Δημοσιεύσαμε χθες την επιστολή του βουλευτού του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργού, του κ. Χρίστου Βερελή, περί του «τρένου του Μεσολογγίου» είχαμε ρωτήσει εμείς, περί άλλων τινών μας απάντησε ο πρώην υπουργός Μεταφορών. Εξ ου και ο τίτλος «Αλλα λόγια…». Επανερχόμαστε σήμερα, γιατί ο χώρος της στήλης δεν μας επέτρεψε χθες να διατυπώσουμε τις δικές μας παρατηρήσεις επί της επιστολής.
Η στήλη, το περασμένο Σάββατο, ρωτούσε τι απέγινε το «τρένο του Μεσολογγίου», για το οποίο ξοδεύτηκαν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και παραμονές των εκλογών ετελέσθη και σεμνή τελετή εγκαινίων ενώπιον του τότε πρωθυπουργού, όπως βεβαιώνουν αυτόπτες μάρτυρες. Κάναμε την ερώτηση, πρώτον, γιατί το «τρενάκι του Μεσολογγίου» μας φάνηκε πολύ διασκεδαστική υπόθεση και, δεύτερον, για να αναφερθούμε σε ένα δείγμα σπατάλης πόρων (χωρίς κακεντρεχείς υπαινιγμούς), στην οποία η προηγούμενη κυβέρνηση διακρίθηκε και ελπίζουμε να μην τη συναγωνισθεί η σημερινή.
Στην απάντησή του ο κ. Χρ. Βερελής μάς μίλησε πρώτα για την άνιση κατανομή κρατικής φροντίδας και πόρων μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ελλάδας. Ισως έχει δίκαιο. Αλλά αν πρόκειται να συζητήσουμε για τη γεωγραφική κατανομή κρατικής φροντίδας και πόρων γενικά και για τις αιτίες θα είχαμε να πούμε πολλά. Αλλού θα συμφωνούσαμε και αλλού θα διαφωνούσαμε. Οπωσδήποτε το φτωχό «τρενάκι του Μεσολογγίου» δεν θεραπεύει αυτό το πανελλήνιο και πολύ σοβαρό τραύμα.
Ο οδικός άξονας «Αντίρριο – Γιάννενα», στον οποίο αναφέρθηκε ο κ. Χρ. Βερελής ως μια προσπάθεια αποκατάστασης ισορροπίας σε φροντίδα και πόρους, μπορεί να τον σκέφθηκε ο κ. Χρ. Βερελής, μπορεί ακόμα και να τον σχεδίασε προχείρως, αλλά για την ώρα παραμένει όνειρο μακρινό. Και δεν έχει καμιά σχέση με το «τρενάκι του Μεσολογγίου» και με τις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψωρο-ευρώ που ασκόπως δαπανήθηκαν.
Ακόμη πιο μακρινό είναι το όνειρο του Δυτικού Σιδηροδρομικού Αξονα που θα συνέδεε την Καλαμάτα, την Πάτρα και τα Ιωάννινα, με… υδροπτέρυγο να μεταφέρει τους σειρμούς στον Πατραϊκό Κόλπο, αφού στη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου δεν προβλέπεται χώρος για σιδηροδρομική γραμμή. Αν δεν κάνω λάθος το όνειρο αυτό χρονολογείται από την προπολεμική περίοδο (χωρίς υδροπτέρυγο φυσικά) και έκτοτε πλανάται σαν φάντασμα. Ομολογούμε όμως ότι αυτό το παλιό όνειρο έχει κάποια σχέση με το «τρενάκι του Μεσολογγίου», το οποίο επίσης φέρει τον μεγαλοπρεπή τίτλο «Σιδηρόδρομοι Δυτικής Ελλάδας» ή κάτι τέτοιο.
Από την επιστολή του κ. Χρ. Βερελή πληροφορούμαστε ότι τμήμα του παλαιού και μεγάλου ονείρου αποτελεί η γραμμή Αγρινίου – Κρυονερίου, μήκους 62 χιλιομέτρων, η οποία «σχεδιάσθηκε και ξεκίνησε με φυσικές εργασίες» (τι ακριβώς σημαίνει αυτό το τελευταίο δεν καταλαβαίνω, αλλά δεν έχει και πολλή σημασία). Εν πάσει περιπτώσει, η γραμμή Αγρινίου – Κρυονερίου είναι το «υπο-όνειρο» του μεγάλου ονείρου στην ιδιαίτερη πατρίδα και εκλογική περιφέρεια του πρώην υπουργού.
Ετσι φτάνουμε στη γραμμή Μεσολογγίου – Κρυονερίου (όπου περιμένουν τα υδροπτέρυγα), μήκους 15 χιλιομέτρων και τμήμα του «υπο-ονείρου» της γραμμής Αγρινίου – Κρυονερίου, που βρίσκεται στο στάδιο των «φυσικών εργασιών». Περί αυτής της γραμμής και μόνο με πληροφόρησαν «οι ψευδολόγοι και κακεντρεχείς καλοθελητές», ότι ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα, έγιναν και τα, ούτως ειπείν, εγκαίνια, αγοράσθηκε και τροχαίο υλικό, αλλά οι Μεσολογγίτες αγνοούν ότι η Ιερά τους Πόλη, διαθέτει και σιδηρόδρομο. Αλλωστε τι να κάνουν στο Κρυονέρι οι Μεσολογγίτες; Μπάνιο κάνουν στην τρικουπική Τουρλίδα και η πόλη διαθέτει πολλά και μοναδικά ουζάδικα…
Οσο για τη γραμμή Αθηνών – Θεσσαλονίκης, πράγματι πολλές φορές έγραψα επαινετικά και θα ξαναγράψω. Εγραψα, όμως, και για τις «μαύρες τρύπες» και επίσης θα ξαναγράψω, γιατί είναι πολλές…