Σε μια οικονομία, όπως η ελληνική, όπου το κράτος διαχειρίζεται το μισό περίπου του ΑΕΠ, είναι εύλογο τα εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα να διαγκωνίζονται για να μοιρασθούν την πίτα των παραγγελιών του Δημοσίου. Θα λέγαμε μάλιστα ότι είναι και θεμιτό, αφού (υπό ίσους όρους όμως ποιότητος και τιμής) θα ήταν άδικο τα χρήματα των φορολογουμένων να μη στηρίζουν την ντόπια παραγωγή που δίνει δουλειά στα ελληνικά χέρια. Για παράδειγμα, το Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών του Δημοσίου φθάνει εφέτος τα 3,5 δισ. ευρώ, ενώ οι επενδύσεις των ΔΕΚΟ τα 2,7 δισ. Εχουμε, λοιπόν, μια πίτα 6,2 δισ. ευρώ, στην οποία πρέπει να προσθέσουμε άλλα 5 δισ. ευρώ, από τις δημόσιες επενδύσεις αλλά και τις επιδοτήσεις.
Με στόχο τη διανομή αυτού του κολοσσιαίου ποσού αναπτύσσεται στα παρασκήνια μια λυσσαλέα πάλη ιδιωτικών συμφερόντων, τα οποία για να αρπάξουν μεγαλύτερο μερίδιο εφαρμόζουν την παλαιά και δοκιμασμένη συνταγή προσεταιρισμού της εύνοιας και της στήριξης των κυβερνητικών παραγόντων, στους οποίους, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι διοικητές των ΔΕΚΟ, που θα υπογράψουν τις χαριστικές συμβάσεις ανάθεσης έργων, παραγγελιών κ.λπ. Χρόνια ολόκληρα κρατάει αυτό το άνομο παιχνίδι της διαπλοκής και οι ελπίδες όλων μας τώρα είναι ότι ο πρωθυπουργός κ. Κων. Καραμανλής, που κέρδισε τη λαϊκή ψήφο παλεύοντας σκληρά ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα, θα κόψει με το μαχαίρι τον ομφάλιο λώρο της συναλλαγής πολιτικών με επιχειρηματίες.
Μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο και δεν είχε ακουσθεί η παραμικρή υποψία χαρισμού υπέρ συμφερόντων. Δυστυχώς, όμως, τα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες στη ΔΕΗ τροφοδότησαν ψιθύρους και αναβίωσαν μνήμες από τη διεφθαρμένη οκταετία του ΠΑΣΟΚ. O πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Γ. Παλαιοκρασσάς επανέλαβε και προχθές ακόμη ότι υπάρχει πόλεμος συμφερόντων γύρω από τη ΔΕΗ. Και λέει την αλήθεια γιατί όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν για δύο μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που το ένα αξιώνει προνομιακές τιμές ρεύματος και το άλλο μεγάλες παραγγελίες και τα οποία, το καθένα για λογαριασμό του, θέλουν να αλώσουν τη μεγαλύτερη κρατική επιχείρηση. Προσοχή, λοιπόν, κ. πρωθυπουργέ, και φροντίστε η ΔΕΗ να επωφεληθεί από τον ανταγωνισμό χωρίς να υποταχθεί σε έναν νέο εθνικό προμηθευτή.