Υψηλής διακινδύνευσης είναι σίγουρα το στοίχημα του κ. Κώστα Καραμανλή. O πρωθυπουργός αγνόησε το μέγεθος του πολιτικού κόστους της απόφασής του να σπάσει προ ημερών στη Θεσσαλονίκη μια παράδοση, που ήθελε την εκάστοτε πολιτική ηγεσία να εξαγγέλλει μέτρα και «πακέτα» κοινωνικής πολιτικής από εθνικούς πόρους μη υπαρκτούς – δηλαδή με δανεικά (και όχι αγύριστα βεβαίως). Ηδη τα κόμματα της αντιπολίτευσης και μερίδα των MME έχουν σπεύσει να σχολιάσουν αρνητικά την «αντιλαϊκή» στάση του πρωθυπουργού, ενώ αισθητή είναι μια δυσφορία που διαπερνά τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα.
Ορθώς, όμως, επέλεξε τον δρόμο της αλήθειας ο κ. K. Καραμανλής. Κάποτε έπρεπε να δοθεί ένα τέλος στη θλιβερή πολιτική φάρσα των σεπτεμβριανών «παροχών» από το βήμα της ΔΕΘ. Στη χώρα των τεράστιων ελλειμμάτων και του πελώριου χρέους, «κοινωνικές» πολιτικές του είδους που πρόβαλαν επί έτη οι διαφημιστές της φανταστικής «ισχυρής Ελλάδας» δεν μπορεί σήμερα να υφίστανται ούτε ως ρητορικά σχήματα. Είναι πλέον ζήτημα στοιχειώδους πολιτικής εντιμότητας για έναν ηγέτη η διατύπωση λόγου ειλικρινούς, χωρίς απόκρυψη των μεγάλων προβλημάτων, που ταλαιπωρούν τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Ενας πρωθυπουργός θα μπορούσε να εξαγγέλλει σήμερα μέτρα «φιλολαϊκά», μόνον αν θα αποφάσιζε να παραπλανήσει κατά τον χειρότερο τρόπο τους πολίτες.
Είναι σαφής η πρόθεση του κ. K. Καραμανλή να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα της χώρας. Και επείγει, πράγματι, η άσκηση αυτής της πολιτικής, δεδομένου ότι το βάρος αυτού του τομέα έχει καταστεί δυσβάστακτο για την ελληνική κοινωνία.
Για να έχουν, όμως, πρακτικά αποτελέσματα οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο πρωθυπουργός, για να διαμορφωθεί στο ορατό μέλλον ένα πλαίσιο παραγωγής νέων αναπτυξιακών όρων στην Ελλάδα, θα πρέπει να είναι ταχύτατοι πλέον οι ρυθμοί αναδιοργάνωσης της σημερινής δύσκαμπτης, δαιδαλώδους δημόσιας διοίκησης. Και θα πρέπει να μην προστίθενται πλέον στη διοίκηση νέοι φορείς (συμβούλια, οργανισμοί κ.ά.), που πολλαπλασιάζουν τις αδράνειες της γραφειοκρατίας. Ετσι όπως έχουν ώς σήμερα τα πράγματα, είναι αμφίβολο εξαιρετικά το κατά πόσον είναι δυνατόν να υλοποιούνται οι πολιτικές αποφάσεις της κορυφής. Ολο το σύστημα της πολιτικής των αλλαγών, που προωθεί σήμερα ο κ. K. Καραμανλής, είναι πρακτικώς εξαρτημένο από τον βαθμό αποτελεσματικότητας των ενεργειών της διοίκησης.
Οι πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης πρέπει να υλοποιούνται στο εξής ταχέως. Τόσο για να ξεφύγει η χώρα από το τέλμα των χρεών και της μη παραγωγικότητας, όσο και για να μπορεί αύριο να κοιτάζει στα μάτια ο πρωθυπουργός το εισοδηματικά ασθενέστερο τμήμα της κοινωνίας, που φέρει τώρα το μεγάλο βάρος των αποφάσεων της κυβέρνησης.