επαγγελματική συνέπεια του κάθε τυπογράφου ή βιβλιοδέτη που ανέλαβε την εκτέλεση κρατικής παραγγελίας σχολικών βιβλίων. Θα μπορούσε κάλλιστα να αποφασιστεί, ότι βιβλία που δεν έχουν παραδοθεί π.χ. την άνοιξη, δεν θα εντάσσονται στο πρόγραμμα της νέας σχολικής χρονιάς, αλλά της επόμενης, ώστε όλα τα βιβλία να προωθούνται άνετα μέσα στο καλοκαίρι.
Εκτός αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, οι επιτελείς και οι μηχανισμοί του έχουν τόσο ταυτιστεί με την εκπαιδευτική διαδικασία ώστε να διακατέχονται από νοοτροπία… τρίμηνων θερινών διακοπών, κατά το πρότυπο των μαθητών!