Σας παραθέτω το κείμενο μιας περίεργης τροπολογίας που κατατέθηκε από βουλευτή της αντιπολίτευσης (του ΠΑΣΟΚ), αλλά ψηφίσθηκε από κυβέρνηση και αντιπολίτευση (προφανώς κατόπιν συνεννοήσεως) και τώρα είναι νόμος του κράτους:
Αρθρο 52
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις διαγνωστικής δυσκολίας σπάνιων νοσολογικών οντοτήτων και ιδιαίτερα εξειδικευμένων χειρουργικών επεμβάσεων, επιτρέπεται η πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων σε δημόσια νοσοκομεία και ιδιωτικά θεραπευτήρια που έχουν αναπτυγμένα όλα τα τμήματα και κλινικές, δεν διαθέτουν όμως την απαιτούμενη άδεια για μεταμοσχεύσεις. H μεταμόσχευση στα ως άνω νοσοκομεία πραγματοποιείται ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας και του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και έγκριση του υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. H διάταξη αυτή εφαρμόζεται από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2005.
Το περίεργο και ύποπτο του ως άνω άρθρου συγκεντρώνεται στην τελευταία πρόταση. Οτι δηλαδή η διάταξη ψηφίσθηκε εν αγαστή συνεργασία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και με την υποστήριξη του αρμοδίου υπουργού για να ισχύσει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου! Και άλλοτε γνωρίσαμε «νόμους» που ίσχυσαν μια-δυο μέρες, μέχρι να τελειώσει η δουλειά κάποιου ενδιαφερομένου, για να καταστήσουν το παράνομο «νόμιμο» και αμέσως μετά καταργήθηκαν. Τότε όμως δεν υπήρχε Βουλή ούτε βουλευτές για να ψηφίζουν κατά κρίση και συνείδηση. Ησαν «νόμοι» ομολογημένα και απροκάλυπτα αυθαίρετοι. Τώρα που υπάρχουν Βουλή και βουλευτές εκλεγμένοι από τον λαό σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να αναρωτηθούμε, κατά πόσον γνωρίζουν αυτό που ψηφίζουν κατά κρίση και συνείδηση ή αν εφάπαξ και διά παντός έχουν παραχωρήσει στην «κομματική εντολή» και κρίση και συνείδηση.
Και αν όλα αυτά υποφέρονται, δεν υποφέρεται το γεγονός ότι ούτε ένας βουλευτής δεν βρέθηκε να αναρωτηθεί, έτσι για πλάκα, γιατί η διάταξη αυτή πρέπει να ισχύσει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2005! Αυτό που αναρωτιέται και ο τελευταίος πολίτης. Δηλαδή, τι μας καλούν να υποθέσουμε και ως πρόβατο να πιστέψουμε: ότι μετά την 31η Δεκεμβρίου του 2005 ως διά μαγείας θα εκλείψουν οι «περιπτώσεις διαγνωστικής δυσκολίας σπάνιων νοσολογικών οντοτήτων (sic) και ιδιαίτερα εξειδικευμένων χειρουργικών επεμβάσεων»; ΄H μας πλασάρουν την ιδέα και μας καλούν να τη συνηθίσουμε, ότι στις περιπτώσεις αυτών των «οντοτήτων» καταλληλότερα είναι τα «ιδιωτικά θεραπευτήρια», στα οποία θα πρέπει να καταβάλουμε τα γνωστά ληστρικά λύτρα.
Επειδή όμως πρόκειται για μεταμόσχευση, που σέρνει πίσω της το συχνά εγκληματικό εμπόριο μοσχευμάτων, οι «νομοθέτες» μας θα πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτικοί και να μην την εμπιστεύονται στην ούτως ή άλλως εμπορευματοποιημένη ιατρική. Παρ’ όλον που η διάταξη καταργείται την 31η Δεκεμβρίου 2005, αφήνει πίσω της ένα κακό και επικίνδυνο προηγούμενο. Είναι προτιμότερο να πιστέψουμε, όπερ και το πιθανότερο, ότι η διάταξη είναι απλώς ρουσφετολογική και φωτογραφική, αποβλέπει δηλαδή σε μια μόνο περίπτωση «σπάνιων νοσολογικών οντοτήτων» και καταργείται ευθύς ως αυτή διευθετηθεί. Το ευχόμαστε από καρδιάς, αλλά θα μπορούσαν να μας το πουν ευθέως, χωρίς τόσες περικοκλάδες. H διάταξη είχε τη σύμφωνη γνώμη του Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, όπου (προς τιμήν του) μειοψήφησε μόνο ο καθηγητής Γιώργος Κουμάντος.