Είμαστε έτοιμοι για τις 4 Οκτωβρίου;

Είμαστε έτοιμοι για τις 4 Οκτωβρίου;

2' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μια ανάσα πριν από τις 3 Οκτωβρίου, το ερώτημα του τι θα κάνει η E.E. με την Αγκυρα έχει πλέον καταστεί κεντρικό στην ευρωπαšκή κοινή γνώμη. Τόσο, που σχεδόν κυριαρχεί ως και στις επερχόμενες γερμανικές εκλογές. Βεβαίως, στην πραγματικότητα, η ευρωπαšκή κοινή γνώμη δεν έχει κανένα ερώτημα – είναι πλέον δεδομένο ότι διαφωνεί πλήρως με το ενδεχόμενο τουρκικής ένταξης. Κι αυτό επειδή γνωρίζει πολύ καλά εκείνο που πολλοί πολιτικοί προσποιούνται ότι αγνοούν: ότι η Τουρκία δεν ανήκει στην Ευρώπη. Δεν ανήκει πολιτισμικά, δεν ανήκει θρησκευτικά, δεν ανήκει ούτε καν πολιτικά, αφού στην πράξη αρνείται τη δυτικού τύπου δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιπλέον, ούτε καν χωράει στην Ευρώπη: δεν χωράει ούτε οικονομικά ούτε, πολύ περισσότερο, δημογραφικά. Φυσικά, όλα αυτά, τα γνωρίζουν άριστα εκείνοι που κάνουν ότι δεν τα γνωρίζουν – όμως δεν είναι εκεί το θέμα.

Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν βιώσει τις ασύμβατες με την Ευρώπη όψεις της Τουρκίας βαθύτερα και περισσότερο από κάθε άλλη χώρα-μέλος της E.E. Αναμφίβολα, η Ελλάδα και η Κύπρος θα είναι οι χώρες που θα βιώσουν αμεσότερα από κάθε άλλη και τα αποτελέσματα ενός -όχι πολύ πιθανού αλλά πάντοτε ενδεχόμενου- ναυαγίου των ευρωτουρκικών διαπραγματεύσεων. Αν υπάρξει τέτοιο ναυάγιο, Αθήνα και Λευκωσία θα πρέπει να είναι εγκαίρως προετοιμασμένες σε δύο βασικούς άξονες.

Πρώτον, να βρίσκονται σε πλήρη στρατιωτική ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν τη νευρικότητα της Αγκυρας – ή τις πολύ ψύχραιμες κινήσεις που μπορεί να κάνει με άλλοθι αυτή τη νευρικότητα, ακόμα κι αν το ναυάγιο προέλθει από αλλού κι όχι από την Αθήνα ή τη Λευκωσία.

Δεύτερον, στη διπλωματική τους προετοιμασία θα πρέπει να έχουν αποφύγει ένα λάθος που μπορεί να αποβεί μοιραίο: την αυθαίρετη ερμηνεία μιας ευρωπαϊκής άρνησης στην Τουρκία ως στήριξη στην Κύπρο ή στην Ελλάδα σε περίπτωση κρίσης.

Αν, τελικά, η 3η Οκτωβρίου οδηγηθεί σε αδιέξοδο, οι περισσότερες και σημαντικότερες χώρες της E.E. όχι μόνον δεν πρέπει να θεωρείται επόμενο ότι θα στηρίξουν την Ελλάδα σε περίπτωση κρίσης, αλλά, αντιθέτως, ότι η τάση τους πιθανότατα θα είναι να κρατηθούν εντελώς ουδέτερες προκειμένου να πετύχουν μια ισορροπία με την Αγκυρα μετά την απόρριψη. Εντέλει, τι μπορεί να σημαίνουν όμως όλα αυτά στην πράξη;

Ο,τι κι αν γίνει στις 3 Οκτωβρίου, ουδείς αναμένει από την Αγκυρα μία μαζική στρατιωτική εισβολή στον Εβρο, ή τη… ρίψη αλεξιπτωτιστών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Μάλλον αδύνατη πρέπει να θεωρείται πια και μια προέλαση στην Κύπρο.

Αντιθέτως, ουδείς μπορεί να αποκλείσει κάτι που θα φέρει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση την Ελλάδα, αν δεν έχει εκ προοιμίου εργαστεί για τη διπλωματική αποδυνάμωσή του και, κυρίως, αν δεν έχει δεδομένη την αποφασιστικότητα στις αντιδράσεις της.

Το πιο επικίνδυνο σενάριο θα είναι τα «γενικευμένα Ιμια». Δηλαδή, το να αποφασίσει η Αγκυρα την ταυτόχρονη κι αιφνίδια κατάληψη μιας σειράς από 4, 5 ή και πιο πολλές βραχονησίδες που σχηματίζοντας μια νοητή γραμμή θα χωρίζουν de facto το Αιγαίο στη μέση. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος που στόχο θα έχει να οδηγηθεί η Ελλάδα με τη βία σε διαπραγμάτευση, με μια σειρά από πρωτεύουσες να δηλώνουν ότι «οι δύο χώρες θα πρέπει να λύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα»…

Είναι η Ελλάδα έτοιμη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Ετοιμη να το αποτρέψει, ή, αν χρειαστεί, να το ανατρέψει; Εχει λάβει τις αποφάσεις της;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή